گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی* پایگاه رسانهای اصلاحطلبان چندی است که هجمهها و دروغ پراکنی های خود را علیه نادر قاضی پور شروع کرده و او را اکنون سیبل حملات رسانه ای خود قرار داده است. این در حالی است که تا پیش از این بارها و بارها نادر قاضی پور از سوی اصلاحطلبان مورد حمایت قرار گرفته است و اکنون این رفتار دوگانه موجبات شگفتی مردم را فراهم آورده است.
توهین و تمسخر به هر شکلی که باشد امری مذموم و ناپسند است اما رفتار دوگانه و یک بام و دوهوا هم چیزی از آن کمتر ندارد. هیچکس نمیتواند از اظهارات اخیر قاضی پور دفاع کند اما رسانهها که رسالت خود را در آگاهی مردم میبینند نباید از نادر قاضی پور به عنوان پوششی برای گاف ها و اشتباهات خود استفاده کنند. سخنان اخیر حسین مرعشی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، پس از مشخص شدن نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی مصداق بارز توهین به شهرستان ها و مردمان شهرستانی است. او در طی سخنانی اذعان کرد با توجه به موفقیت اصولگرایان در شهرستان ها مردم شهرستان ها عقب ماندهی سیاسی هستند.
این سخنان در حالی مطرح میشود که در رسانههای اصلاحطلب عملاً هیچ بازخورد و نقدی از آن دیده نمیشود اما در عوض سخنان نادر قاضی پور با شاخ و برگها و شیطنتهای رسانهای فراوان نقل تمامی خبرگزاری ها و رسانه های اصلاحطلبان میشود که بتواند صحبت های مرعشی را پوشش دهد. این رسانه ها حتی سناریوی جدید را تعریف کردهاند و به دنبال این بودند که سخنان قاضی پور را توهین ترک ها به فارس ها قلمداد کنند و بدینوسیله با جوسازی فراوان علاوه بر تئوری های دایی جان ناپلئونی توانستند آراء عمومی را از حسین مرعشی به سمت قاضی پور برگردانند.
توهین و تمسخر علیه قوم ها و بخشی از جامعهی ایران توسط اصلاحطلبان سابقهی زیادی دارد. در سالهای اخیر ویدئویی از رئیسجمهور اسبق ایران حجتالاسلام سید محمد خاتمی پخش شد که در آن به جک گویی علیه یکی از قومیت های ایران میپرداخت و دیگر خواص حاضر در جمع نیز به آن میخندیدند. این عمل شنیع که دور از شأن هر ایرانی است متأسفانه از سوی رئیسجمهور ایران در حضور افرادی همچون اسحاق جهانگیری مجید انصاری و...که در آن جمع حضور دارند گفته شد و رسانههای اصلاحطلب اندک پوششی را برای این خبر ناگوار لحاظ نکردهاند. حتی افراد حاضر در آن جمع نیز از کار خود ابراز پشیمانی نکرده و از مردم عذرخواهی نکردند.
این لاپوشانی رسانههای اصلاحطلب راه را برای جسارت دیگر نماینده های مطبوع آنان نیز هموار تر کرده است به عنوان مثال میتوان به یکی از ویدئو های مصطفی کواکبیان نمایندهی اصلاحطلب مجلس شورای اسلامی و دبیر کل حزب مردم سالاری اشاره کرد او نیز در طی این ویدئو نسبت به هموطنان ترکزبان جسارت کرده و به آنان توهین میکند. به هر صورت این سناریوی جنگ قومیتی که برخی بهواسطهی لاپوشانی های حزبی و جناحی به آن دامن میزنند ممکن است به جاهای خطرناکی رسیده و به منزلهی کبریتی در انبار کاه عمل کند هرچند که چندی پیش یک نمونه آن را در واکنش مردم آذری زبان علیه اشتباه برنامهی فتیله مشاهده کردیم.
جدای از این توهین های زبانی و قومیتی که از سوی اصلاحطلبان بیان میشود. جناح اصلاحطلب بهرغم ژست روشنفکری و متمدنی که میگیرد نمونه های بسیاری از بیادبی و رفتار های دور از شأن در کارنامهی خود دارد برای مثال سخنان علی مطهری در مجلس و توهین او به دکتر کوچک زاده و همچنین درگیری فیزیکی او با دیگر نمایندگان نشان از یک بی پروایی و بی اخلاقی در امور سیاسی دارد.
این بی پروایی بدان معناست که تیم های زنجیره ای رسانهای با پشتوانه هایی که به مراکز زر و زور دارند توانستهاند آراء عمومی را کنترل کرده و دروازه هایی خبری خاصی را برای مخاطبین خود در نظر گیرند. بدین ترتیب سیاست مداران میتوانند خیلی راحت هر اشتباهی که میتوانند انجام دهند و تیم های رسانه ای این اشتباهات را با قربانی کردن امثال اشخاصی مثل قاضی پور پوشش دهند. قاضی پور که در گذشته محبوب جناح اصلاحطلب بوده و در رسانه های اصلاحطلبان به عنوان یک چهرهی نزدیک از آن تعریف میکردند و حتی زمانی که رأی اول را در انتخابات اخیر به دست آورد اصلاحطلبانی همچون علیرضا محجوب به او تبریک گفتند بهیکباره مورد هجوم اصلاحطلبان قرار گرفت. بهطوریکه برخی خواستار پیگیری قانونی و رد اعتبارنامهی وی شدند.
آنچه در مورد قاضی پور جالب است این است که او تا قبل از این در رسانه های اصلاحطلب به عنوان اصولگرایی مورد تمجید قرار میگرفت که همواره مواضع سختی علیه دکتر محمود احمدینژاد رئیسجمهور سابق اتخاذ کرده است؛ اما اکنون که او در مظان اتهام قرار دارد او را به ادبیات احمدینژادی متهم میکنند که منشی احمدینژادی دارد شاید خود او هیچگاه فکر نمیکرد که به مخالف تمام قد خود تشبیه شود. نکتهی دیگری که این برخورد دوگانه اصطلاح طلبان دارند معیار بودن بدیها با احمدینژاد است بهطوریکه هر عملی را در نظر خود مذموم و زشت دیدند به احمدینژاد و احمدینژادیسم ربط دهند که البته اتهام زنی بیمنطق به رئیسجمهور سابق کشور ایران هم گونهای دیگر از همان ادبیات سادیسمی و توهین آمیزی است که از سوی اصلاحطلبان شاهد آن بودیم.
به هر صورت این رفتار دوگانهی اصلاحطلبان در مقابل اهانت کنندگان غیرقابل پذیرش و ناصواب است بهطوری که باعث بی اعتمادی و اختلاف افکنی میان مردم شده و همچنین موجبات حذف افرادی همچون نادر قاضی پور که منتخب اکثریت مردم حوزه انتخابیه خود بوده و خود را ولایی میداند میشود.
علیرضا ترکمن فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.
نگاه علیرضا ترکمن تقلیل گرایانه است. به نظر من اینجا ما با یک تقابل میان اصلاح طلبان و اصول گرایان مواجه نیستیم. یکی از اصول اصول گرایی پایبندی به وحدت ملی و تمامیت ارضی است، و قاضی پور را که پیوسته به شکاف های قومی در ایران دامن می زند نمی توانیم یک اصول گرا به شمار آوریم. قاضی پور در جلسه ی رای اعتماد به وزیران دولت، از این شکایت داشت که چرا 8 وزیر کابینه اصفهانی هستند، آیا این نگاه ملی است؟ و یا از بینش سخیف قبیله گرایانه حکایت دارد؟
قاضی پور در سخنانش در جمع هوادارانش گفت: حق آذری ها را از حلقوم مرکز نشینان بیرون می کشم. آیا در این جمله مرکز نشین معادل اصلاح طلب است؟ گفتار و رفتار امثال قاضی پور را نباید با متر و معیار «اصلاح طلبی» و «اصول گرایی» بسنجیم.
آنها فرصت طلبانی هستند که در انتظار وزیدن بادهای موافق به کمین نشسته اند، تداوم حضور این اشخاص در مجلس شورای اسلامی، شکاف قومی را در آذربایجان غربی که سرزمین تیره های گوناگون ایرانی است بیشتر می کند. پس نتیجه می گیریم که غائله ی قاضی پور تقابل میان اصلاح طلبان و اصول گرایان نیست، بلکه تقابل میان کسانی است که دغدغه ی حفظ وحدت ملی دارند و کسانی که برای چند رای ناقابل امنیت ملی را به مخاطره می اندازند. در پایان امیدوارم تا نماینده ی واقعی مردم شریف آذربایجان آقای فرهنگی در دور دوم به مجلس شورای اسلامی راه یابند، نظیر ایشان و آقای حقیقت پور از اردبیل،نشانگر شخصیت و نماینده حقیقی مردم شریف آذربایجان می باشند، و نه قاضی پور.