باشگاه دانشجویان/
به گزارش گروه دانشگاه«خبرگزاری دانشجو»-یادداشت دانشجویی* از جمله انتقاداتی که منتقدان به دولت نهم و دهم وارد می دانستند این مسئله بود که کابینه آقای احمدی نژاد بسیار جوان وکم تجربه است و سخنان و تصمیمات نسنجیده ی این افراد به ضرر دولت و نظام جمهوری اسلامی تمام می‌شود، و عده ای نقطه قوت کابینه ی دولت یازدهم را با تجربه بودن و شایسته بودن افراد آن می‌دانستند و آینده ی کشور را بسیار روشن تر از دوره ی قبل پیش بینی می‌کردند.
اما در طول این ۲۲ماه که از عمر دولت یازدهم میگذرد اقدامات شاذی از جانب این افراد متخصص و باتجربه رخ داده که نگارنده از پی به فحوای این اقدامات عاجز است، به عنوان نمونه می‌توان به واردات بی رویه ی کالاهایی که امکان تولید داخلی آن ها موجود است، اخراج و انتقال بسیاری از متخصصان وزارت نفت و دانشمندان سازمان انرژی اتمی و یا حتی دلسوزی برای دولت ایالات متحده آمریکا در مقابل کنگره ی این کشور اشاره داشت که از منظر بعضی از دولت مردان، ما باید دولت اوباما را درک کنیم زیرا تحت فشار کنگره و صهیونیست هاست!!!!
در کنار تمامی این اقدامات و بیانات خاص و حتما کارشناسی شده هیئت دولت، رفتار معاون پارلمانی رئیس جمهور یعنی حجت الاسلام مجید انصاری در صحن مجلس در مخالفت با طرح «الزام دولت به حفظ حقوق و دستاوردهای هسته ای» بسیار جای تعجب داشت که چرا جناب معاون با تصویب چنین طرحی که دارای مفاد کاملا حمایتی از دولت در حفظ دستاوردهای نظام و حفظ حقوق هسته ای جمهوری اسلامی است به طور جدی مخالفت کرد و در اعتراض به تصویب این طرح به نشانه قهر صحن علنی مجلس شورای اسلامی را ترک کرد.
با توجه به مباحث فوق این سوال پیش می آید که آقای انصاری به نمایندگی از دولت یازدهم با کدام بند از این مصوبه مجلس مخالف است؟
۱) در بند یک این مصوبه آمده است که «تحریم ها به عنوان بخشی از توافق نامه باید در روز توافق به طور کامل و یکپارچه لغو شود» که به نظر نمی رسد در راه رسیدن به این هدف که تحریم‌ها ناعادلانه است و باید همه ی آنها لغو شود در بین دولت مردان و دیگر مسئولین نظام و نمایندگان مجلس اختلافی باشد!!
۲) «دسترسی به کلیه اماکن نظامی، امنیتی و حساس غیر هسته ای، اسناد ودانشمندان از جانب آژانس بین المللی انرژی اتمی ممنوع است» بند دوم این مصوبه هم با بیانات مقام معظم رهبری و با نظر دیگر مسئولین کشوری و لشکری و حتی اعضای محترم تیم مذاکره کننده ی هسته ای مطابقت دارد.
۳) و در بند سوم هم به این مسئله اشاره دارد که «روند تحقیق و توسعه برای کسب دانش و فناوری صلح آمیز هسته ای نباید شامل هیچ محدودیتی باشد» که با توجه به خطوط قرمزی که توسط رهبر معظم انقلاب در بحث مذاکرات برای دولت ترسیم شده است و اعضای محترم شورای عالی امنیت ملی هم بر آنها تاکید دارند این مورد هم خود به خود قابل حل است.
اما با توجه به این همه اتفاق نظر در اظهارات دولتمردان و مصوبه‌ی مجلس شورای اسلامی با بیانات مقام معظم رهبری این حرکت معاون پارلمانی رئیس جمهور در روز تصویب این طرح را چگونه باید تفسیر کنیم؟
شاید دو تبصره‌ی این مصوبه موجبات اعتراض جناب انصاری را فراهم کرد که مختص به تصویب رسیدن توافق نامه توسط مجلس شورای اسلامی در تبصره ی اول و الزام به گزارش دهی وزیر امور خارجه به صورت هر 6 ماه یکبار در خصوص روند مذاکرات به نمایندگان در تبصره ی دوم است.
جا دارد در مورد موضوع فوق به آقای انصاری ۲ نکته را خاطر نشان کرد:
- مطابق اصول( ۱۲۵و۷۷) قانون اساسی «امضای تمامی عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، موافقت نامه ها و قراداد های دولت ایران با سایر دولت ها و همچنین امضای پیمان نامه‌های مربوط به اتحادیه‌های بین المللی پس از تصویب مجلس به عهده ی رئیس جمهور است».
- مطابق اصل(۸۸) قانون اساسی«نمایندگان مجلس حق دارند در هر مورد از وظایف رئیس جمهور و وزراء از آن ها سوال کنند و رئیس جمهور و یا وزیر موظف است که در مجلس حاضر شده و به سوال نمایندگان مجلس پاسخ دهد».
پس با این حساب شاید بهتر باشد که دولت مردان اندکی در رفتار خلاف عرف خود تجدید نظر کرده و یا در پشت رفتار و سخنان خود منطق محکمی داشته باشند، چرا که چنین رفتار و سخنان نسنجیده ای از مسئولین سطح بالای دولت موجب تضعیف نظام و در نتیجه بی اعتمادی مردم به دولت حاکمه می‌شود.
امیر مظفری- دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات