به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حمید رسایی در یادداشتی با اشاره به تحمیل برجام به عنوان خسارت محض به کشور نوشت:« روزگاری مذاکره با آمریکا آنقدر قبیح بود که اگر کسی آن را مطرح می کرد به لکه نجاستی تبدیل می شد. حالا دیگر اما قبح این موضوع با اجرای «دیپلماسی التماسی» در دولت یازدهم شکسته است! دیگر رابطه و مذاکره و حتی در آغوش گرفتن مقامات ایرانی و آمریکایی چیز عجیبی نیست».
حجت الاسلام حمید رسایی نماینده سابق مجلس و مدیر مسئول هفته نامه 9 دی با اشاره به تعیین پیش شرط به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی ایران برای برقراری روابط اقتصادی با آلمان نوشت:« بعد از تحمیل برجام نیز همین شخص (زیمگار گابریل) به تهران سفر کرد و در خاک جمهوری اسلامی ایران در حالی که مقامات ایرانی حضور داشتند، شرط تحکیم روابط با آلمان را به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی دانست! فکر می کنید چه اتفاقی افتاد؟ به گفته رئیس اتاق بازرگانی آلمان و ایران در هامبورگ، صادرات آلمان به ایران در شش ماه نخست سال جاری میلادی 15 درصد رشد داشت و به 1 میلیارد و 130 میلیون یورو (معادل یک میلیارد و 269 میلیون دلار) رسید و انتظار میرود تا پایان سال به 4 میلیارد یورو برسد.»
رسایی تاکید کرد:«روحانی حتی در یکی از مهمترین سخنرانی های خود – که متن آن از قبل تهیه شده بود - از واژه «اسرائیل» به جای رژیم صهیونیستی استفاده کرد و درباره خلع سلاح هستهای از لزوم پیوستن "اسراییل" درست مانند یک کشور رسمی و یک عضو سازمان ملل متحد به "پیمان عدم اشاعه سلاح های هستهای" سخن گفت! در همان ایام جواد ظریف در پاسخ به توئیت دختر نانسی پلوسی، رییس سابق مجلس نمایندگان آمریکا تاکید کرد: ایران هیچگاه هولوکاست را انکار نکرده و آن مردی که در ایران هولوکاست را انکار میکرد رفته است. او حتی در یک برنامه تلویزیونی در آمریکا وقتی مجری به سخنان رهبر انقلاب اشاره کرد که هلوکاست را افسانه دانسته اند، گفت: سخنان رهبر ایران، بد ترجمه شده است!»
رسایی اینگونه نتیجه گرفت:« آنها با خود می گویند، در این دوره نه، اما اگر روحانی یکبار دیگر رئیس جمهور ایران اسلامی شود، اسرائیل را به رسمیت خواهد شناخت.»
متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
روزگاری مذاکره با آمریکا آنقدر قبیح بود که اگر کسی آن را مطرح می کرد به لکه نجاستی تبدیل می شد. حالا دیگر اما قبح این موضوع با اجرای «دیپلماسی التماسی» در دولت یازدهم و از همان روزی که روحانی و اوباما با یکدیگر خوش و بش تلفنی کردند و ظریف، دستان چدنی اوباما را فشرد و گفت: hello my friend شکسته است! دیگر رابطه و مذاکره و حتی در آغوش گرفتن مقامات ایرانی و آمریکایی چیز عجیبی نیست.
این روزها حرف از سفر «زیگمار گابریل» وزیر آلمانی به ایران است. آلمان ها برای چندمین بار اعلام کرده اند که گسترش روابط اقتصادی آنها با تهران، مشروط به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و قطع حمایت ایران از حزب الله لبنان و شفاف سازی ایران در خصوص ابهامات آنها در باره حقوق بشر است. به نظر شما چرا اینها تا این اندازه جسور شده اند که برای سفر به ایران و برای تحکیم مناسبات اقتصادی خود، چنین شروط وقیحانه ای را مطرح می کنند؟
بعد از تحمیل برجام نیز همین شخص (زیمگار گابریل) به تهران سفر کرد و در خاک جمهوری اسلامی ایران در حالی که مقامات ایرانی حضور داشتند، شرط تحکیم روابط با آلمان را به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی دانست! فکر می کنید چه اتفاقی افتاد؟ به گفته رئیس اتاق بازرگانی آلمان و ایران در هامبورگ، صادرات آلمان به ایران در شش ماه نخست سال جاری میلادی 15 درصد رشد داشت و به 1 میلیارد و 130 میلیون یورو (معادل یک میلیارد و 269 میلیون دلار) رسید و انتظار میرود تا پایان سال به 4 میلیارد یورو برسد.
حالا دو سال به عقب برگردید، به روزهایی که حسن روحانی برای شرکت در اجلاس سازمان ملل به نیویورک سفر کرده بود. رئیس جمهور ایران اسلامی در این سفر حدود 40 برنامه رسمی، دیدار و گفتگو با مقامات بینالمللی و سران کشورها و نیز مصاحبه، نشست و گفتگوی رسانهای داشت، اما هرگز حتی برای یک بار از لفظ "رژیم صهیونیستی" استفاده نکرد! بلکه در مواقعی از کشور اسرائیل نام برد.
او حتی در یکی از مهمترین سخنرانی های خود – که متن آن از قبل تهیه شده بود - از واژه «اسرائیل» به جای رژیم صهیونیستی استفاده کرد و درباره خلع سلاح هستهای از لزوم پیوستن "اسراییل" درست مانند یک کشور رسمی و یک عضو سازمان ملل متحد به "پیمان عدم اشاعه سلاح های هستهای" سخن گفت!
در همان ایام جواد ظریف در پاسخ به توئیت دختر نانسی پلوسی، رییس سابق مجلس نمایندگان آمریکا تاکید کرد: ایران هیچگاه هولوکاست را انکار نکرده و آن مردی که در ایران هولوکاست را انکار میکرد رفته است. او حتی در یک برنامه تلویزیونی در آمریکا وقتی مجری به سخنان رهبر انقلاب اشاره کرد که هلوکاست را افسانه دانسته اند، گفت: سخنان رهبر ایران، بد ترجمه شده است!
شما شاید بتوانید این موارد را حمل بر سهو لسان، خطا یا اشتباه در یک سخنرانی و گفتگو و مصاحبه کنید اما این طلبه کوچک نمی تواند این مقدار خوش بین باشد آن هم بعد از تحمیل ننگ نامه برجام، ابلاغ IPC و فشار برای پذیرش FATF.
روحانی بیست سال در مجلس شورای اسلامی در سمت نایب رئیس مجلس یا رئیس کمیسیون دفاع و سیاست خارجی مجلس و دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده است و ظریف هم سال ها در صحنه دیپلماسی انقلاب اسلامی. حسن روحانی می داند و می فهمد که استفاده از واژه «اسرائیل» به جای «رژیم صهیونیستی و رژیم جعلی» بار معنایی خود را دارد و می تواند یک کد به حساب بیاید. اگر این موارد کد نبود، این مقام آلمانی جرأت نمی کرد تا در خاک ایران اسلامی و برای چندمین بار، تحکیم روابط با آلمان را مشروط به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی کند. آنها با خود می گویند، در این دوره نه، اما اگر روحانی یکبار دیگر رئیس جمهور ایران اسلامی شود، اسرائیل را به رسمیت خواهد شناخت.