یادداشت/ قاسم جعفری
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، قاسم جعفری عضو هیات علمی دانشگاه و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در یادداشتی ضمن انتقاد از تغییرات رخ داده در کابینه دولت به بررسی این موضوع پرداخته است.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
« معروف است که ارسطو گاه استادش افلاطون را در حد غلو مدح می‌کرد و گاه به گونه ناباورانه‌ای زیر تیغ نقد می‌گرفت؛ شاگردان پرسیدند این تناقض آشکار را علت چیست؟ گفت افلاطون برای من عزیز است اما حقیقت از افلاطون عزیزتر است.
با عرض معذرت از جناب رئیس جمهور محترم کار ایشان در تغییر اعضایی از کابینه بدان می‌ماند که اتومبیلی در سربالایی به روغن سوزی افتاده باشد و مدعی کاربلدی از راه برسد و بگوید باید ضبط صوت خودرو عوض شود.
این سوال همگانی است که آیا رفت و آمد کسانی به وزارت ارشاد یا ورزش مشکل رکود اقتصادی را حل می‌کند یا صف چند میلیونی بیکاران را کاهش می‌دهد؟ این که مثلا کنسرت دوستی برود و کنسرت بازی بیاید آیا فرضا فاز دوم پتروشیمی خراسان که 24 خرداد 94 رئیس جمهور محترم شخصا کلنگ زدند و از همان موقع جنبده‌ای بر گردش نچرخیده عملیاتی خواهد شد یا وعده‌هایی که به مردم سیستان و بلوچستان و گلستان و غیره تحقق می‌یابد؟ آیا با آمدن وزیر جدید ورزش جاده بجنورد جنگل گلستان که در سفر به استان مقرر فرمودید در سال 95 به پایان برسد شاهد عملیات اجرایی خواهد شد؟ آزاد راه تهران شمال و راه آهن گرگان بجنورد مشهد و...چطور؟
به خاطر بی‌توجهی بلکه مخالف خوانی دولت در موضوع مسکن مهر خیلی‌ها که با امیدی آنجا سرمایه گذاری کرده بودند له شدند. صندوق ذخیره فرهنگیان به بیان برخی نمایندگان مجلس قریب به یک میلیون عضو دارد و امروز آقای وزیر محترم بهتر از بقیه می‌توانست پاسخگو باشد برداشتن او نوعی به محاق بردن خواسته یک میلیون فرهنگی است، چرا نخواستند زودتر فریاد معلمان و حق التدریس‌هایی را بشنوند که جلوی مجلس و جاهای دیگر داد می‌زدند: «بیگاری دیگر کافیه وزیر ما....». معلوم است که فرهنگیان عزیز بیشترین نارضایتی خود را طی دهه‌های اخیر در دولت یازدهم تجربه کردند.
راستی تدبیر اقتضا نداشت که سکاندار بزرگترین وزارتخانه کشور را در فصل تابستان و نه در اوج فصل درسی جابجا کنید؟ آقای وزیر که همه ساله به ویژه امسال با دعوت رییس مجمع تشخیص مصلحت به همایش هزارنفری روسای آموزش و پرورش کشور ستاد انتخاباتی ریاست جمهوری دولت مستقر را غیر رسمی ساماندهی کرده بود چه مساله‌ای باعث شد عذر او را بخواهند؟ اعفا و نه استعفای وزیر آموزش و پرورش از جانب رئیس جمهور از چند حال خارج نیست یا مطالب استیضاح کنندگان را درست می‌دانند که این مطالب قبلا هم در مجلس نهم گفته شده و متاسفانه گوش شنوا نبود و یا از رای مجلس و فضای آن آگاهند و تاکتیک فرار به جلو را انتخاب کردند تا چند صباحی از رویارویی مستقیم با مجلسی که آن را تابع خود می‌خواستند و نه یار و همکار جلوگیری کنند.
راستی چگونه است حال دولتی که بخشی از طرفدارانش او را رحم اجاره‌ای می‌دانند بخشی محلل می‌خوانند، کشتی تدبیرش به گل نشسته و سوخت برجامش بدون رسیدن به مقصد تمام شده. تا توانسته عده‌ای را از خود رنجانده. نیروهای مسلح را نوعی مزاحم خود دانسته و در کاهش بودجه‌اش دریغ نکرده، رسانه ملی را با همه ادای وظیفه در رساندن حرف دولتیان به جامعه از سر تمامت خواهی به باد انتقاد و انتقام عدم تامین بودجه گرفته با هو کردن منتقدان خیر خواه و میدان دادن به متملقان زمینه بر گل نشستن خویش را فراهم کرده و چند صباحی همه چیز را به گردن قبلی‌ها گذارده و اینک با گذشت زمان و رسیدن موسم پاسخگویی علایم سردرگمی اش رخ می‌نماید . به هر حال خدا کند که گشایشی حاصل شود و مردم عزیز در شرایط بهتری قرار گیرند.
این که سونامی تغییرات کابینه و غیر کابینه ادامه دارد؟ آیا این تغییرات برای بهتر شدن اوضاع است یا تمهیدی برای انتخابات و این که رییس جمهور محترم از واقعیت تمکین می‌کند و حقیقت را بر می‌گزیند یا افلاطون‌های مدعی پشت صحنه را، در روزها و هفته‌های پیش رو روشن خواهد شد.»
ارسال نظرات