به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو جمشید جعفرپور دکترای فقه و مبانی حقوق خود را از دانشگاه تهران گرفته و مردم لارستان، خنج و گراش (استان فارس) نیز با رأی خود ردای نمایندگی مردم در مجلس نهم را به وی پوشاندند. جعفرپور که رئیس کمیسیون مشورتی شورای عالی انقلاب فرهنگی هم هست در این دوره مجلس عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شده است تا بتواند در سطح بالایی پیگیر مطالبات هر دو نهاد باشد. یکساعتی که وی مهمان سایت «نماینده» بود از موضوعات و دغدغه های روز کمیسیون فرهنگی مجلس و الزامات تدوین برنامه ششم توسعه صحبت کردیم و چند دقیقه ای از این وقت نیز به طرح مشکلات مردم حوزه انتخابیه و میزان تحقق مصوبات سفر استانی دولت تدبیر و امید گذشت.
مشروح مصاحبه با جمشید جعفرپور، نماینده مردم لارستان و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس را در ادامه بخوانید:
اخیرا مقام معظم رهبری در دیدارخود با دولت یازدهم موضوعاتی را مطرح کردند که تکرار نگرانی های قبلی ایشان در زمینه فرهنگ بود کمیسیون فرهنگی برنامه ای برای نظارت بر این امور دارد؟
بیش از سه سال از کار مجلس و کمیسیون فرهنگی می گذرد و طبیعتا کمیسیون در حوزه های مختلف فعالیت داشته است. اعتقاد شخصی من که بارها در کمیسیون فرهنگی نیز آن را بیان کردم این است اگر کژی و کاستی در کارهای اجرایی وجود دارد وظیفه ی نمایندگان این نیست که در آن دخالت کنند. البته بعضی از دوستان در کمیسیون خلاف این عقیده را دارند و بر این باورند اگر در جایی فیلم، تئاتر و یا رمانی خلاف سیاست های کلی نظام دیده شد باید با روش هایی از قبیل تذکر و استیضاح جلوی آن گرفته شود.
از نظر من این کارهای مقطعی، اصولی نیست و به جای این که نمایندگان تمام همتشان را بگذارند تا از اکران یک فیلم جلوگیری کنند که شأنیت کمیسیون فرهنگی را پایین می آورد باید از ریشه واساس به فکر ساماندهی به این وضعیت باشند. برای مثال وقتی فیلمی اکران می شود باید فرآیندی طولانی از سناریو، تولید تا مجوز اکران مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود آسیب کار کجاست. باید با ایجاد ساختار و فرآیندی در مجلس از زیربنا این مسئله را درست کرد. با این ورودهای جزئی، جز این که در جامعه هنرمندان و فرهنگیان نسبت به مجلس و کمیسیون فرهنگی ایجاد بی اعتمادی کند سود بیشتری ندارد.
ساخت فیلم فرآیندی دارد یعنی ابتدا باید سناریو تأیید شود که البته برای بعضی ها با دو صفحه طرح این کار اتفاق می افتد و سناریو کامل مورد بررسی قرار نمی گیرد و بعد از آن در مرحله ی ساخت قرار بگیرد. متأسفانه در این مرحله هیچ گونه نظارتی وجود ندارد پس از آن فیلم آماده و سناریو مصوب به شورای اکران می رسد و اشکال از این جا آغاز می شود آن چه که در کاغذ مکتوب است با آن چه که در عمل روی صحنه می آید می تواند به کل متفاوت باشد و به دلیل هزینه ی بالایی که خرج فیلم شده با فشار و تصحیح ۴۵ ثانیه ای، فیلم اکران می شود چرا که در صورت عدم اکران، فیلم ساز دیگر اعتماد نمی کند و فیلمی ساخته نمی شود باید فیلم از خارج بیاوریم که در آن شرایط بدتر است پس اجازه می دهند فیلم اکران شود چرا که در این مقاطع فیلم را از اکران پایین آوردن ضررش بیشتر از سود آن است.
پیشنهاد من در کمیسیون فرهنگی این بود؛هنگامی که شما به سناریو مجوز می دهید و بر اساس آن افراد سرمایه گذاری می کنند حقی ایجاد می کنید و در نهایت مجبور به اجازه اکران می شوید اما اگر اعلام شود که تنها فیلم تولید شده مورد بررسی قرار می گیرد و ریسک کار به عهده ی خود سازندگان قرار گیرد احتیاط می کنند و برای گرفتن مجوز و از بین نرفتن سرمایه ممیزی ها را رعایت می کنند.
این قانون در بحث نمایش هم صدق می کند اما در زمینه کتاب به این گونه نیست اگر که کتاب منتشر شود دیگر نمی توان بعد از انتشاراعمال نظر کرد لذا باید قبل از چاپ مسائل و مشکلات آن تصحیح گردد.
تا چه میزان اهداف فرهنگی ذکر شده در برنامه پنجم توسعه محقق و عملیاتی شده است؟
برنامه پنجم توسعه از بُعد فرهنگی چندان کامیاب نبود. از همان ماده ی دو که بحث پیوست فرهنگی است و می توانست بسیاری از نگرانی ها و دغدغه ها را رفع کند چه در دولت گذشته و چه در این دولت عملی نشده است.
سال گذشته کمیسیون فرهنگی به ناچار به دکتر نوبخت نامه نوشت که طبق ماده دو قانون برنامه، دولت عناوین ده کار مهمی که فکر می کند باید پیوست فرهنگی داشته باشد را به کمیسیون اعلام کند. همچنین سال پیش قانونی در مجلس به تصویب رسید تحت عنوان قانون تنظیم مقررات مالی دولت که مقرر گشته است جایگزین بخش عمده ای از بودجه شود و در بودجه تنها عدد و رقم بیاید و همه ی احکام در جای دیگری عنوان شود.
در سال ۹۴ دولت می بایست ده طرح مهمش را با پیوست فرهنگی ارائه دهد و گزارش کار را هر ۶ ماه به کمیسیون فرهنگی ارسال کند اما اکنون ۶ ماه گذشته و نامه پیرو هم زدیم، پیگیری کردیم اما جواب نامه داده نمی شود.
سازمان برنامه مرجع برنامه ریزی کشور درهمه ابعاد است و کاری نیست که به عهده ی فلان وزارتخانه باشد و بگوییم دستشان کوتاه است وظیفه ی یک سازمان تخصصی در این موضوع است و وقتی تا کنون انجام نشده است جای گله مندی دارد و این نگرانی را ایجاد می کند که دولت نسبت به این بخش کمی بی توجه و بی رغبت است.
با توجه به این که امسال قرار است برنامه ششم توسعه نیز تدوین شود مجلس تا کنون چه اقداماتی در این زمینه صورت داده است؟
امسال کاری صورت گرفته که اگر نتیجه بخش باشد کار بسیار مؤثری خواهد بود. روال معمول بر این است که دولت از طریق سازمان برنامه و بودجه و دستگاه های اجرایی، مجموعه مواد پیشنهادی برنامه را می آورد و مواد بین کمیسیون های تخصصی توزیع می شود تا نظر دهند. در واقع در این مسیر، امکان تأثیر گذاری ما درصد کمی است و اگر بخواهیم در آن تغییرات اساسی ایجاد کنیم دولت مجلس را متهم می کند که لایحه را بردید و به جای آن طرح گذاشتید و برنامه ی ما نیست و ما هیچ تعهدی در قبال آن نداریم. برای جلوگیری از این اتفاق و با توجه به دغدغه هایی که مقام معظم رهبری سال گذشته در دیدار با نمایندگان فرموده بودند در برنامه ششم سه محور اساسی فرهنگ، اقتصاد و علم و فناوری باید وجود داشته باشد.
در بخش فرهنگ که ما خود را مسئول می دانیم در کمیسیون فرهنگی، اجتماعی، مرکز پژوهش های مجلس،دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و جمعی از دیگر نمایندگان علاقه مند تیم کارشناسی تشکیل شده است تا به جای آن که بنشینیم و از سوی دولت لایحه تقدیم شود خودمان پیشنهاد دهنده به دولت باشیم و عنوان هایی را به سازمان برنامه و بودجه اعلام کنیم تا هر دستگاهی بر حسب بودجه،اولویت و توانمندی های خود از آن مجموعه به مجلس پیشنهاد دهد. این گونه می توان با سرعت زیاد و تغییرات اندک لوایح را مصوب کنیم، این روش هم مورد رضایت دولت و هم شورای انقلاب فرهنگی و مجلس است.
شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه ای به نام مهندسی فرهنگی دارد که حاصل کار تقریبا ۲۵۰۰ نفر استاد دانشگاه وحوزه و افراد فرهیخته و متعهد است و ما خود را ملزم می دانستیم که این مصوبه در برنامه ششم توسعه جایی داشته باشد.
با کارشناسان دبیرخانه صحبت شد و از برنامه اول تا پنجم توسعه پس از انقلاب و حتی برنامه توسعه ای که قبل از انقلاب چیده شده بود آسیب شناسی صورت گرفت و دلایل اجرایی نشدن بعضی احکام شناسایی شد و در نهایت مجموعه ای شامل ۱۲۰ پیشنهاد طرح گردید سپس با نظر سنجی از اعضا و علاقه مندان مرحله به مرحله پالایش و اولویت بندی شد تا نهایتا به ۱۵ محور کلی رسیدیم و حدود ۵۵ پیشنهاد به سازمان برنامه و بودجه تحویل داده شد.
من از طرف کمیسیون فرهنگی مامور شدم و در جلساتی با آقای دکتر جنتی که رئیس امور فرهنگی،خانواده و ورزشی است و آقای واعظ مهدوی که از طرف سازمان برنامه و بودجه حضور داشتند مقرر شد تا دستگاه های مختلف فرهنگی از بین پیشنهادات ما اولویت خود را مشخص کنند و به صورت کارشناسی شده به مجلس تقدیم کنند.
تمام تلاش ما بر این بود تا با همفکری بین شورای انقلاب فرهنگی، مجلس و در گام بعد استفاده از نظرات کارشناسی دستگاه های تخصصی، اجرایی و فرهنگی، لوایح برجسته و عملیاتی مورد قبول هر سه ارگان فرهنگی در برنامه گنجانده می شود. در واقع مجلس به صورت منفعل عمل نکرده است تا منتظر لوایح از سوی دولت باشد.
امیدواریم دوستان عنایت کنند وگرنه ما طبق وظیفه ای که داریم کوتاه نمی آییم و آن چه که خواست رهبری و نظام است را به عنوان پیشنهاد به صحن مجلس می بریم.
شما بارها ازکم لطفی به حوزه ی فرهنگ گلایه مند بودید مهم ترین ضعف در حوزه ی فرهنگ را چه می دانید؟
یکی از ضعف هایی که در بخش فرهنگ وجود دارد غیر از بحث بودجه، تربیت نیروی هنرمند، فرهنگ دوست و متعهد است. آن چنان که در تربیت نیروی انسانی در حوزه ی علم و مسائل فناوری برجسته ظاهر شدیم اما در بخش هنر شاهد کم توجهی به حوزه ی هنر بودیم همانطور که در بودجه نیز فرهنگ مظلوم واقع می شود. دغدغه هایی که رهبری می فرمایند و این عبارات که اگر کسی از غصه ی فرهنگ خوابش نبرد حق است و یا این که اگر کسی در راه فرهنگ بمیرد شهید مرده است برای افراد مسئولیت زایی می کند و نشان دهنده ی اهمیت این حوزه است. برای مثال هشدار ایشان در این خصوص که در دوران پسا تحریم مراقب نفوذ باشید یکی از راه های نفوذ از طریق حوزه ی فرهنگ است همانطور که شاهد بودیم چندی پیش رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه ای اعلام کرده بود ما امیدواریم با عادی شدن روابط بتوانیم داخل جامعه ی ایران را تحت تأثیر قرار دهیم. درواقع با لفظ دیگری گفته است که به دنبال دگرگونی در داخل ایران است و متأسفانه در داخل نیز آن گونه که مقام معظم رهبری تأکید می کنند توجه کافی به فرهنگ نمی شود و در میان اولویت ها، آن جایگاهی که باید داشته باشد ندارد.
در حال حاضر که ماه های پایانی مجلس است به نظرتان چه طرح و لایحه ای باید در اولویت قرار بگیرد تا در پایان این دوره ی مجلس تصویب شود و به نتیجه برسد؟
یکی دو موضوع در کمیسیون فرهنگی است که تقریبا ناتمام مانده است که مهم ترین آن طرح جمعیت و تعالی خانواده است که ابتدا به کمیسیون بهداشت و درمان ارجاع داده شد اما با توجه به این که بُعد فرهنگی آن بیشتر از سایر ابعاد بهداشتی، درمانی و فیزیکی است در کمیسیون فرهنگی و با همراهی کمیسیون اجتماعی بر روی آن کار شد اما متولی آن کمیسیون فرهنگی است.
این طرح با کارشناسی های فراوان مصوب شده اما در اولویت ۸ باقی مانده است و با دو فوریت هایی که تصویب می شود و بحث بررسی بودجه و برنامه ششم نگران این هستیم نوبت به این طرح نرسد در حالی که طرح جمعیت و تعالی خانواده یکی از طرح های ماندگار در این مجلس خواهد بود.
با توجه به این که امسال، انتخابات مجلس را درپیش داریم و بسیاری از افراد و احزاب از اکنون فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده اند، در استان شما آرایش انتخاباتی بر چه اساسی طراحی شده است و کدام یک از احزاب و شخصیت ها در صحنه انتخابات آمده اند؟
در شیراز که مرکز استان فارس است یک نماینده اضافه شده است و شیراز امسال پنج نماینده در مجلس شورای اسلامی خواهد داشت که این موضوع تا حدودی تأثیر گذار است، از این رو بنا بر شنیده ها بعضی از نمایندگان فعلی شهرستان ها می خواهند نفر پنجم شیراز باشند و از شهر شیراز کاندیدا شوند. همچنین دوستانی که تمایل دارند در انتخابات شرکت کنند به گونه ای نرم در حال تبلیغات هستند و نامحسوس تشکیل ستاد داده اند و مقدمات برای حضور در صحنه رقابتی را فراهم کرده اند.
حوزه ی انتخابیه من از سه شهرستان لارستان، خنج و گراش تشکیل شده است، به لحاظ ترکیب جمعیتی حدودا در مجموع ۳۵۰ هزار نفر است که پنج هفتم جمعیت در لارستان است و دو شهر دیگر هر کدام یک هفتم از جمعیت را به خود اختصاص داده اند در نتیجه اگر در لارستان تمرکزی ایجاد شود می تواند نتیجه را تعیین کند. در این شهر مردم چندان توجهی به احزاب سیاسی و دسته جات به آن معنا ندارند و بدنه ی مردم بر روی مشخصات فرد کاندیدا، تحصیلات و توانمندی او نگاه می کنند.
البته تبلیغات و تیم رسانه ای خوب نیز موثر است، همچنین عامل تأثیر گذار دیگر بزرگان و ریش سفیدهای شهرستان هستند که بر روی آرا تأثیر می گذارند. در واقع ارائه لیست که در شهر های بزرگی مانند تهران سرنوشت سازاست در شهرستان ها چندان اهمیتی ندارد.
در دور گذشته انتخابات مجلس که تیم آقایان حداد عادل، قالیباف ، رضایی و پایداری از من حمایت کردند ما پلاکارد ها را بیرون نصب نکردیم چرا که تاثیری در بین مردم نداشت. یک عده ی خاصی هستند که دم از اصولگرا و اصلاح طلب می زنند و در واقع خود فرد و نه حزب حامی تعیین کننده ی آرا هستند.
مصوبات دولت در سفر استانی به فارس تا چه حد عملیاتی شده است؟
در حوزه ی انتخابیه من مردم به شدت گلایه مند بودند از مصوبات و به حق هم گلایه مند بودند. هیچ مصوبه قابل قبول و یا قابل طرحی در این سفر برای این مناطق نبود و موجب نگرانی و دلخوری شدید مردم از این سفر شد، ما سعی کردیم با آوردن بعضی از وزرا بعد از آن سفر، مقداری ذهنیت مردم را ترمیم کنیم و توقعاتشان را پاسخ دهیم اما درسفر رئیس جمهور تقریبا هیچ سهمی برای حوزه های لارستان، خنج و گراش در نظر گرفته نشد و این دلخوری را اکثرا شهرستان های استان فارس داشتند.
استان فارس۲۹ شهرستان دارد و ۱۸ نماینده که از این نمایندگان لااقل ۱۵ حوزه از مصوبات هئیت دولت ناراضی بودند چرا که اعتبارات به شکل خاصی توزیع شده بود، حدود یک سوم از آن به مرکز استان تعلق گرفته بود و یک بخش عمده ی دیگر آن برای یک بخش خاص بود و عموما نمایندگان استان فارس از سوی مردم تحت فشار قرار گرفتند که چرا رایزنی با دولت نشده است. بالاخره این کاستی وجود داشت و هنوز هم مردم از این که اعتبارات استان به شکل عادلانه بر حسب جمعیت،گستره و نیاز شهرستان ها توزیع نشد ناراحت هستند.
در کل ارزیابی شما از سفرهای استانی هئیت دولت چیست؟
بر خلاف تصوری که مردم از سفرهای استانی دارند و فکر می کنند انقلابی رخ خواهد داد اما با روالی که دولت یازدهم دارد اتفاق چندانی نمی افتد و صرفا بر روی بعضی ازمصوبات انگشت می گذارند و تضمین می شود که صد درصد اعتبار تخصیص پیدا کند.
یعنی هیچ چیز جدیدی به لیست مصوبات بودجه ای سال اضافه نمی شود و روال بر این گونه است که در طول سال ۹۵ و ۹۴ بررسی می شود چه مصوباتی مقرر شده و با بحث ها و جلساتی که با نمایندگان و استانداران و مسئولین دارند چند مورد از آن به عنوان مصوبات استانی سفر اعلام می کنند و بودجه ی آن را تضمین می کنند تا تخصیص یابد.
یعنی مردم و نمایندگان بر خلاف دوره های گذشته از سفرهای استانی انتظار معجزه ندارند و یک روال خیلی عادی برقرار است اما به هر حال حضور تیم دولت و رودرور شدن مردم و وزرا در شهرستان ها خالی از فایده نیست. این که مردم در کنار خود چند وزیر و یا معاون رئیس جمهور را ببینند و یا جلسه ای که با حضور هر وزیر و سازمان های مربوطه شکل می گیرد موجب دلگرمی است و از نظر روحی روانی خوب است چرا که مردم نباید بین خود و مسئولین فاصله ای احساس کنند.
در صورت امکان درباره اقداماتی که در حوزه انتخابیه تان انجام داده اید توضیحاتی بفرمایید ؟
باتوجه به اینکه شخصا از علاقمندان به حوزه های فرهنگی هستم ، تلاش کردم در کنار کارهای عمرانی و زیربنایی که از دستمان ساخته است با توجه مضیقه های مالی در این دو سه سال، چند پروژه فرهنگی را نیز برای حوزه انتخابیه ام به انجام برسانم . یکی از این اقدامات حمایت از هنرمندان بود تا جایی که توانستیم از مجموعه های هنری حمایت کردیم و همین روزها بحث ساخت پلاتو و یا محلی برای کارهای هنری قرار است شروع شود . با نظر به اینکه در شهر ما سینما وجود نداشت ، کارهای اجرایی آن را انجام دادیم و سعی کردیم سینمای موجود را با وسایل الکترونیکی دیجیتال کنیم.
پیگیر این هستیم تا در مجتمعی که یکی از خیرین دنبال ساخت آن است، سه سالن سینما و نمایش راه اندازی کنیم که هنرمندان زیادی که ما در این منطقه داریم مجالی برای استفاده از این فضاها داشته باشند . در این مجتمع قصد داریم تا شهر کتاب هم راه اندازی کنیم تا در نهضت کتابخوانی بتوانیم گامی موثر برداریم.
در بعد عمرانی و زیربنایی هم چندین کار در دست اجرا داریم که اگر بتوانیم شروع آن را کلید بزنیم، در آینده آثار مثبتی را برای این استان خواهد داشت، یکی از این اقدامات اینجاد منطقه آزاد تجاری است زیرا لارستان سرمایه ها و سپرده های بالایی دارد و مردم در بانکها سپرده های فراوانی دارند اما مجالی برای سرمایه گذاری و اشتغالزایی پیدا نکرده ایم. این منطقه ویژه که در فکر برطرف کردن موانع آن هستیم با راه اندازی آن رونق موثری در وضعیت اشتغال ایجاد می شود .
اتصال راه آهن لار به شبکه سراسری ریلی جزو مواردی است که دنبال آن هستیم و از سال های آینده این را می خواهیم دنبال کنیم .
یکی از مشکلاتی که در حوزه انتخابیه داریم کمبود آب است، زمین های خوبی داریم اما آنجا کم بارش و گرم است و از محل آب هایی که از طریق فاضلاب ها بدست می آید کارهای کشاورزی و گلخانه ای را انجام می دهیم و امیدواریم که بتوانیم تحرکی را در منطقه ایجاد کنیم چرا که ما فرودگاه بین المللی داریم . این فرودگاه بین المللی که جزو ۴ فرودگاه سود ده کشور است و بدلیل پروازهای متعددی که به قطر، کویت و امارات و غیره دارد بازار مصرف بسیار آماده را در دسترس قرار داده است. ما اگر بتوانیم در همین گلخانه ها میوه ها تزئینی مانند توت فرنگی و یا میوه های لوکس که در این کشورها خریدار دارد تولید کنیم و با بررسی بازارهایی که آنها دارند، بازار گرم و پررونقی ا بدست می آوریم.
منبع: نماینده
ارسال نظرات