به گزارش گروه علمي و آموزشي «شبكه خبر دانشجو»، دكتر جواد شاهين فر گفت: اكثر افرادي كه در شهرها زندگي مي كنند از فعاليت بدني كمتري برخوردارند و در عين حال مردم نسبت به گذشته از غذاهاي ناسالم و پرحجم استفاده مي كنند؛ بنابراين تركيب نامناسب، فعاليت بدني كم و استفاده از غذاهاي ناسالم سبب شيوع غير قابل كنترل ديابت در جامعه شده است.
وي خاطرنشان كرد: با وجود اينكه تاكنون ديابت درمان قطعي نيافته، ولي راه‌هاي موثري براي كنترل آن وجود دارد.
شاهين فر درمان‌هاي مناسب دارويي و آموزش‌هاي صحيح در كنار داشتن شيوه مناسب زندگي را از مواردي دانست كه مي تواند سبب كاهش خطر ايجاد عوارض ديابت در افراد ديابتي شود.
رئيس دانشكده علوم پزشكي خراسان شمالي با اشاره به اينكه تمامي افراد بالاي 40 سال در معرض خطر ابتلا به ديابت نوع 2 هستند و بايد هر سال يكبار تحت آزمايش قند خون قرار بگيرند، گفت: افراد دچار اضافه وزن كه حداقل يكي از شرايط وجود سابقه ابتلا به ديابت در بستگان درجه اول، سابقه ابتلاي فرد به ديابت پنهان (مرحله پيش از ديابت)، سابقه ابتلا به ديابت حاملگي، سابقه تولد نوزاد با وزن بيش از چهار كيلوگرم يا تولد نوزاد با ناهنجاري هاي مادرزادي را دارند، در معرض ابتلا به ديابت نوع 2 هستند و انجام آزمايش هاي مكرر قند خون در آنها بايد در سنين زير 40 سال با فواصل كوتاهتر و هر يك، دو تا سه سال انجام شود.
وي مهمترين انواع ديابت را ديابت نوع 1 و 2 عنوان كرد و افزود: ديابت نوع 1 كه در گذشته ديابت وابسته به انسولين ناميده مي شد، هر سني را در بر مي گيرد، اما در كودكان و جوانان شايع تر است.
شاهين فر درباره ديابت نوع 2 نيز خاطرنشان كرد: اين ديابت كه در گذشته به آن ديابت غيروابسته به انسولين گفته مي شد، در افراد ميانسال به بالا، بخصوص افراد داراي اضافه وزن شايع است.
رئيس دانشكده علوم پزشكي خراسان شمالي اضافه كرد: با توجه به پديده‌هاي رو به افزايش چاقي و كم تحركي در افراد جوان، افراد مبتلا به ديابت نوع 2 هميشه به انسولين نياز ندارند و غالباً مي توانند ديابت خود را با تغذيه صحيح و كاهش وزن و فعاليت بدني كنترل كنند.
شاهين فر درباره علائم اين بيماري گفت: شروع ديابت نوع 1بسيار ناگهاني و ناراحت كننده است كه مي تواند علائم تكرار ادار، تشنگي و خشكي دهان به طور غيرطبيعي، خستگي مفرط با كمبود انرژي، گرسنگي مداوم، كاهش ناگهاني وزن، تاري ديد و ابتلا به عفونت‌هاي مكرر را در پي داشته باشد.
وي شروع ديابت نوع 2 را تدريجي عنوان و تصريح كرد: در برخي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 هيچگونه علائم زودرس بيماري ديده نمي شود و ممكن است پس از سال‌ها سبب ايجاد عوارض زودرس و ديررس ديابت در بدن شود.
رئيس دانشكده علوم پزشكي خراسان شمالي عوارض زودرس ديابت را گيجي، سستي و بي حالي، احساس تشنگي شديد، خستگي و تنگي نفس، عفونت‌هاي مكرر و كاهش وزن عنوان كرد.
شاهين فر درباره عوارض ديررس ابتلا به ديابت نيز گفت: عارضه چشمي، نفروپاتي يا بيماري كليه، نوروپاتي يا آسيب ديدگي اعصاب و ابتلا به بيماري قلبي- عروقي از عوارض ديرس ديابت است كه در صورت درمان نكردن بموقع ايجاد خواهد شد.
وي با اشاره به اينكه هنوز درمان قطعي براي ديابت پيدا نشده است، گفت: رعايت پنج اصلي كنترل ديابت شامل آموزش، كنترل روزانه، تغذيه صحيح، فعاليت جسماني و مصرف منظم داروها (قرص يا انسولين) مي تواند سبب كاهش عوارض و زندگي فعال تر اين بيماران شود./انتهاي پيام/