وی گفت: «حزب‌الله، 15000 هزار نیروی فعال و 10 هزار نفر یا بیشتر نیروی ذخیره دارد و حدود هفت تا هشت هزار نفر آن‌ها اینک در سوریه مستقر هستند. حزب‌الله در جنگ 34 روزه قادر به شلیک روزانه صدها راکت به به اسرائیل بود و از آن زمان تاکنون توانسته نیروهای بیشتری را در اختیار داشته باشد.»
او افزود: «بنابر تخمین‌ها این گروه اکنون 150000
هزار راکت و موشک دارد و در حالی‌که کمیت، تنوع و کیفیت آن‌ها متفاوت
هستند اما از نظر تعداد قابل توجه محسوب می‌‌شوند.»
شنکر ادامه داد: «نیروهای حزب‌الله از آن موقع تاکنون کیفیت موشک‌های خود
را نیز ارتقا داده‌اند به طوری‌که شاهد بودیم یکی از آن‌ها به ایستگاه
قطاری در حیفا برخورد کرد و تعدادی از اسرائیلی‌ها را کشت.»
وی گفت حزب‌الله در نبرد پیشین برای هدف قرار دادن وزارت جنگ اسرائیل از «موشک‌ها و راکت‌های بسیار دقیقی استفاده کرد که حزب‌الله اکنون به تعداد زیادی از آن‌ها و حتی با بردهای بیشتر مجهز است. بنابر این، نیروهای حزب‌الله می‌توانند به همه جای اسرائیل ضربه بزنند و این شامل قابلیت‌های زمین به دریا نیز می‌شود که ما در جنگ سال 2006 شاهد بودیم، زمانی که موشک چینی ضد کشتی "C-802" کشتی جنگی "آی. ان. اس حانیت" اسرائیل را که در 10 کیلومتری سواحل لبنان بود، غرق کرد.»
او افزود: «آن‌ها همچنین دارای موشک‌های روسی دریا به زمین هستند که به طور اساسی می‌تواند مانع تردد هرگونه کشتی به اسرائیل در حین جنگ شود. این مجموعه وسیعی از توانایی‌هاست که می‌تواند نه تنها فعالیت یک فرودگاه را متوقف کند، بلکه تردد دریایی را غیر ممکن ساخته و تمام اسرائیل را در پوشش داشته باشد. با این حال، اسرائیل دارای پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی متعارف در منطقه است. اسرائیلی‌ها نیز تا حد زیادی متکی به نیروهای ذخیره هستند اما 130 هزار نیرو فعال نیز دارند که به طور محتمل یک سوم آن‌ها سربازان جنگی هستند. حدس می‌زنم با توجه به ماهیت آرام روابط با مصر و اردن دستکم نیمی از این نیروهای رزمی در شمال که حساس‌ترین نقطه مرزی است، مستقر هستند.»
وی درباره میزان نگرانی‌های اسرائیل از موفقیت‌های حزب‌الله نیز افزود: «اسراییل واقعا بر روی فناوری ضد موشکی خود کار کرده است. آن‌ها سامانه دفاع موشکی "پیکان" را دارند که هدف آن سرنگونی موشک‌های دور برد ایران است. اسرائیل همچنین سامانه گنبد آهنین را برای کمک به ردیابی و سرنگونی موشک‌ها دارد. این سامانه قادر به تشخیص مسیر تهدیدهای موشکی است. با این حال تعداد موشک‌های حزب‌الله بسیار زیاد است و توانایی برای حفاظت کامل وجود ندارد.»
دیوید شنکر در ادامه پیرامون تفکرات تل آویو نسبت به نقش نیروهای حزب‌الله در سوریه و رسیدن خط لوله نفت ایران به لبنان از طریق عراق و سوریه گفت: «حزب الله نیروهای اضافی را به کار گرفته که بیش از 4 سال یا 5 سال است که به سوریه اعزام شده‌اند. آن‌ها تجربه رزمی با ارزشی را به دست آورده و توانایی اجرای عملیات تهاجمی که قبلا ندیده بودند را اینک بهبود بخشیده‌اند. آن‌ها همچنین تدارکات گسترده‌ای را برای ارسال پرسنل و تجهیزات لازم به نیروهای خودی در خط مقدم در یک کشور خارجی دیده و این موردی مثبت برای اسرائیل محسوب نمی‌شود. اسراییل در سوریه سه نگرانی بزرگ دارد. یکی ایجاد مسیر زمینی دائمی در حال توسعه در امتداد مرز عراق و سوریه است. این مسیر قادر است پرسنل و سلاح را به طور مداوم به لبنان انتقال دهد.
اسرائیل همچنین در مورد حرکت عمقی‌تر حزب‌الله و سپاه پاسداران به جنوب سوریه نگران است. تاکنون که نیروهای ایران در مرز اردن موضع نگرفته‌اند. اردن نیز با ایالات متحده و سایر متحدان همکاری کرده تا منطقه امن واقع در جنوب را حفظ کند. آخرین نگرانی اسرائیل بابت حزب‌الله این است که این گروه نمی‌خواهد جنگ تمام عیار دیگر با اسرائیل در لبنان داشته باشد. حزب‌الله خواهان آزادی عمل برای حملات دوره‌ای به اسرائیل است. در حال حاضر این گروه فعالیت کمی در سوریه دارد اما مایل به ایجاد یک پایگاه عملیاتی در خاک سوریه در نزدیکی بلندی‌های جولان است به طوری‌که بتواند اسرائیل را هدف قرار دهد.»