نامه جمعی از نمایندگان در حمایت از مواضع دادستان کل کشور/ آقای منتظری! نام یقه‌سفیدان قاچاقچی را اعلام کنید

بنده از موافقان تحقیق و تفحص از بودجه مجلس هستم. هرچند بعید می‌دانم که طراحان این تفحص موفقیتی بدست آورند. چراکه من در مجلس قبل طرحی مشابه آن برای تحقیق و تفحص از توسعه مجلس تهیه کردم و حقیقتا هم به جایی نرسیدم چرا که گاها اطلاعات را به بنده دیر ارائه می دادند یا اینکه آمار با کلیات همراه بود.

در هرصورت معتقدم باید ابتدا از خودمان شروع کنیم، اگر نمایندگان می‌خواهند در همه امور کشور نظارت داشته باشند ابتدای امر باید شفافیت و نظارت را در قوه مقننه بوجود آورند. مجلس در قانون اساسی به منزله اتاق شیشه ای است اما اگر این اتاق شیشه ای به اتاق بتنی تبدیل شود مردم و رسانه های مردم نامحرم می‌شوند و نمایندگان به نحوی خود را سانسور می‌کنند و در نهایت جایگاه مجلس که باید در راس امور قرار گیرد تنزل می‌یابد.

بنابراین باید همه امور مجلس اعم از حقوق و هزینه کرد نمایندگان شفاف باشد. نباید هیچ چیز را از مردم مخفی نگه داریم باید بدانیم که بودجه مجلس چگونه و به دست چه کسی هزینه می شود آیا در این راستا صرفه جویی انجام می‌شود یا خیر؟ چه اشکالی دارد که در جلسه غیرعلنی و یا علنی آن را مطرح کنیم.

بنده چند سوال از وزیر اقتصاد درباره قاچاق دارم که قرار است هفته آینده وی برای پاسخگویی به کمیسیون بیاید؛ اولین سوال بنده در خصوص رویه واردات کالاهای خارجی است.

رویه ای در گمرکات دنیا به نام کانال سبز به معنی عبور کالاهای وارداتی که نیازی به بازدید، کنترل و نظارت پی در پی ندارند، وجود دارد که ظرفیت این کانال در دنیا حداکثر بیست درصد است. یعنی بیست درصد از حجم واردات یک کشور از کانال سبز عبور می کند این در حالی است که براساس گزارش گمرک، هفتاد درصد واردات در گمرک شهید رجایی  از کانال سبز عبور می کند!

سوال دیگر بنده این است که رئیس سازمان امور مالیاتی اعلام کرده  11 هزار میلیارد تومان از عوارض گمرکی و مالیاتی توسط کارت های بازرگانی یک بار مصرف در شبکه ملی پرداخت نشده است. در بررسی هایی که بنده داشتم عامل اصلی که همان گمرک است را شناسایی کردم.

در سازمان گمرک واحدی وجود داشته که صلاحیت واردکنندگان در آن تشخیص داده می شد. این واحد در زمان آقای کرباسیان منحل شد. در نتیجه کارت های بازرگانی یک بار مصرف بدون نظارت در اختیار اشخاص گمنام قرار می گرفت. 

از جمله اقداماتی که این افراد انجام می دادند این بود که کارت یک بار مصرف بازرگانی را به نام اقشار ضعیفی که روحشان هم از کار قاچاقچیان خبر نداشت، صادر می کردند و پس از پایان کارشان آن را از بین می بردند.

به طور مثال برای پیرزنی در یکی از روستاهای بندر گناوه کارت یک بار مصرف صادر کرده بودند، سه میلیون تومان به وی داده بودند حدود 200، 300 پورشه و شاید هم بیشتر از این تعداد را به نام این فرد و با کارت یک بار مصرفی که برای آن صادر کرده بودند به کشور وارد می کردند.

این اقدامات به نام این افراد اما توسط قاچاقچیان انجام می شد. از سوی دیگر قاچاقچیان به اسم اقشار ضعیف شرکت هایی را به ثبت می رساندند. کارت بازرگانی یک بار مصرف می گرفتند، پورشه وارد می کردند و پس از پایان کارشان شرکت را منحل  می کردند تا ردی از آنها به جا نماند. بنابراین این 11 هزار میلیارد تومانی که رئیس امور مالیاتی اعلام کرده بود مفقود شده توسط این شبکه انجام شده است.

همچنین در زمان کرباسیان شرکت های تعاونی کارکنان گمرک، در بندر شهیدرجایی و مناطق دیگر به ثبت می رسید و تمامی باراندازها و حمل و نقل گمرک به این شرکت ها داده می شد. طی محاسبات در حالی که درآمد این شرکت ها 200 میلیارد تومان در سال بود اما هیچ سودی از این تعاونی ها به کارکنان گمرک نمی رسید. از سوی دیگر از محل این حیاط خلوت پول هایی تحت عنوان چک‌پول، سکه، طلا و... به مراکز مختلف داده می شد تا علیه گمرک مطلبی منتشر نشود.

بهتر است بگویند کدام یک از مقامات در قاچاق کالا دست دارند. طبق ماده 11 آئین دادرسی کیفری شکایت یا باید توسط شخص حقیقی صورت گیرد یا اگر جرم عمومی است شکایت توسط مدعی العموم انجام شود. ما از مدعی العموم می خواهیم که شکایت کند چرا که شاکیِ عمومی است.

در همین راستا ما نامه ای را امروز در حمایت از موضع منتظری می نویسیم و اعلام خواهیم کرد که مدعی العموم باید از این افراد شکایت کند. نمی شود تنها آمار ارائه داد و این افراد راست راست راه بروند. اینها نوعی جنگ اقتصادی است.