به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»، یک مقام بلندپایه آمریکایی روز سه شنبه گفت ایران و قدرت های جهان ( پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به اضافه آلمان ) در مشخص کردن مسائل فنی برای یک موافقتنامه هسته ای تاریخی در حالی به پیشرفت هایی دست یافته اند که ضرب الاجل پایان ماه مارس برای دستیابی به یک موافقتنامه چارچوب نزدیک می شود اما هنوز مسائل دشواری وجود دارد که باید حل و فصل شود.
ایران و شش قدرت جهان ( آمریکا ، روسیه ، فرانسه ، چین ، انگلیس و آلمان ) در تلاش برای دستیابی به موافقتنامه ای به منظور محدود شدن حساس ترین فعالیت های هسته ای ایران برای مدت دست کم 10 سال در ازای لغو تدریجی تحریم ها علیه این کشور هستند. قدرت های جهان تلاش می کنند تا پایان ماه مارس به یک موافقتنامه چارچوب و تا پایان ماه ژوئن به یک موافقتنامه نهایی دست یابند.
این مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود در مصاحبه با خبرنگاران افزود:«ما در زمینه مشخص کردن مسائل فنی هر کدام از حوزه های اصلی قطعا به پیشرفت هایی دست یافته ایم. اما ما هنوز مسائلی دشوار پیش رو داریم که باید به آنها پرداخته شود.»
وی تصریح کرد هرگونه موافقتنامه چارچوب که این ماه به دست آید باید دربرگیرنده جزئیات کلیدی ازجمله اعداد باشد. اگر یک موافقتنامه وجود داشته باشد ، بدون برخورداری از ابعاد کمی ، نمی تواند مفید باشد.»
مقامات غربی و ایرانی در مورد دستیابی به یک موافقتنامه طی این هفته ابراز تردید کرده اند و می گویند دست کم یک دور دیگر از مذاکرات برای دستیابی به یک موافقتنامه نیاز است ، موافقتنامه ای که برای پایان دادن به بن بست 12 ساله بین تهران و غرب برسر فعالیت های هسته ای ایران نیاز است.
هدف از این مذاکرات دستیابی به موافقتنامه ای است که بر اساس آن ایران به منظور تولید ماده شکافت پذیر برای ساخت یک سلاح اتمی دست کم یک سال زمان نیاز داشته باشد. این زمان با نام « فرار هسته ای » شناخته می شود.
این مقام آمریکایی گفت شش قدرت جهان که از اکتبر سال 2013 در حال مذاکره با ایران هستند روش های فردی خود را برای محاسبه زمان فرار هسته ای تهران در اختیار دیگران قرار نداده اند. اما همگی آنها به نتایج یکسان رسیده اند. وی به جزئیات درباره گزینه های مورد بحث اشاره نکرد.
اما مذاکره کنندگان می گویند در حال بررسی حداکثر سانتریفوژی هستند که ایران می تواند برای خود حفظ کند. آنها همچنین در حال بررسی اندازه ذخایر اورانیوم ایران در آینده و دیگر محدودیت هایی هستند که تهران برای مدت دست کم 10 سال با آنها روبرو خواهد بود.
یک دیپلمات بلندپایه غربی نیز گفت :« باید ببینیم تا پایان هفته چه اتفاقی می افتد اما در حال حاضر قرار نیست ما در لوزان حاضر شویم.»