اثر لیزیک بر اختلالات بینایی

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، لیزیک، نوعی روش جراحی لیزری چشم است که برای اصلاح عیوب انکساری چشم در افراد نزدیک‌ بین، دوربین و آستیگمات استفاده می‌شود. در این عمل، چشم‌ پزشک برای شکل‌ دهی قرنیه و اصلاح عیب انکساری، مشابه روش لازک از لیزر اگزایمر استفاده کرده و با استفاده از دستگاه میکروکراتوم و برداشتن لایه‌ای از قرنیه، اصلاح بینایی سطح قرنیه انجام می‌شود. اغلب بیماران پس از جراحی تا پایان عمر یا سال‌ ها نیازی به استفاده از عینک نخواهند داشت.

در حال حاضر، این روش طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده و سالانه میلیون ها امریکایی برای خداحافظی با عینک خود را به جراحی های لیزیک می سپارند. اما مطالعه جدید محققان نشان می دهد، بسیاری از افرادی که جراحی لیزیک انجام می دهند پس از گذشت چند ماه با مشکلات و اختلالات بینایی مواجه می شوند.

این مطالعه که در نشریه  JAMA Ophthalmology به چاپ رسیده، نشان می دهد که ۴۰ درصد از افرادی که تحت جراحی های لیزیک قرار گرفته اند پس از گذشت سه ماه با مشکلات و اختلالات بینایی مواجه می شوند که پیش از این آنها را تجربه نکرده بودند. در این مطالعه بیمارانی که جراحی شده بودند از جراحی های چشم خود رضایت نداشته و با مواردی مانند دو بینی، تاری دید و .. مواجه شده بودند.

Malvina Eydelman از محققان سازمان غذا و داروی امریکا در این رابطه می گوید: «مطالعات ما نشان می دهد که جراحی لیزیک یکی از موفق ترین جراحی های چشم محسوب می شود که در اکثر مواقع موفقیت آمیز بوده و عوارض خاصی را به دنبال نداشته است.» اما محققان اعلام کرده اند که نیازمند مطالعات دقیق تری برای توضیح چگونگی این رویداد هستند.