به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، هاشمی رفسنجانی اخیرا در مصاحبه با یک روزنامه اصلاح‌طلب گفت: رأی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری تضمین شده است. روزنامه جوان با اشاره به این اظهارات نوشت: هاشمی در عین حال در جواب سوالی دیگر و در مورد پایگاه رأی فردی دیگر اذعان می‌کند که «چون خودم افکارسنجی روشنی برای این کار ندارم، نمی‌توانم نظر قطعی بدهم.» مشخص نیست آیا او فقط برای آرای روحانی افکارسنجی دارد یا در مورد او هم افکارسنجی ندارد و صرفا علاقه قلبی‌اش را به جای تحلیل بیان می‌کند. اگر قرار باشد به سبک و سیاق و منش هاشمی و یارانش عمل کنیم، گزاره‌های افکارسنجی و پیش‌بینی تحلیلی انتخابات 96 را باید این سخنان که به صراحت از یقینی بودن ریاست جمهوری مجدد حسن روحانی می‌گوید، کنار بگذاریم و فریاد مهندسی انتخابات را سر دهیم.
سال‌هاست پیش‌بینی نتیجه انتخابات را مهندسی انتخابات می‌نامند. یک پیش‌بینی انتخاباتی که درست درمی‌آید، حمل بر اطلاع می‌کنند و می‌گویند خودشان انتخاب کرده بودند و برای همین هم می‌دانستند چه کسی قرار است اسمش از صندوق رأی دربیاید!
اصرار بر رأی‌آوری یک نفر و ذهنیت‌سازی برای طرفداران او در این زمینه، سبقه خوبی در این کشور ندارد. سال 88 با همین ذهنیت که حتما و بی‌هیچ شک و شبهه‌ای میرحسین موسوی رأی می‌آورد، ذهن بسیاری از مردم را بدین سمت بردند که اگر موسوی رأی نیاورد، یعنی تقلب شده است. در نهایت هم همسر هاشمی رفسنجانی در روز انتخابات علنی و رسمی گفت که اگر مهندس موسوی رأی نیاورد به خیابان‌ها بریزید!
این سابقه نشان می‌دهد باید از این ذهنیت‌سازی‌ها و این نظریات یقینی و به قول خودشان تضمین شده، نگران شد. گزاره‌هایی که خواسته یا ناخواسته می‌تواند در صورت رأی نیاوردن حسن روحانی که به عقیده بسیاری از کارشناسان محتمل است، ذهن توده‌های حامی او را نسبت به سلامت انتخابات دچار تشکیک کند.
بدیهی است این روند نمی‌تواند روند سالمی باشد که فضا را به سمتی هدایت کنیم که ما همیشه محبوب مردم و در اوج دارا بودن رأی اکثریت تصور شویم که اگر رأی نیاوریم، یعنی تقلب شده یا یعنی رد صلاحیت شده‌ایم.
شاید از همین رو است که هاشمی رفسنجانی در این مصاحبه به سوالی در مورد چرایی کاندیدا نشدنش برای انتخابات رئیس مجلس خبرگان پاسخی نمی‌دهد. چه آنکه در جواب نمی‌توان اشاره نکرد که اکثریت مجلس خبرگان با ریاست آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بر این مجلس موافق نبودند و او در صورت کاندیداتوری رأی نمی‌آورد.
هاشمی رفسنجانی به عنوان اصلی‌ترین حامی روحانی از 92 تاکنون با چشم‌پوشی بر نارضایتی عمومی در سطح جامعه می‌گوید: «نظر من این است که الان وضع آقای روحانی بیشتر از هر کاندیدایی که می‌تواند به میدان بیاید، بهتر است. من این‌گونه می‌بینم. اکثر کسانی که به آقای روحانی رأی دادند، از انتخاب خود راضی هستند.»
اختلاس‌های چند میلیاردی، رکود تورمی، کارخانه‌های تعطیل شده، وضعیت اقتصادی به هم ریخته و نتیجه‌بخش نبودن برجام برای رفع کامل تحریم‌ها و عدم بهبود وضعیت معیشتی مردم در پسابرجام وعده داده شده دولت تدبیر و امید، همه و همه در کلام هاشمی رفسنجانی مسکوت می‌ماند و او فضایی آرمانی از افزایش رأی روحانی ارائه می‌کند. این در حالی است که روحانی در سال 92 نیز رأی شکننده‌ای داشت و صرفا با 250 هزار رأی بیشتر از حد نصاب 50 درصد توانست رئیس‌جمهور شود و با این حساب بعید نیست او اولین رئیس‌جمهور یک دوره‌ای باشد.