دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران مطرح کرد
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو سید محسن طباطبایی مزدآبادی در خصوص ضرورت‌های توجه به درآمد‌های پایدار شهری در اداره شهرها اظهار کرد: درآمد پایدار به درآمدی گفته می‌شود که کیفیت زندگی و زیست‌پذیری شهر برای شهروندان فعلی و آینده را به خطر نیندازد و به عبارت بهتر درآمد پایدار سبب توسعه پایدار شهر شود.
به گفته وی سهم شهرداری‌ها از اجرای قانون ارزش افزوده را می‌توان اصلی‌ترین منبع درآمدی شهرداری‌ها دانست که می‌تواند به این نهاد عمومی کمک شایان توجهی کند.
طباطبایی با بیان اینکه قانون مالیات بر ارزش افزوده برای آنکه به کسب درآمد‌های پایدار شهری کمک کند نیازمند برخی اصلاحات است، گفت: سهم واقعی شهرداری‌ها باید از این محل مشخص، شفاف و واقعی باشد. به عبارتی سهم مدیریت شهری نیز از این محل باید به موازات دولت، ۵۰ به ۵۰ در نظر گرفته شود در حالی که در حال حاضر سهم شهرداری تهران ۳۳ درصد و نزدیک یک سوم است.
وی با استقبال از رایزنی‌ها برای افزایش سهم شهرداری‌ها از قانون مالیات بر ارزش افزوده تصریح کرد: اکنون که مجلس در حال آخرین بررسی‌های لایحه مالیات بر ارزش افزوده است، فرصت خوبی برای اصلاح روند فعلی و گام برداشتن در جهت تحقق درآمد‌های پایدار شهری است.
این استاد دانشگاه یکی از مهمترین تاثیرات منفی افزایش درآمد‌های ناپایدار را کاهش تاب آوری شهری عنوان کرد و افزود: این موضوع در بلند مدت زمینه وقوع بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را فراهم می‌کند.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران درآمد‌های ناشی از فروش تراکم، تغییرکاربری و ... را از مصادق منابع درآمد ناپایدار شهری دانست که حاصل آن در بلند مدت رشد نامتوازن شهر، بی قوارگی و به تبع آن مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در شهرها است.
طباطبایی با بیان اینکه در جهان امروز شهر‌های توسعه یافته و پیشتاز بیش از ۶۰ تا ۸۰ درصد درآمد‌های خود را از محل درآمد‌های پایدار کسب کرده و هر روز به دنبال پایدار کردن این شرایط هستند، اذعان کرد: شهری مانند استکهلم ۶۵ درصد درآمد‌های خود را از محل درآمد‌های پایدار تامین می‌کند یا در ژاپن شهری مانند توکیو این رقم نزدیک به ۸۰ درصد است، اما در ایران تنها ۲۵ درصد درآمد شهرداری‌ها از منابع پایدار تامین می‌شود.
ضرورت استمرار درآمد‌های پایدار
به گفته این مدرس دانشگاه تهران؛ درآمد پایدار قبل از هر چیز باید مستمر بوده و به صورت آنی و یک باره تامین نشود.
وی ادامه داد: منابع درآمدی نباید شرایط بهینه شهری مانند کالبد و محیط زیست شهر را درگیر چالش کند و از همه مهمتر اینکه درآمد‌های پایدار باید به موازات طول زمان با افزایش مخارج، گسترش یابد.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران یادآور شد: درآمد شهرداری‌ها در کشور‌های مختلف از منابعی همچون درآمد‌های حاصل از فروش خدمات شهری، کمک‌های دولتی و بخش خصوصی، وام‌های بانکی، عوارض شهری و مالیات‌ها تامین می‌شود، اما با نگاهی دقیق‌تر به وضعیت این شهرها، هم سویی و هماهنگی منابع درآمدی با برنامه‌های کوتاه مدت و بلند مدت استراتژیک آن‌ها است که بر توسعه کسب و کار تمرکز دارد.
طباطبایی افزود: به عبارت دیگر اولویت و تمرکز بر پروژه‌ها و ایجاد زیرساخت برای اموری است که سبب افزایش کمیت و کیفیت خدمت رسانی به شهروندان، نوآوری و در نتیجه رونق کسب و کار شهری می‌شود.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه یکی از اقدامات نوید بخش در زمینه تامین درآمد‌های پایدار شهری، بحث مالیات بر ارزش افزوده و اختصاص بخشی از درآمد حاصل از آن به شهرداری‌ها است، خاطرنشان کرد: قانون مالیات بر ارزش جزو قوانین مترقی در کشور‌های دنیا برای احقاق حقوق شهروندی است که به نوعی دریافت پول از مردم به نحو غیرمستقیم است و یکی از منابع درآمدی پایدار برای شهرها به حساب می‌آید. به عنوان نمونه شهر پاریس بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را از محل مالیات و عوارض تامین می‌کند.
به گفته وی سهم شهرداری‌ها از اجرای قانون ارزش افزوده را می‌توان اصلی‌ترین منبع درآمدی شهرداری‌ها دانست که می‌تواند به این نهاد عمومی کمک شایان توجهی کند.
طباطبایی با بیان اینکه قانون مالیات بر ارزش افزوده برای آنکه به کسب درآمد‌های پایدار شهری کمک کند نیازمند برخی اصلاحات است، گفت: سهم واقعی شهرداری‌ها باید از این محل مشخص، شفاف و واقعی باشد. به عبارتی سهم مدیریت شهری نیز از این محل باید به موازات دولت، ۵۰ به ۵۰ در نظر گرفته شود در حالی که در حال حاضر سهم شهرداری تهران ۳۳ درصد و نزدیک یک سوم است.
وی با استقبال از رایزنی‌ها برای افزایش سهم شهرداری‌ها از قانون مالیات بر ارزش افزوده تصریح کرد: اکنون که مجلس در حال آخرین بررسی‌های لایحه مالیات بر ارزش افزوده است، فرصت خوبی برای اصلاح روند فعلی و گام برداشتن در جهت تحقق درآمد‌های پایدار شهری است.
این استاد دانشگاه یکی از مهمترین تاثیرات منفی افزایش درآمد‌های ناپایدار را کاهش تاب آوری شهری عنوان کرد و افزود: این موضوع در بلند مدت زمینه وقوع بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را فراهم می‌کند.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران درآمد‌های ناشی از فروش تراکم، تغییرکاربری و ... را از مصادق منابع درآمد ناپایدار شهری دانست که حاصل آن در بلند مدت رشد نامتوازن شهر، بی قوارگی و به تبع آن مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در شهرها است.
طباطبایی با بیان اینکه در جهان امروز شهر‌های توسعه یافته و پیشتاز بیش از ۶۰ تا ۸۰ درصد درآمد‌های خود را از محل درآمد‌های پایدار کسب کرده و هر روز به دنبال پایدار کردن این شرایط هستند، اذعان کرد: شهری مانند استکهلم ۶۵ درصد درآمد‌های خود را از محل درآمد‌های پایدار تامین می‌کند یا در ژاپن شهری مانند توکیو این رقم نزدیک به ۸۰ درصد است، اما در ایران تنها ۲۵ درصد درآمد شهرداری‌ها از منابع پایدار تامین می‌شود.
ضرورت استمرار درآمد‌های پایدار
به گفته این مدرس دانشگاه تهران؛ درآمد پایدار قبل از هر چیز باید مستمر بوده و به صورت آنی و یک باره تامین نشود.
وی ادامه داد: منابع درآمدی نباید شرایط بهینه شهری مانند کالبد و محیط زیست شهر را درگیر چالش کند و از همه مهمتر اینکه درآمد‌های پایدار باید به موازات طول زمان با افزایش مخارج، گسترش یابد.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران یادآور شد: درآمد شهرداری‌ها در کشور‌های مختلف از منابعی همچون درآمد‌های حاصل از فروش خدمات شهری، کمک‌های دولتی و بخش خصوصی، وام‌های بانکی، عوارض شهری و مالیات‌ها تامین می‌شود، اما با نگاهی دقیق‌تر به وضعیت این شهرها، هم سویی و هماهنگی منابع درآمدی با برنامه‌های کوتاه مدت و بلند مدت استراتژیک آن‌ها است که بر توسعه کسب و کار تمرکز دارد.
طباطبایی افزود: به عبارت دیگر اولویت و تمرکز بر پروژه‌ها و ایجاد زیرساخت برای اموری است که سبب افزایش کمیت و کیفیت خدمت رسانی به شهروندان، نوآوری و در نتیجه رونق کسب و کار شهری می‌شود.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه یکی از اقدامات نوید بخش در زمینه تامین درآمد‌های پایدار شهری، بحث مالیات بر ارزش افزوده و اختصاص بخشی از درآمد حاصل از آن به شهرداری‌ها است، خاطرنشان کرد: قانون مالیات بر ارزش جزو قوانین مترقی در کشور‌های دنیا برای احقاق حقوق شهروندی است که به نوعی دریافت پول از مردم به نحو غیرمستقیم است و یکی از منابع درآمدی پایدار برای شهرها به حساب می‌آید. به عنوان نمونه شهر پاریس بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را از محل مالیات و عوارض تامین می‌کند.
ارسال نظرات