به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، موضوع حجاب برای زنان خارجی که به ایران سفر میکنند، به دلیل تبلیغات رسانهای علیه اسلام و ایران، گهگاهی با اما و اگرهایی روبرو میشود و هر از چند گاهی پوشش این زنان به یک از اخبار رسانههای داخلی و خارجی تبدیل میگردد؛ موضوعی که یکی از قوانین جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود.جدیدترین نمونه آن مربوط به حجاب مهمانداران زن شرکت هواپیمایی فرانسوی «ایرفرانس» در ایران بود. این شرکت که قرار است، 17 آوریل جاری پس از 8 سال غیبت، نخستین پرواز خود را از پاریس به تهران انجام دهد، پیشتر از مهمانداران خود خواسته بود از پوشش اسلامی (زمان پرواز کت و شلوار گشاد بپوشند و هنگام خروج هم با روسری موهای خود را بپوشانند)، به سمت ایران استفاده کنند که برخی از کارکنان این شرکت، از پذیرش این دستورالعمل اجتناب کردند.
ایرفرانس پس از اعتراضها، به مهماندارانی که نمیخواستند در زمان ورود به ایران روسری به سر کنند، فرصت امتناع و خدمت در مسیرهای دیگری پیشنهاد کرد. نکته طنز ماجرا اینجا است که پس از اعطای حق انتخاب از سوی ایرفرانس فرانسه به مهمانداران و خدمه زن درخصوص حضور در پروازها به ایران، خدمه همجنسباز این شرکت نیز با تهیه طوماری در تلاش برای دریافت حق انتخابی مشابه از سوی مدیریت ایرفرانس هستند. به نوشته روزنامه فرانسوی فیگارو، این طومار هماکنون خواستار آن است که خدمه همجنسباز این شرکت نیز بتوانند از حضور در پروازها به ایران که همجنسبازی در آن امری غیرقانونی و با اشد مجازات همراه است، امتناع کنند.
سایت روسی اسپوتنیک با توجه به رفتار اخیر برخی از مهمانداران شرکت هوایی ایرفرانس برای امتناع از خدمت در مسیر پاریس – تهران، خاطرهای در رابطه با حجاب یک پزشک روس منتشر کرد
در همین رابطه داستان حجاب و سفرسرّی پریماکوف به ایران در نوع خود جالب است؛ هفته گذشته سایت روسی اسپوتنیک با توجه به رفتار اخیر برخی از مهمانداران شرکت هوایی ایرفرانس برای امتناع از خدمت در مسیر پاریس – تهران، خاطرهای به قلم ایوان زاخاروف منتشر کرد:
«این اتفاق به سال 1992 بر میگردد، وقتی که روسیه معاصر گامهای اولیه را در سیاست داخلی و خارجی خود برداشت. باید گفتگویی با شرکای قدیمی و جدید انجام میشد.
ایران به کدام دسته تعلق دارد، قضاوت با شما، اما رهبریت روسیه عادلانه قضاوت کرد و گفت: به خودتان یادآوری کنید که همکاران ما از جمهوری اسلامی ایران اضافی نخواهند بود. یوگنی پریماکوف، فردی که برای شرق ساخته نشده بود، اما در آن لحظه رئیس اول سازمان اطلاعات خارجی روسیه بود، برای ماموریت به تهران عازم شد. این سفر خصوصی و به شدت محرمانه و برای یک شب برنامهریزی شده بود.
خانم ایرینا پریماکوف (بکاریوا) در مراسم ختم همسرش (رئیس وقت سازمان اطلاعات روسیه) در کنار پوتین
آقای پریماکوف، به همراه دو خانم زیبا (پزشک شخصی و منشیاش) به فرودگاه "مهرآباد" رسید. همانطور که در چنین مواردی انتظار میرود، اتومبیلی به پلکان هواپیما نزدیک شد، به نظر میرسید که طرف پذیرنده کارش را به خوبی انجام داده است. اما ناگهان دردسری رخ داد. کارمند روسی در صندلی عقب اتومبیل راحت نشست اما به خانمهای همراه به هیچ طریقی اجازه ندادند که به زمین ایران مهماننواز پا بگذارند. خیلی زود دلیل آن مشخص شد، چرا که خانمها حجاب نپوشیده بودند. کارمندان سفارت روسیه برآن شدند که مسئله را حل و فصل نمایند. چند دقیقه بعد یکی از آنها از همسرش چند روسری گرفت و به هواپیما آورد. و بدین ترتیب اتومبیل مهمانان به خیر و سلامت راهی شد.
نمونههای زیادی از این داستانها هست، وقتی که ناخواسته عدم رعایت نکات دقیق و ظریف پروتکل، متحدین سیاسی را به دشمنانی آشتیناپذیر تبدیل میکند. فکر می کنم، یوگنی پریماکوف هم در داستان بالا اینطور فکر میکرد. اما همانطور که مشخص شد، نگرانیاش بیهوده بود.
خان ایرینا بکاریوا در زمان سفر سری رئیس وقت سازمان اطلاعات روسیه که به عنوان پزشک شخصی وی را همراهی میکرد، نه تنها از پوشیدن حجاب اجباری امتناع نکرد بلکه در مغازههای تهران به دنبال شال و مانتوهای متنوع بود
روز بعد، خانم ایرینا، پزشک اول پریماکوف نه تنها از پوشیدن حجاب اجباری امتناع نکرد، بلکه به این مد ایرانی علاقهمند شد. آنطور که میگویند، او به همراه کارمند سفارت تقریبا نصف روز بعد را در مغازههای تهران به دنبال شال و مانتوهای متنوع بود.
چندی بعد یوگنی پریماکوف و ایرینا بکاریوا ازدواج کردند. چه میدانیم، شاید داستانی که در تهران اتفاق افتاد، آنها را به هم نزدیکتر کرد؟
حالا من اگر به جای صاحبان بوتیکهای لباس در پایتخت ایران بودم، انتظار داشتم که از هفدهم آوریل فروشم بیشتر شود. چرا که در این روز اولین خط پرواز ایر فرانس در مسیر پاریس - تهران کارش را آغاز کرد.»
خانم ایرینا پریماکوف (بکاریوا) در مراسم ختم همسرش (رئیس وقت سازمان اطلاعات روسیه) در کنار پوتین
کمپین توییتری: در دوبی "حجاب" خود را حفظ کنید
احترام به قوانین و هنجارهای جامعه مخصوص ایران نیست و باید به سنت، عقاید و ارزشهای هر کشوری احترام گذشت. برای نمونه در سال 2012 کمپین توییتری در امارات شکل گرفته بود که از زنان توریست و مهاجر در این کشور میخواست تا بدن خود را مطابق "حساسیتهای مذهبی و سنتی" مردم این کشور بپوشانند.
این کمپین از توییت ساده "اسما المحیری"، دختر 23 ساله اماراتی، آغاز شد: «تا کی میخواهیم به کسانی که برخلاف اصول ما رفتار میکنند و لباسهای شرمآور میپوشند، تنها نگاه کنیم؟»
در امارات کمپین تویتری راه افتاد که در آن از زنان توریست و مهاجر در این کشور میخواست تا بدن خود را مطابق "حساسیتهای مذهبی و سنتی" مردم این کشور بپوشانند
المحیری به رسانهها گفته بود که در پی آن است که آگاهی توریستها را نسبت به حساسیتهای جامعه خود افزایش دهد. پس از آنکه تعداد زیادی از شهروندان امارات با این حرکت همراه شدهاند، رسانههای محلی، فعالان و افراد شناخته شده وارد بحث این کمپین شده و از مسئولان کشور و مدیران مراکز خرید خواستهاند نسبت به پوشش زنان سختگیری به خرج دهند. برخی میگویند باید به محض ورود توریستها به کشور به آنها بروشوری در فرودگاه داده شود که در آن پوشش استاندارد توضیح داده شده باشد.
فرصت استفاده از جذابیت حجاب برای زنان خارجی
فارغ از احترام به قوانین ایران، "تجربه" حجاب برای بعضی از زنان خارجی که به ایران سفر کردهاند، "جذاب" بوده مانند خانم "ایرینا بکاریوا" که به روسری علاقهمند شده بود. با توجه به این موضوع میتوان از این پتانسیل برای یک "تجربه جدید" استفاده کرد.
طرحها و پیشنهادات مختلفی در این باره میتوان ارائه داد؛ به عنوان نمونه میتوان از بدو ورود زنان خارجی به ایران در فرودگاه، یک بسته فرهنگی شامل بروشوری که اطلاعاتی درباره قوانین و ارزشهای فرهنگی ایرانیان، معرفی جاذبههای گردشگری و همچنین یک روسری و مانتوی سنتی ایرانی باشد، هدیه داد.
"تجربه" حجاب برای بعضی از زنان خارجی که به ایران سفر کردهاند، "جذاب" بوده که میتوان از این پتانسیل برای آشنایی آنان در بدو ورود با این موضوع، به آنها بسته فرهنگی مناسب هدیه کرد
برگزاری تور ویژه اسلامی برای گردشگران خارجی شبیه آنچه توسط یک سازمان غیرانتفاعی ترکیه تحت عنوان "مسلمان یک ماهه" که در واقع افراد تنها 9 روز مثل مسلمانان زندگی میکنند، نیز از دیگر پیشنهادات در این زمینه است. اقدامی ابتکاری در حوزه دیپلماسی عمومی است که به شیوه غیر رسمی، چهره بهتری از مسلمانان نشان خواهد داد.
منبع:مشرق