عابدی گناباد:
رضا عابدی گناباد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در مشهد، در رابطه با سیره تشکیل جنبش‌های دانشجویی در ایران، گفت: به طور مشخص از زمان شکل گیری دانشگاه در ایران ما شاهد حضور جنبش‌های دانشجویی بوده‌ایم.
وی با اشاره به این مطلب که در ابتدا نوع فعالیت این جنبش‌ها صنفی بوده است، افزود: سیاسی شدن فضای دانشگاه و حضور جدی دانشجویان در فضای سیاسی در ایران را در دهه ۳۰ و پس از ملی شدن صنعت نفت شاهد هستیم، البته رگه‌های حضور دانشجویان را در سال ۱۳۲۰ و پس اشتغال ایران مشاهده کرده‌ایم؛ اما به طور کلی دهه ۳۰ جدی‌ترین زمان حضور دانشجویان در عرصه سیاسی بوده است.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: پس از کودتای ۲۸ مرداد فضای دانشگاه در دست جریانات چپ و لیبرال قرار می‌گیرد و از دهه ۴۰ نیز اندک اندک جریانات مذهبی وارد دانشگاه شده و پایگاه یافتند و کم کم نارضایتی‌های توده به دورن دانشگاه کشیده و آنان نیز با مردم همراه می‌شوند.
فضای دانشگاه در دوران اصلاحات بسیار پر تنش بود
عابدی گناباد در ادامه در رابطه با تفاوت فعالیت‌های دانشجویی در سه دوره اصلاحات، احمدی‌نژاد و دوران فعلی، تصریح کرد: با توجه به این‌که من در سال ۸۲ وارد دانشگاه شدم؛ بنابراین به طور دقیق فضای دانشگاه در دوران اصلاحات را درک نکردم؛ اما بارها از دیگر دانشجویان شنیده بودم که در دوران اصلاحات فضای دانشگاه به شدت پر تنش و رادیکال بوده است.
وی افزود: بر اساس شواهد در دوران اصلاحات فضای دانشگاه به شدت سیاست زده بود و میان جریانات متدین و تندرو درگیری ایجاد می‌شد؛ به طوری که درگیری‌های لفظی و فیزیکی میان آنان مشاهده شده بود.
به انفعال رفتن جریانات رادیکال در دانشگاه پس از سال ۸۲
این فعال دانشجویی دهه ۸۰ با یادآوری این‌که از سال ۸۲ به تدریج جریانات رادیکال در دانشگاه‌ها به سمت انفعال رفتند، بیان داشت: در دوران احمدی‌نژاد علی‌رغم تبلیغاتی که اصلاح طلبان در رابطه با بسته بودن فضای دانشگاه داشتند؛ اما باید گفت فضای دانشگاه به مراتب برای انجام فعالیت‌های دانشجویی محیاتر بود.
عابدی گناباد گفت: البته در آن دوره برخی از دانشجویان ناراضی بودند که امر طبیعی می‌نمود، زیرا فضای دانشجویی از فضای لیبرالی به سمت عدالت خواهی میل یافته بود که در فضای فکری این دسته از دانشجویان نمی‌گنجید.
پس از فتنه سال ۸۸ فضای دانشگاه مسیر دیگری را پیمود
این مدرس دانشگاه افزود: تا سال ۸۸ فضای دانشگاه برای فعالیت دانشجویی مناسب بود؛ اما پس از فتنه سال ۸۸ فضا تغییر کرد که البته نه رئیس جمهور وقت و نه نظام هیچ یک مقصر نبودند. تنش‌هایی که برخی تشکل‌های دانشجویی در دانشگاه به وجود آورده بودند دانشگاه را بحرن زده کرده بود و طبیعی است که مسئولان در این دوره کمی محتاط‌تر خواهند شد و به دلیل فتنه گری دوستان چاره‌ای جز محدود کردن نبود.
وی در رابطه با وضعیت جنبش‌های دانشجویی در دوره حاضر تصریح کرد: متاسفانه مشاهده می‌کنیم در این دوره محافظه کاری مدیران دانشگاهی افزایش یافته و حداقل در این استان جو محافظه کاری در دانشگاه تشدید شده است که همین امر فضا را برای فعالیت جریانات مذهبی بسته است.
تابلو سیاسی داشتن مدیران دانشگاه در دوره فعلی به ایجاد تنش می‌انجامد
عابدی گناباد تاکید کرد: مشاهده می‌کنید که افرادی که سیاسی بودند و تابلوی سیاسی داشتند، همین تابلو دار بودنشان باعث ایجاد حساسیت و تنش در دانشگاه می‌کند که حضور این افراد در دانشگاه‌های خراسان رضوی کم نیست.
هدف مدیران دانشگاه از کشاندن فضای دانشگاه به سمت برگزاری جشن
این تحلیل گر سیاسی با بیان این نکته که حضور این افراد فضا را پیچیده کرده است، خاطرنشان کرد: همان‌گونه که مشاهده می‌کنید این افراد فضای دانشگاه را به سمت برگزاری جشن، کنسرت و پخش موسیقی زنده برده‌اند و این امر به این علت است که درصددند فضای مطالبه گری را در میان دانشجویان کاهش دهند و چنانچه قرار است مطالبه گری وجود داشته باشد این مطالبه گری نسبت به مسائل حاشیه‌ای نظام باشد و نه مسائل اصلی و اساسی.
علل کاهش فعالیت‌های دانشجویی؟
وی در پاسخ به این پرسش که به چه علت هر چه جلوتر می‌رویم فعالیت تشکل‌های دانشجویی کاهش می‌یابد؟، گفت: به طور کلی از سال ۷۸ به دلیل درگیری‌های شدیدی که در کوی دانشگاه در تهران شد فضای سیاسی در دانشگاه افت کرد. همچنین بعد از وقایع سال ۸۸ نیز چه بخواهیم و چه نخواهیم فضای سیاسی سنگینی بر دانشگاه حاکم شد که این امر در خاموش شدن فضای مطالبه گری در دانشگاه تاثیرگذار بود.
عابدی گناباد بر محافظه کاری مدیران دانشگاه تاکید و تصریح کرد: هماهنگ نبودن دانشجویان و مدیران دانشگاهی باعث می‌شود در فضای دانشگاه آن شور و نشاطی که به دنبال آن هستیم را شاهد نباشیم؛ به طوری که حتی ممکن است شاهد لغو برنامه‌ها حتی برنامه‌هایی که دارای مجوز هستند باشیم.
تفاوت دانشجویان دهه ۹۰ با دانشجویان دهه ۸۰؟
این مدرس دانشگاه به تفاوت دانشجویان دهه ۸۰ و دانشجویان دهه ۹۰ اشاره کرد و افزود: متاسفانه نسل فعلی دانشجویان نسلی آرمان گرا نیست و تنها به دنبال منافع خود هستند.
وی با بیان این‌که دانشجویان امروز به شدت محافظه کار شده‌اند، بیان داشت: امروز سطح دانش دانشجویان زیاد است؛ اما این دانش عمق ندارد و به طور کلی دانشجویان و فعالین دانشجویی حال حاضر اندک مطالعه می‌کنند و بیشتر به دنبال تفریح و سرگرمی هستند.
عابدی گناباد تاکید کرد: در گذشته تعداد دانشجویان خوش فکر بیشتر بود؛ اما امروز نیروی پای کار کاهش یافته و دانشجویان مانند گذشته دغدغه ندارند.
فرصت طلبی برخی منجر به آسیب به فضای دانشگاه می‌شود
این مدرس دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود به فرصت طلبی برخی در داخل و خارجی از دانشگاه اشاره کرد و این امر را آسیب جنبش‌های دانشجویی خواند و بیان داشت: به دلیل این‌که جوانان امروزز فضای درون جامعه را جهت عرض اندام و نشان دادن خود محیا نمی‌بینند؛ بنابراین می‌خواهند با انجام برخی فعالیت‌ها خود را در دانشگاه چهره کنند به همین دلیل است که فعالیت‌هایشان از عمق لازم برخوردار نیست.
وی فعالیت تشکیلاتی کردن را زمینه‌ای جهت رشد دانشجویان دانست و خاطرنشان کرد: دانشجویان با شرکت در فعالیت‌های دانشجویی علاوه بر جامعه پذیری و تعامل با دیگران، استعدادشان بارور می‌شود.
عابدی گناباد تاکید کرد: چنانچه دانشجویان مطالبه گری را بیاموزند و از مسئولان مطالبه کنند قطعا پاسخ گویی مسئولان نیز افزایش می‌یابد.
ارسال نظرات