به گزارش «شبكه خبر دانشجو»، دفتر مطالعات اجتماعي مركز پژوهش‌ها ضمن مقايسه كميت و كيفيت هزينه‌هاي آموزش و پرورش در استان‌هاي مختلف كشور خاطرنشان كرد: در سال 1385، سازمان‌هاي آموزش و پرورش استان‌ها با 25 درصد اختلاف (كمبود اعتبار) روبرو بوده‌اند؛ به گونه‌اي كه استان گلستان با 42 درصد و استان خراسان شمالي با هفت درصد، بيشترين و كمترين كمبود اعتبار را به خود اختصاص داده‌اند.
بنا بر اين گزارش، به علاوه بين رشد اعتبارات مصوب استان‌ها در سال 1385، اختلاف 47 درصدي وجود داشته است؛ به عبارتي استان خراسان جنوبي با 94 درصد بالاترين رشد و استان همدان با 47 درصد كمترين رشد را داشته‌اند.
اين در حالي است كه اختلاف عملكرد استان‌ها حدود 23 درصد بوده است؛ يعني استان بوشهر با 33 درصد بالاترين و استان هرمزگان با 10 درصد كمترين رشد را داشته‌اند كه اين امر مبين همگني بيشتر بين استان‌ها در اعتبارات عملكردي در مقايسه با اعتبارات مصوب است.
همچنين در سال 1385 سهم هزينه‌هاي پرسنلي در استان لرستان 96 درصد و در استان مركزي 82 درصد بوده است، بنابراين در استان لرستان صرفا چهار درصد و در استان مركزي 18 درصد به امور غيرپرسنلي اختصاص يافته است كه با توجه به تاثير هزينه‌هاي غيرپرسنلي بر امور كيفيت بخشي، وجود تفاوت پنج برابري در اين شاخص بين استان‌هاي مختلف از فقدان الگوهاي علمي - كارشناسي عدالت‌محور در تخصيص منابع حكايت مي‌كند.
نكته ديگر اينكه رشد هزينه‌هاي پرسنلي استان‌ها در سال 1385 نسبت به سال 1384 معادل 30 درصد بوده كه استان بوشهر با 37 درصد بيشترين و استان هرمزگان با هفت درصد كمترين رشد را در اين زمينه داشته‌اند؛ به عبارت ديگر اختلاف رشد هزينه‌هاي پرسنلي بين اين دو استان بيش از پنج برابر بوده است.
بر اين اساس، بين سهم سرانه واحدهاي آموزشي از كل اعتبارات هزينه‌اي در استان‌هاي مختلف حدود پنج درصد تفاوت وجود داشته است.
اين گزارش حاكي است، استان هرمزگان با 5/6 درصد بيشترين و استان قم با 4/1 درصد كمترين سهم را به واحدهاي آموزشي اختصاص داده‌اند؛ به عبارت ديگر بين استان هرمزگان و استان قم حدود 5/4 برابر در تخصيص اعتبارات سرانه واحدهاي آموزشي تفاوت وجود داشته است.
بنا بر اين گزارش، شدت نابرابري تخصيص اعتبارات در اين سال بين استان‌ها، بيش از 40 واحد بوده است؛ اين شاخص (شدت نابرابري) در سال 1384، به دليل تخصيص مبلغ 100 ميليارد تومان اعتبارات ويژه از سوي مجلس شوراي اسلامي براي سرانه حدود 29 واحد بوده كه بيانگر همگني بيشتر استان‌ها در سال 1384 است.
همچنين علاوه بر ناهمگني در سهم اعتبارات سرانه واحدهاي آموزشي، در ميزان رشد سالانه اين شاخص نيز بين استان‌ها تفاوت قابل ملاحظه‌اي وجود دارد؛ به عنوان مثال رشد اعتبار سرانه واحدهاي آموزشي استان آذربايجان غربي، 128 درصد (بيش از دو برابر) و استان خراسان شمالي 55 درصد بوده است.
نكته قابل تامل ديگر اين است كه در زمينه رشد هزينه‌هاي غيرپرسنلي كه استان‌ها مديريت بيشتري بر هزينه كرد آن دارند، بين استان‌هاي كشور تفاوت قابل تامل و فاحشي وجود دارد؛ به طوري كه رشد هزينه‌هاي غيرپرسنلي استان آذربايجان غربي در سال 1385 نــسبت بــه ســــال 1384 بيش از چــهار بــرابـــر معادل 303 درصد بوده، در حالي كه اين شاخص براي استان كهگيلويه و بويراحمد، 41 درصد معادل 41 درصد كمتر از سال قبل ذكر شده است؛ ميانگين اين رشد در كل كشور 10 درصد و شدت دوگانگي يا نابرابري 426 واحد و بسيار بالا بوده است.
همچنين سهم هزينه‌هاي حق‌التدريس از كل هزينه‌هاي فصل اول در سال 1385 در استان‌هاي كشور معادل 2/8 درصد بوده است؛ در اين زمينه بين استان هرمزگان (15 درصد) با مازندران (6/3 درصد ) اختلاف 4/11 درصدي وجود دارد؛ به بياني ديگر سهم حق‌التدريسي استان هرمزگان بيش از چهار برابر استان مازندران بوده است.
با توجه به اينكه رشد هزينه‌هاي حق‌التدريس در سال 1385 در مجموع و در مقايسه با سال قبل، بيش از 47 درصد بوده است، اما در توزيع اين نسبت بين استان‌ها اختلاف زيادي مشاهده مي‌شود؛ به طوري كه رشد برخي استان‌ها مثل آذربايجان شرقي 327 درصد (بيش از چهار برابر)، كرمان 185 درصد (نزديك به سه برابر) و فارس 165 درصد مثبت بوده و در مقابل استان‌هاي هرمزگان با 4- درصد، زنجان با 3- درصد و سيستان و بلوچستان 5 درصد و كرمانشاه با 6 درصد از كمترين رشد هزينه‌هاي حق‌التدريس برخوردار بوده‌اند؛ شدت دوگانگي (نابرابري) در اين شاخص 122 واحد است كه در سال قبل 67 واحد بود.
مركز پژوهش‌ها همچنين افزود: سهم هزينه‌هاي اضافه كار كاركنان در آن سال در استان‌هاي گيلان و گلستان 7/4 درصد و در شهرستان‌هاي استان تهران معادل 7/1 درصد (سه برابر كمتر) بوده كه ميانگين اين شاخص نيز در كل كشور در سال 1385 معادل سه درصد بوده است؛ اين رقم در سال 1383 برابر با 5/1 درصد بوده است كه مبين دو برابر شدن سهم هزينه‌هاي اضافه كاركنان از كل هزينه‌هاي فصل اول است.
علاوه بر اين رشد هزينه‌هاي اضافه كار استان‌ها در مقايسه با سال قبل حاكي از نابرابري قابل ملاحظه‌اي است؛ به طوري كه رشد هزينه‌هاي اضافه كاري استان قزوين 267 درصد (نزديك چهار برابر) شده و در مقابل هزينه‌هاي اضافه كاري كرمان 5 درصد بوده است./انتهاي پيام/