به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، سعید حیدری با اشاره به اینکه در سال ۱۳۹۰ طی یک اقدام عجولانه و غیر کارشناسانه سازمان ملی جوانان با سازمان تربیت بدنی ادغام شد و وزارتخانه ورزش و جوانان تشکیل شد، افزود: همگان امیدوار بودند این وزارتخانه بتواند به جوانان کمک کند و اوضاع آنها را سروسامان بخشد اما متاسفانه نه تنها اوضاع جوانان سروسامان داده نشد بلکه جوانان کاملا به حاشیه فرستاده شدند و تیم داری، ورزش، قهرمانی و مدال آوری به عنوان هدف اصلی این وزارتخانه تبدیل شد غافل از اینکه ۲۵ میلیون جوان نیاز داشتند که متولی داشته باشند و به خواسته ها و شرایط آنها توجه و رسیدگی شود.
وی با بیان اینکه جامعه ایران با تقریباً ۲۵ میلیون جوان، یکی از جوانترین کشورهای دنیا است که از این نیروی کار، متاسفانه استفاده چندانی نمی شود و بیشترین بی نظمی در مورد این قشر مشاهده می گردد، گفت: شاید مهم ترین علت این اتفاق نبودن یک سازمان منسجم و مرتبط با این قشر باشد که بتواند به عنوان متولی تخصصی و اصلی جوانان حقوق آنها را مطالبه کند.
این کارشناس ارشد روان شناسی سلامت با تاکید بر اینکه از نظر آسیبهای روان شناسی - اجتماعی این قشر جامعه در معرض بیشترین آسیب ها قرار دارد؛ ادامه داد: عدم توجه به نیازها و خواسته ها، سردرگمی هویت، بی هدف بودن، نبود مهارتها لازم، عدم توجه به آموزش، بیکاری، و غیره موجب شده است که جوانان تا حدودی از سرخوردگی اجتماعی رنج ببرند و دچار نوعی استیطال، ناامیدی و شکنندگی شوند، مسئله ای که اگر همچنان مورد غفلت و بی توجهی قرار بگیرد زمینه را برای ابتلا به انواع آسیبها مانند اعتیاد، افسردگی، اضطراب، ناامیدی و خودکشی فراهم می کند.
حیدری با اشاره به اینکه بالا رفتن سن ازدواج و عدم گرایش جوانان به ازدواج یکی از عواقب به حاشیه رفتن جوانان طی سالهای اخیر است که خود زمینه ساز بسیاری از آسیب های اجتماعی است، ادامه داد: شاید در نگاه اول علت این اتفاق اجتماعی، وضعیت شغلی و اقتصادی بیان شود اما این مسئله نمی تواند به تنهایی یک پدیده اجتماعی را تبیین کند.
وی خاطرنشان کرد: جوانان ما فاقد مهارت های لازم برای تشکیل زندگی زناشویی هستند، فاقد عزت و اعتماد به نفس برای پذیرفتن یک زندگی بصورت مستقل هستند و توانمندسازی لازم در آنها صورت نگرفته است.
این مدرس دانشگاه گفت: بنابراین وجود یک سازمان که بتواند نیازهای جوانان را رصد کند، خواسته های آنها را بررسی کند، چالشهای پیش روی آنها را شناسایی کند، مسایل مربوط به ازدواج و تشکیل خانواده را بررسی کند، آموزش های لازم را برای آنها و متناسب با شرایط برنامه ریزی، تدوین و اجرا کند ضروری به نظر می رسد.
حیدری با بیان اینکه شاید قهرمانی، مدال های رنگی و درخشش در میادین ورزشی شیرین و لذت بخش باشد ولی نباید فراموش کرد که همه جوانان این مملکت ورزشکار نیستند و قرار نیست اینچنین هم باشد، یادآور شد: به نظر می رسد میدان زندگی، میدانی بزرگتر، مهمتر و ارزشمندتر است که میادن ورزشی جزء بسیار کوچکی از میدان بزرگ محسوب می شوند.
وی در پایان از ریاست جمهوری و مسئولان مربوطه خواست که به احیا سازمان ملی جوانان به عنوان یک ضرورت نگاه کنند و جوانان را از حاشیه به متن بیاورند، مسئله ای که در بلندمدت ارزش افزوده بسیاری عاید مملکت کرده و مسیر اشتغال، کارآفرینی و توسعه پایدار را هموار خواهد کرد و از بروز بسیار آسیب های روانی و اجتماعی که ممکن است هزینه های سنگینی را دست کشور بگذارند پیشگیری بعمل خواهد آورد.
منبع: مهر