به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، حمید بعیدی نژاد مدیرکل سیاسی و امور بینالملل وزارت امور خارجه در صفحه اینستاگرام خود نوشت: یکی از ناراحتیها و غصههای همیشگی ما به هنگام شرکت در مذاکرات هستهای حس تاثیر عینی تحریمها بر صنعت هوایی کشور و تقریباً قطع شدن پروازهای خارجی خطوط هوایی ملی کشورمان بود. ما طی این دو سال و نیم تقریباً بالای 98 درصد در سفر به محل مذاکرات که خیلی وقتها هم دو پروازی بودند، مجبور بودیم از خطوط هوایی خارجی استفاده کنیم. این برای ما همواره ناراحت کننده بود که چرا باید شهروندان ایرانی برای سفر به خارج از کشور نتوانند از خطوط ملی هوایی کشور خود استفاده کنند و در شرایط وجود بازار اقتصادی درآمدزا و در شرایطی که خلبانان، مهندسین پرواز و خدمه پروازی کشورمان با پدیده زشت بیکاری مواجه هستند، تمام پروازهای خارج کشورمان عملاً در اختیار چند شرکت خارجی محدود قرار گرفته است.
وی افزود: یک بررسی سرانگشتی میتواند عمق این فاجعه را نشان دهد. خط هوایی «ترکیش ایرلاینز» عملاً روزانه تا بیش از 20 پرواز به تهران و حتی دیگر شهرها از جمله اصفهان، کرمانشاه، مشهد و غیره دارد که اگر پرواز دیگر خطوط ترکیه مانند اطلس جت و پگاسوس را اضافه کنیم به حدود 30 پرواز هم میرسد. اگر خطوط قطر و امارات را هم اضافه کنیم حدود روزانه تا 100 پرواز خارجی مسافرین ایرانی را با ترانزیت به کشورهای مختلف آسیا، اروپا و کانادا میبرند که سودهای هنگفتی را متوجه این شرکتهای خارجی میکند.
عضو تیم مذاکره کننده هستهای ادامه داد: چهار مشکل عمده تحریم شرکتهای ایرانی، کمبود هواپیما، کمبود قطعات، مشکل تعمیرات و بالاخره ممنوعیت شرکتهای نفتی خارجی برای عرضه سوخت به هواپیماهای ایرانی در فرودگاههای خارجی، بودهاند که خوشبختانه این محدودیتها همه بر اساس توافقات جدید برداشته شدهاند و صنعت هوایی ایران در آستانه یک تحول عمده قرار گرفته است. امیدواریم که بتوانیم با کار بیشتر سهم پروازهای از دست رفته خود در سالهای اخیر را بگیریم و ایرانی بتواند با هواپیمای ایرانی پرواز کند. جمعیت 80 میلیونی فعال ایرانی میتواند موتور حرکت جدی صنعت هوایی در داخل و خارج کشور باشد و این صنعت میتواند بازار مناسبی را برای جذب جوانان کشورمان فراهم کند.
قرارداد جدید ایران با ایرباس در جریان سفر رئیس جمهور ایران به پاریس اولین فرصتهای لازم را برای صنعت هوایی ایران فراهم خواهد کرد. آری زنگهای خطر بخصوص برای شرکتهای کشورهای همسایه که واقعاً علیرغم استفاده سرشار از بازار ایران در حق ملت ما حق شناسی نداشتند به صدا در آمده است.