گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، کاردار سفارت کویت احضار شد. احضاری که برای ابلاغ اعتراض رسمی دولت در پی برگزاری نشست برخی عناصر جداییطلب، صورت گرفته بود. بر اساس اطلاعیهای که وزارت امور خارجه در اختیار رسانهها قرار داد، در این دیدار مقام این وزارتخانه گفته است: «میزبانی چنین گردهمایی در آن کشور، مصداق بارز نقض اصول و اعراف شناخته شده بینالمللی و مغایر با قواعد حسن همجواری است.» ماجرا چیست؟ چهکسانی برای چه به کویت رفته بودند؟ و مگر قرار نبود امیر کویت برای روحانی در میان شیوخ حاشیهی خلیج فارس میانجیگری کند؟
داستان چیست؟
جنبش مبارزه عربی برای آزادسازی احواز؛ یک گروه خودخوانده و البته جدایی طلب. آنها هفتهی گذشته نشستی با عنوان «احواز عربی در کویت عربی» در کشور کویت برگزار کردند. نشستی که مطابق ادعای رسانههای وابسته به خودشان، به یک دورهمی چند صد نفرهی برخی اعراب نژادپرست تبدیل شد. نود و یکمین سالگرد اشغال احواز توسط ایران! ادعای مضحکی است که بهانهی برگزاری گردهمایی سه شنبهی گذشته در کویت شد. گفته میشود برخی اتباع ممالک حاشیهی خلیج فارس، موریتانی، تونس و حتی لبنان در این دورهمی حاضر بودند. همچنین برخی چهرههای سیاسی دیگر از قبیل جمال بوحسن، رئیس کمیسیون امورخارجی و دفاعی مجلس بحرین، احمد طالبین نماینده مجلس موریتانی و علی دقیاسی و بدر داهوم نمایندگان پیشین مجلس کویت، در این اجلاس سخنرانی کردند.
بامزه اینکه برخی اعضای این گروهک خودخوانده، در حاشیهی این نشست با برخی مقامات دولت مستعفی و فراری یمن نیز دیدار داشته اند. شخصیتهای یمنی برای مذاکرات صلح در کویت گرد آمدهاند. گفته میشود عبدالملک مخلافی وزیر خودخواندهی امور خارجهی فراری دولت هادی هم در این دیدار حضور داشته است.
رؤیای انفصال خوزستان از ایران و دسترسی به دریای خلیج فارس، همان دلیلی بود که آتش هشت سال جنگ را در میان ایران و عراق گشود. صدام حسین رییس جمهور مخلوع این کشور با همین رؤیا و با هدف احیای عنوان مجعول ع.ر.ب.ی برای خلیج فارس، به ایران لشگرکشی کرد. ممالک بسیاری صدام را در این کشورگشایی پشتیبانی کردند. ایران تنهای تنهای تنها بود. ایستاد. صدام البته به جایی نرسید. فراموش شد و پهنهی آبی خلیج مانند همیشه «فارس» ماند. تکلیف یک گروهک خودخوانده که دیگر روشن است! گروهکی که با جمع کردن چند صد نفر آدم بیکار در یک کشور عربی، برای تمامیت ارضی این سرزمین همایش برگزار میکند.
نه آن گروهک؛ نه آن نشست کذایی اساساً مهم نبود. ابداً هم بازتاب نیافت. حتی در میان رسانههای معروف عرب زبان. گذشته از چند رسانهی محلی و البته رسانههای وابسته به خودشان که اخبار آن نشست کذایی را با آب و تاب پوشش دادند. اما آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار است، میزبانی کویت از این نشست بود. کویتیها در حالی سخاوتمندانه پذیرای این گروهک ضد ایرانی شدند، که روحانی، روی اعتدالشان حساب باز کرده بود. خیلی از نامه ای که آقای رییس جمهور خطاب به امیر کویت نوشت، نمیگذرد. نامه ای که از کانال علوی وزیر اطلاعات تحویل دستگاه اطلاعاتی کویت شد. روحانی در آن نامهی مخفیانه از پادشاه کویت خواسته بود تا مقدمات برگزاری گفتوگوهایی را در میان ایران و شیخ نشینهای حاشیهی خلیج فارس فراهم کند.
ماجرای نامه مخفیانه روحانی چه بود؟
نامه روحانی به اعراب؛ نامه ای که مخفیانه به سران کویت ارسال شد. هرچند وزیر خارجهی بحرین در گفتگو با تلویزیون العربیه آن را علنی کرد. همان زمان روزنامه کویتی الرأی برای نخستین بار هم وجود همچه نامه ای را افشا کرده بود. نامه را سید محمود علوی، وزیر اطلاعات دولت روحانی به مقامات کویت تحویل داد و آن طور که الرأی ادعا کرده، «محمد الخالد» جانشین نخست وزیر کویت، مأمور ارسال آن به مقامات پنج کشور دیگر عربی شده بود.
برای اطلاعات بیشتر این گزارش را بخوانید: برجامبازی در خلیج فارس!/ روحانی چه امتیازاتی به اعراب میدهد؟
گفتنی است همان زمان خبرنگار خبرگزاری دانشجو با پیگیری این موضوع از سخنگوی دولت، صحت و سقم این مطلب را جویا شده بود. نوبخت گفته بود: «ارسال نامه محرمانه به پادشاه کویت را تایید نمیکنم.» پاسخی که البته چندان دوام نیاورد و بیست و چهار ساعت بعد دفتر آقای سخنگو با صدور یک اصلاحیه عملاً اصل و اساس نامه را تأیید کرد. در این اصلاحیه آمده بود: «پاسخ سخنگوی دولت دراین خصوص تا پیش از دریافت گزارشات مربوطه بوده است. بدیهی است وزارت امور خارجه کشورمان در این مورد اطلاع رسانی لازم و دقیقتر را در زمان مناسب انجام خواهد داد»
چرا کویتیها برای روحانی شاخ شدند؟
روحانی از کویت درخواست کمک کرده بود. تا میان دولتش و دُول عربی خلیج فارس میانجیگری کند. با این همه پادشاه این کشور بی اعتنا به حسن نیت آقای رییس جمهور میزبان نشست جدایی طلبان نژادپرست ایرانی شد. پادشاه کویت مانند دیگر ممالک عربی شاخبازی درآورد! انفعال دولت تدبیر و دیپلماسی ضعیف منطقهای کار را به جایی رسانده که این روزها کشورکهای فزرتی منطقه هم جمهوری اسلامی ایران را به جنگ تهدید کنند. روحانی اما همچنان به ادامه مذاکرات با امریکاییها امیدوار است. او میخواهد برجامهای دیگری را این بار در مذاکره با ممالک همسایه بیافریند. هرچند اقدام نژادپرستانهی پادشاه کویت در میزبانی از یک گروهک ضدایرانی عملاً امیدهایش را نومید کرد.
به گفته صائب تبریزی: نرمی ز حد مبر که چو دندان مار ریخت هر طفل نی سوار کند تازیانه اش
و متاسفانه دولت 11 در مقابل دشمن طبق بیان مقام معظم زهبری "نرمش قهرمانانه" نداشت ، بلکه نرمی ذلیلانه داشت
اینها ایرانی نیستند
ایرانی در طول تاریخ هیچگاه با دست خود زیر بار ذلت نرفته
ایرانی غیرت دارد
به قول آقای رسایی از زبان آیت الله جوادی : دیوث های سیاسی اند اینها ، خدا شرشون رو از سر ایران کم کنه
ببینید رهبر چه میکشه از این ها