به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ طی هفته گذشته، آمریکا، ژاپن، استرالیا و 9 کشور دیگر جهان توافقنامه تجارت آزاد موسوم به "مشارکت ترنس پسیفیک" را به امضا رساندند.
بر اساس این توافقنامه تعرفه های واردات و صادرات کالا بین این کشورها کاهش چشم گیری خواهد یافت به گونه ای که تنها برای آمریکا تعرفه صادرات 18 هزار نوع کالا به این کشورها دستخوش تغییر و کاهش خواهد شد.
به گزارش راشاتودی، نکته بسیار مهم در این توافقنامه، کنار گذاشته شدن چین از دور این مذاکرات و از گردانه این توافق است.
به نظر می رسد که چین نیز باید با دیگر کشورها که عضو این توافقنامه تجارت آزاد نیستند، یک اتحادیه تجارت آزاد دیگر تشکیل دهد.
باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، طی سخنانی نسبت به حذف چین از دور این توافق، اعلام کرد، در حالی که 95 درصد خریداران کالاهای ما را افرادی تشکیل می‌دهند که خارج از مرزهای ما هستند، ما نمی توانیم به چین اجازه دهیم تا در تدوین قوانین اقتصاد جهانی دست داشته باشد.
از سوی دیگر انتظار نمی رفت که چین در این توافق نامه به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان حضور نداشته باشد.
خوزه مانوئل کوئیجانو، دبیر کل سابق اتحادیه تجاری کشورهای آمریکای جنوبی،"مرکوسر"، معتقد است که چین قربانی اصلی این توافقنامه تجارت آزاد است.
به گزارش اسپاتنیک، بنا به گفته کوئیجانو، بر اساس این توافقنامه تجارت آزاد، کشورهای عضو مشارکت ترنس پسیفیک کالاهایی را به اعضای خود صادر می‌کنند که با مواد اولیه خودشان تولید کرده‌اند و به همین دلیل دیگر نخواهند توانست از چین مواد اولیه وارد کنند.
این کارشناس اقتصادی تأکید می کند که کاملا واضح است که این توافقنامه با هدف منحرف کردن مبادلات تجاری از چین به سوی کشورهای عضو این توافقنامه است.
نکته مهم دیگر درباره این توافقنامه، عدم حضور حتی یکی از اعضای گروه بریکس شامل، برزیل، روسیه، چین، آفریقای جنوبی و هند در آن است که از جمله دلایل مخالفت سازمان های بین المللی و دیگر دولت ها نسبت به شکل گیری این توافقنامه تجارت آزاد بوده است.
سوالی که در اینجا مطرح می شود، این است که آیا چین و دیگر کشورها در راستای مقابله با این توافقنامه یک اتحادیه دیگر با دیگر کشورها تشکیل می دهد؟
به گزارش سی ان بی سی، آلیسیا گارسیا هررو، کارشناس ارشد اقتصادی حوزه آسیا و اقیانوسیه در موسسه ناتیکسیس، بر این باور است که چین و اتحادیه اروپا بالاخره با تغییر رویکرد به سوی یکدیگر مشترکاتی را که تا کنون نسبت به آن آگاه نبودند، را در یکدیگر خواهند یافت.
بنا به گفته راجیف بیسواز، کارشناس ارشد آسیا و اقیانوسیه در موسسه HIS، پیشتر در سال 2014 و سفر رئیس جمهور چین به اتحادیه اروپا، این کشور تمایل خود را برای مذاکره با این اتحادیه برای شکل گیری یک توافقنامه تجارت آزاد نشان داده بود، اما در آن زمان طرف مقابل این اقدام را در طولانی مدت مفید می دانست و به آن به عنوان موضوعی که برای آینده نزدیک درباره آن مذاکره کند، ننگریست.
توافقنامه تجارت آزاد ترنس پسیفیک شامل جمعیت 400 میلیونی با در دست داشتن حدود 40 درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان است.
یکی دیگر از راه های چین برای مقابله با این توافقنامه تجاری، گسترش همکاری های خود در اتحادیه بریکس است که در حال حاضر 30 درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان را در اختیار دارند و بر اساس پیش بینی ها این سهم در سال 2030 به 45 درصد افزایش خواهد یافت.
در حال حاضر 17 درصد از کل مبادلات تجاری جهان توسط کشورهای عضو گروه بریکس انجام می‌شود.
یکی از مهمترین نکاتی که درباره این توافق وجود دارد، نتایج حاصل از توافقات تجارت آزاد این چنینی است که 70 درصد منافع مربوط به این توافقات را به کشورهای توسعه یافته اختصاص می یابد و تنها حدود 30 درصد از منافع آن به کشورهای کوچک تر می رسد.
چین همچنین می تواند توسعه پروژه جاده ابریشم را سرعت بخشد. این پروژه شامل ایجاد زیر ساخت های ارتباطی نظیر خطوط ریلی، جاده ای،لوله های انتقال نفت و گاز و دیگر موارد در کشورهای جنوب، غرب و مرکزی آسیا برای اتصال هر چه بیشتر به اروپا است.
علاوه بر آمریکا، ژاپن و استرالیا کشورهای پرو، مالزی، سنگاپور، برونئی، نیوزیلند، کانادا، شیلی، مکزیک، و ویتنام عضو توافقنامه تجارت آزاد "مشارکت ترنس پسیفیک" هستند.
برای تشکیل این توافقنامه، کشورهای عضو آن حدود 5 سال برای حل موانع آن مذاکره کرده اند.