به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» پالایشگاه "بهمن گنو" که پیش از انتقال به منطقه جاسک، قرار بود در مجاورت پالایشگاه ستاره خلیج فارس و با نام پالایشگاه هرمز احداث شود، با مشکلاتی روبه رو است.
با نگاهی به گذشته یعنی زمانی که قرار بود پالایشگاه هرمز با مشارکت 60 درصدی "پالایشگاه اسار" هند احداث شود، مقرر شده بود که این پالایشگاه با خوراک نفت فوق سنگین میادین سوروش و نوروز راه اندازی شود و پس از تغییراتی که در طراحی اولیه این پالایشگاه صورت گرفت، بدون آنکه فرایند مناقصه برگزار شود، سهام خارجی این پالایشگاه به شرکت تدبیر انرژی واگذار شد و 40 درصد باقی مانده نیز در اختیار مجموعه شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی باقی ماند.
این گزارش حاکی است پس از این تغییرات، مجموعه پالایش و پخش فراورده های نفتی حدود 150 میلیارد تومان هزینه بابت انجام امور اولیه به منظور احداث این پالایشگاه صرف کرد و پس از آن نیز به دلیل اجرای قانون اصل 44 و واگذاری سهام این پالایشگاه به بخش خصوصی 20 درصد دیگر از سهام مجموعه شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی به صورت امانی به شرکت تدبیر انرژی رسید و در واقع این مجموعه صاحب سهام 80 درصد از یک شرکت پالایشی بدون صرف هزینه شد.
همان طور که در ابتدای این گزارش آمد این پروژه به لحاظ زیر ساخت ایجاد شده و لزوم تلفیق با پالایشگاه ستاره خلیج فارس در جوار پالایشگاه خلیج فارس و در زمینی به مساحت حدود 700 هکتار مکان یابی شد و الگوی تولید آن بر اساس نفت کوره صفر انتخاب و مراحل طراحی انجام شد.
پس از انجام اقدامات اولیه به منظور احداث این پالایشگاه ، وزارت نفت هر گونه تمدید خوراک را مشروط به انتقال پروژه به جاسک می کند و مدیر عامل مجموعه تدبیر انرژی الزام جابجایی را عامل افزایش هزینه ها اعلام و در ازای دستور وزارت نفت درخواست جبران هزینه ها را از محل کاهش خوراک تا 10 درصد قیمت فوب خلیج فارس می نماید که مورد موافقت وزارت نفت قرار می گیرد.
تخفیف 10 درصدی در خوراک پالایشگاه هرمز در حالی صورت می گیرد که تخفیف خوراک پالایشگاههای فعلی و ستاره خلیج فارس 5درصد فوب خلیج فارس است.
با انتقال پالایشگاه از بندرعباس به جاسک و مزیت تخفیف 10 درصدی الگوی تولید نیز از صفر درصد نفت کوره به شصت درصد نفت کوره تبدیل و هزینه های انجام شده از جیب دولت بلا استفاده می شود، شرکت ملی پالایش و پخش با وجود 20 درصد سهام تمام هزینه ها را میپردازد و حتی یک ساختمان را به عنوان آورده خود پیشنهاد می نماید که این ساختمان بر اساس تکلیف قانونی باید به فروش رفته و منابع آن به خزانه دولت واریز می شد.
با توجه به اقدامات و تسهیلات بیش از اندازه که تاکنون برای این پالایشگاه انجام شده هنوز پالایشگاه بهمن گنو یا هرمز سابق نتوانسته است مراحل احداث اولیه خود را طی کند و این پروژه عملا مسکوت باقی مانده است.
این گزارش حاکی است علل مختلفی منجر به احداث این پالایشگاه در کنار ستاره خلیج فارس شده بود که یکی از آنها استفاده از هیدورژن مازاد تولید شده در پالایشگاه ستاره خلیج فارس به منظور بهبود کیفیت فراورده های تولیدی در این پالایشگاه بود.
از طرف دیگر خطوط لوله 26 اینچ دریایی و همچنین خطوط انتقال فراورده به رفسنجان و از آنجا به تربت و در نهایت به مشهد نیز احداث شده بود، تا بتوان از این طریق فراورده های تولیدی پالایشگاه هرمز را به افغانستان صادر کرد از طرف دیگر زیرساختهای این پروژه نیز آماده بود تا فراورده های تولیدی به شبکه اصلی متصل شود.
باید گفت با توجه به اخذ لیسانس و هزینه های انجام شده در این پالایشگاه از جمله دراختیار گرفتن زمین مورد نیاز برای احداث این پالایشگاه بیش از 150 میلیون دلار هزینه شده است که با انجام این کار عملا این هزینه اسراف شده است، در ثانی علت جابجایی طرحی که سالها برروی آن کارشناسی شده است، نیز نامشخص و قطعا گذر زمان علت آن را روشن خواهد کرد.
با اجرای این طرح 4.2 میلیارد یورویی قرار بود به تولید بنزین و گازوئیل کشور به ترتیب 15 و 32 میلیون لیتر افزوده شود، علاوه بر این ال.پی.جی، پروپیلن، سوخت جت، گوگرد از دیگر محصولات پالایشگاه هرمز بود که با انتقال این پالایشگاه به منطقه جاسک تنها خروجی این پالایشگاه نفت کوره است که عملا می توان گفت تمام تخفیف ها و تسهیلات صورت گرفته برای پالایشگاه بهمن گنو تنها به منظور خام فروشی بوده است.