افشاگری الجزیره از احیای نظام آپارتاید در مستند «شکاف اصلی اسرائیل»
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو؛ شبکه تلویزیونی الجزیره در مستند جدیدش از سرزمین‌های اشغالی از یک شکاف عمیق پرده برداشته است. «شکاف اصلی اسرائیل» روایت فاصله گسترده طبقاتی میان گروه‌های مختلف یهودیان است. ۵۰ % اشکنازی‌ها تحصیل‌کرده‌اند، اما میزارشی‌ها فقط ۱۲ %.
شبکه تلویزیونی الجزیره به تازگی از مستند جدیدش به نام «شکاف اصلی اسرائیل» رونمایی کرد. این مستند روایتی دیده نشده از جامعه اسرائیل است. رژیم صهیونیستی برخلاف آن چیزی که در تصور اکثر ایرانیان است، یک جامعه بدون طبقه و یکدست نیست. این جامعه به دلیل ماهیت چند پاره خود و ذات موزائیکی‌اش، دارای گروه‌ها و گسل‌های فراوان اجتماعی – فرهنگی در درون خود است.
اصلی‌ترین شکاف اجتماعی در رژیم صهیونیستی، میان یهودیان و نه مسلمانان در این سرزمین است. سه طیف «اشکنازی»، «میزارشی» و «سفردی» گروه‌ها و طبقات اصلی یهودیان با نژاد‌ها و طایفه‌های مختلف را در جامعه اسرائیل تشکیل می‌دهند.
سرزمین‌های اشغالی محل حضور مردمان مهاجر است. تجمعی که امروزه فقط ۳۲ درصد آن را مهاجران نسل اول تشکیل می‌دهند. ادغام یک جامعه یهودی، از هداف اصلی رژیم اشغالگر قدس بوده و با حضور دیوید بن گوریون در راس آن قرار بود سرزمین‌های اشغالی به تشکیلات هویتی یک دست برای یهودیان تبدیل شود، اما این اتفاق از زمان پیدایش آن در ۱۹۴۸ تا کنون رخ نداده است.
کارن امیت یک صهیونیست با اصلیت مراکشی می‌گوید: «فاصله طبقاتی در جامعه وجود دارد. آن‌ها در حرف، از آمدن مهاجران حمایت می‌کنند، اما در مقام عمل روی خوش نشان نمی‌دهند. تحقیقات در مورد رویکرد صهیونیست‌ها به مهاجران اتیوپیایی نتایج شگفت آوری را نشان داده است. از سویی ساکنان سرزمین‌های اشغالی به صورت عام مهاجران اتیوپیایی را دوست دارند و مشکلی با آن‌ها ندارند. اما وقتی از آن‌ها سوال می‌شود آیا یک اتیوپیایی را به عنوان همسایه یا همشاگردی فرزاندانشان در مدرسه می‌پذیرند، پاسخ منفی است.»
یهودیانی که امروزه در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند: اشکنازی‌ها، سفردی‌ها و میزارشی‌ها.
اشکنازی‌ها از آلمان فرانسه و اروپای شرقی می‌آیند. واژه «اشکنازی» از ترجمه عبری «آلمان» گرفته شده است. بیشتر یهودی‌های آمریکا هم امروزه اشکنازی هستند. از نسل کسانی که در میانه قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم از اروپا به آنجا مهاجرت کردند.
سفردی‌ها از اسپانیا، پرتغال، شمال آفریقا و خاورمیانه هستند. واژه «سفردی» از ترجمه عبری «اسپانیا» می‌آید. خیلی از یهودیان پس از پایان حکمرانی مسلمانان در ۱۴۹۲، اسپانیا را ترک کردند.
یهودی‌های سفردی خودشان گاهی باز به گروه دیگری به نام میزارشی‌ها تقسیم می‌شوند. میزارشی‌ها کسانی هستند که ریشه اروپایی ندارند و از شمال آفریقا و خاورمیانه مهاجرت کرده اند. واژه «میزارشی» هم از ترجمه عبری «شرقی» می‌آید؛ افرادی که معتقدند در جامعه یهودی صهیونیست‌ها علیه‌شان تبعیض رخ می‌دهد.
پینهاس آلوشی، یهودی تونسی تبار می‌گوید: «تبعیض و نابرابری یک عمل کاملا عادی و همیشگی بوده است. یهودی‌های غربی (اشکنازی‌ها) به بقیه از بالا به پایین نگاه می‌کنند. آن‌ها نمی‌توانند قدرت میزارشی‌ها را تحمل کنند. ترجیح می‌دهند زندان‌هایشان را با میزارشی‌ها پر کنند تا این که تحصیل، فرهنگ و راهنمایی را به آن‌ها عرضه کنند.
دیوید هتسرونی یک یهودی با اصالت لهستانی است که در سال ۱۹۳۰ مهاجرت کرده است. او می‌گوید: «پدر من یک سال بعد آمد. دولت هیچ کمکی به او نکرد و همه خرج‌ها را از جیب خودش پرداخت، اما به محض این که یهودی‌های میزارشی آمدند شروع به شکایت کردند که مظلوم واقع شده‌اند. آن‌ها مدام می‌گفتند: «شما ما را فرستادید تا در دیمونا، در جنوب زندگی کنیم و خودتان در تل آویو، در مرکز زندگی می‌کنید. شما به ما شغل‌های سطح پایین دادید در حالی که خودتان همه مشاغل شایسته را برداشته بودید.» ما این کار‌ها را انجام ندادیم. چیزی که به سختی می‌توان پذیرفت. این اتهامات عادلانه نیستند.»
یهودا شنهاف که اصالتی عراقی دارد معتقد است شرایط نسل سوم میزارشی‌ها در قیاس با اشکنازی‌ها به مراتب بدتر از سی سال پیش است: «در دهه هفتاد به ازای هر سی لیسانسه اشکنازی فقط یک میزارشی تحصیل کرده پیدا می‌شد. تن‌ها چهار درصد میزارشی‌ها مدرک داشتند در قیاس با شانزده درصد اشکنازی‌ها. امروزه فاصله بیشتر هم شده است. دوازده درصد در برابر پنجاه درصد. من خودم را به عنوان یک صهیونیست، به جای عرب معرفی کردم. هر چقدر بیشتر از عرب بودن فاصله بگیرید شانس پذیرفته شدنتان در جامعه صهیونیستی بیشتر است و این غمناک است.»
خاخام هیم آمسالام می‌گوید گاهی پیشرفت هر شخص بستگی به آن دارد که نام خانوادگیش میزارشی است یا نه. او می‌گوید: «من خیلی از افراد را می‌شناسم که به موقعیت‌های خیلی بالایی دست پیدا کرده‌اند. آن‌ها هیچ کار دیگری نمی‌توانستند انجام دهند به جز آن که لحن صحبت و ظاهرشان را شبیه اشکنازی‌ها کردند و آرام آرام خودشان را با فرهنگ اشکنازی هم تطبیق دادند. تشکیلات بزرگی که بن گوریون می‌خواست بسازد شکست خورده، چرا که او می‌خواست همه را در یک فرهنگ ذوب کند، فرهنگ غربی اشکنازی. چرا من باید به فرهنگ و میراثم پشت کنم؟»
شکاف طبقاتی رژیم صهیونیستی باعث به وجود آمدن اختلافی ریشه‌دار میان یهودی‌های اشکنازی، و جامعه سفردی‌ها و میزارشی‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده است.
منبع: تسنیم
شبکه تلویزیونی الجزیره به تازگی از مستند جدیدش به نام «شکاف اصلی اسرائیل» رونمایی کرد. این مستند روایتی دیده نشده از جامعه اسرائیل است. رژیم صهیونیستی برخلاف آن چیزی که در تصور اکثر ایرانیان است، یک جامعه بدون طبقه و یکدست نیست. این جامعه به دلیل ماهیت چند پاره خود و ذات موزائیکی‌اش، دارای گروه‌ها و گسل‌های فراوان اجتماعی – فرهنگی در درون خود است.
اصلی‌ترین شکاف اجتماعی در رژیم صهیونیستی، میان یهودیان و نه مسلمانان در این سرزمین است. سه طیف «اشکنازی»، «میزارشی» و «سفردی» گروه‌ها و طبقات اصلی یهودیان با نژاد‌ها و طایفه‌های مختلف را در جامعه اسرائیل تشکیل می‌دهند.
سرزمین‌های اشغالی محل حضور مردمان مهاجر است. تجمعی که امروزه فقط ۳۲ درصد آن را مهاجران نسل اول تشکیل می‌دهند. ادغام یک جامعه یهودی، از هداف اصلی رژیم اشغالگر قدس بوده و با حضور دیوید بن گوریون در راس آن قرار بود سرزمین‌های اشغالی به تشکیلات هویتی یک دست برای یهودیان تبدیل شود، اما این اتفاق از زمان پیدایش آن در ۱۹۴۸ تا کنون رخ نداده است.
کارن امیت یک صهیونیست با اصلیت مراکشی می‌گوید: «فاصله طبقاتی در جامعه وجود دارد. آن‌ها در حرف، از آمدن مهاجران حمایت می‌کنند، اما در مقام عمل روی خوش نشان نمی‌دهند. تحقیقات در مورد رویکرد صهیونیست‌ها به مهاجران اتیوپیایی نتایج شگفت آوری را نشان داده است. از سویی ساکنان سرزمین‌های اشغالی به صورت عام مهاجران اتیوپیایی را دوست دارند و مشکلی با آن‌ها ندارند. اما وقتی از آن‌ها سوال می‌شود آیا یک اتیوپیایی را به عنوان همسایه یا همشاگردی فرزاندانشان در مدرسه می‌پذیرند، پاسخ منفی است.»
یهودیانی که امروزه در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند: اشکنازی‌ها، سفردی‌ها و میزارشی‌ها.
اشکنازی‌ها از آلمان فرانسه و اروپای شرقی می‌آیند. واژه «اشکنازی» از ترجمه عبری «آلمان» گرفته شده است. بیشتر یهودی‌های آمریکا هم امروزه اشکنازی هستند. از نسل کسانی که در میانه قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم از اروپا به آنجا مهاجرت کردند.
سفردی‌ها از اسپانیا، پرتغال، شمال آفریقا و خاورمیانه هستند. واژه «سفردی» از ترجمه عبری «اسپانیا» می‌آید. خیلی از یهودیان پس از پایان حکمرانی مسلمانان در ۱۴۹۲، اسپانیا را ترک کردند.
یهودی‌های سفردی خودشان گاهی باز به گروه دیگری به نام میزارشی‌ها تقسیم می‌شوند. میزارشی‌ها کسانی هستند که ریشه اروپایی ندارند و از شمال آفریقا و خاورمیانه مهاجرت کرده اند. واژه «میزارشی» هم از ترجمه عبری «شرقی» می‌آید؛ افرادی که معتقدند در جامعه یهودی صهیونیست‌ها علیه‌شان تبعیض رخ می‌دهد.
پینهاس آلوشی، یهودی تونسی تبار می‌گوید: «تبعیض و نابرابری یک عمل کاملا عادی و همیشگی بوده است. یهودی‌های غربی (اشکنازی‌ها) به بقیه از بالا به پایین نگاه می‌کنند. آن‌ها نمی‌توانند قدرت میزارشی‌ها را تحمل کنند. ترجیح می‌دهند زندان‌هایشان را با میزارشی‌ها پر کنند تا این که تحصیل، فرهنگ و راهنمایی را به آن‌ها عرضه کنند.
دیوید هتسرونی یک یهودی با اصالت لهستانی است که در سال ۱۹۳۰ مهاجرت کرده است. او می‌گوید: «پدر من یک سال بعد آمد. دولت هیچ کمکی به او نکرد و همه خرج‌ها را از جیب خودش پرداخت، اما به محض این که یهودی‌های میزارشی آمدند شروع به شکایت کردند که مظلوم واقع شده‌اند. آن‌ها مدام می‌گفتند: «شما ما را فرستادید تا در دیمونا، در جنوب زندگی کنیم و خودتان در تل آویو، در مرکز زندگی می‌کنید. شما به ما شغل‌های سطح پایین دادید در حالی که خودتان همه مشاغل شایسته را برداشته بودید.» ما این کار‌ها را انجام ندادیم. چیزی که به سختی می‌توان پذیرفت. این اتهامات عادلانه نیستند.»
یهودا شنهاف که اصالتی عراقی دارد معتقد است شرایط نسل سوم میزارشی‌ها در قیاس با اشکنازی‌ها به مراتب بدتر از سی سال پیش است: «در دهه هفتاد به ازای هر سی لیسانسه اشکنازی فقط یک میزارشی تحصیل کرده پیدا می‌شد. تن‌ها چهار درصد میزارشی‌ها مدرک داشتند در قیاس با شانزده درصد اشکنازی‌ها. امروزه فاصله بیشتر هم شده است. دوازده درصد در برابر پنجاه درصد. من خودم را به عنوان یک صهیونیست، به جای عرب معرفی کردم. هر چقدر بیشتر از عرب بودن فاصله بگیرید شانس پذیرفته شدنتان در جامعه صهیونیستی بیشتر است و این غمناک است.»
خاخام هیم آمسالام می‌گوید گاهی پیشرفت هر شخص بستگی به آن دارد که نام خانوادگیش میزارشی است یا نه. او می‌گوید: «من خیلی از افراد را می‌شناسم که به موقعیت‌های خیلی بالایی دست پیدا کرده‌اند. آن‌ها هیچ کار دیگری نمی‌توانستند انجام دهند به جز آن که لحن صحبت و ظاهرشان را شبیه اشکنازی‌ها کردند و آرام آرام خودشان را با فرهنگ اشکنازی هم تطبیق دادند. تشکیلات بزرگی که بن گوریون می‌خواست بسازد شکست خورده، چرا که او می‌خواست همه را در یک فرهنگ ذوب کند، فرهنگ غربی اشکنازی. چرا من باید به فرهنگ و میراثم پشت کنم؟»
شکاف طبقاتی رژیم صهیونیستی باعث به وجود آمدن اختلافی ریشه‌دار میان یهودی‌های اشکنازی، و جامعه سفردی‌ها و میزارشی‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده است.
منبع: تسنیم
ارسال نظرات