به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، یدالله صمدی که مدتی قبل برای پیوند کبد در بیمارستان بستری شده بود، سه‌شنبه (سوم مهر ماه) درگذشت. این کارگردان متولد سال ۱۳۳۱ در شهر مراغه بود. شروع فعالیت این کارگردان در سینما با دستیاری نصرت‌الله کریمی در فیلم «تخت خواب سه نفره» بود و بعد‌ها با این کارگردان در فیلم «خانه خراب» نیز همکاری کرد. او در فیلم‌های «دست شیطان» حسین زندباف و «دادشاه» حبیب کاوش دستیار کارگردان بود و در سال ۱۳۶۳ اولین فیلمش را با نام «مردی که زیاد می‌دانست» ساخت.
اتوبوس، ایستگاه، ساوالان، آپارتمان شماره ۱۳، دو نفر و نصفی، دمرل، معجزه خنده، سارای، بانوی من، شهرآشوب از دیگر فیلم‌های او هستند و آخرین فیلمش در سینما هم با نام «پدر آن دیگری» در سال ۹۳ ساخته شد. او همچنین کارگردانی دو سریال «شوق پرواز» و «هفت سین» را بر عهده داشته است.
همین دیروز بود که با سعید کریمی تماس گرفتم تا حالی از او بپرسم؛ توان سخن گفتن نداشت و فقط از مردم خواست تا دعایش کنند. این روز‌ها خیلی مراقبت کرد که مردم ناراحت نشوند به همین خاطر کمتر می‌دیدیم رسانه‌ای از حال و احوالش خبری داشته باشد. تا اینکه در مراسم تشییع پیکر ضیاءالدین دری فرزندش گفت که روز‌های آخر پدرم یدالله صمدی هم به بیمارستان ابن‌سینای شیراز آمد و آنجا او را دیدیم و ان‌شاالله به سلامتی برسند. سعید کریمی دستیار و دامادش هم دیروز به خبرنگار فرهنگی تسنیم گفت: حال یدالله صمدی رو به بهبودی است و دو ماه از پیوند کبدش می‌گذرد. اما هنوز تحت مراقبت است و برایش دعا کنید. اما به یک باره الان خبر درگذشت او را شنیدیم.
سعید کریمی به روحیات و خصوصیات اخلاقی و رفتاری او در عرصه فیلمسازی این طور اشاره کرد: "یدالله صمدی همیشه با اعتقاد می‌گفت: «شوق پرواز» قسمتش شده! چون قسمت شد همه کاراکتر‌ها و عوامل به خوبی در کنار هم قرار گرفتند. جالب است بدانید وقتی این کار به یدالله صمدی پیشنهاد شد او به جهت تجربه کم در این حوزه با اکراه می‌پذیرد، چون همیشه دوست داشته و دارد کاری که قبول می‌کند با تمام پرداخت‌های مطلوب و استاندارد ساخته و پرداخته شوند.
وقتی فیلمنامه را یدالله صمدی خواند آنقدر خوب نوشته شده بود این کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون را دلباخته خودش کرد. به همین خاطر با تمام قوا پای این کار ایستاد. یکی از نقاط قوت سریال «شوق پرواز» این بود که اصلاً درباره نمایش قهرمان داستان که شهید بابایی باشد دنبال اغراق‌های کلیشه‌ای و مرسوم نبود. چون بیننده با این نگاه‌های مصنوعی که از ابتدا انگار شهید آسمانی مادرزاد بوده، هیچ همزادپنداری پیدا نمی‌کند و اگر «شوق پرواز» به عنوان یک سریال پربیننده از نگاه مردمی در دهه ۸۰ انتخاب شد، چون عاری از این نوع پرداخت‌های کلیشه‌ای بود.
کاری درباره شهید بروجردی به یدالله صمدی پیشنهاد شد، اما خودش خواست یک فاصله‌ای میان «شوق پرواز» بیفتد که خدایی ناکرده نوع پرداخت‌مان تکراری و کلیشه‌ای نشود. در ادامه هم کار شهید باکری به ایشان پیشنهاد شد که بسیار استقبال کردند، چون هم در جریان خصوصیت‌های رفتاری، اخلاقی و سبک زندگی ایشان هستند و هم قرابت زادگاهی با هم دارند. "
اجل مهلت نداد تا یدالله صمدی بتواند تحفه دیگری هم برای دنیای تصویر داشته باشد و شهید باکری را هم به تصویر بکشد.
اتوبوس، ایستگاه، ساوالان، آپارتمان شماره ۱۳، دو نفر و نصفی، دمرل، معجزه خنده، سارای، بانوی من، شهرآشوب از دیگر فیلم‌های او هستند و آخرین فیلمش در سینما هم با نام «پدر آن دیگری» در سال ۹۳ ساخته شد. او همچنین کارگردانی دو سریال «شوق پرواز» و «هفت سین» را بر عهده داشته است.
همین دیروز بود که با سعید کریمی تماس گرفتم تا حالی از او بپرسم؛ توان سخن گفتن نداشت و فقط از مردم خواست تا دعایش کنند. این روز‌ها خیلی مراقبت کرد که مردم ناراحت نشوند به همین خاطر کمتر می‌دیدیم رسانه‌ای از حال و احوالش خبری داشته باشد. تا اینکه در مراسم تشییع پیکر ضیاءالدین دری فرزندش گفت که روز‌های آخر پدرم یدالله صمدی هم به بیمارستان ابن‌سینای شیراز آمد و آنجا او را دیدیم و ان‌شاالله به سلامتی برسند. سعید کریمی دستیار و دامادش هم دیروز به خبرنگار فرهنگی تسنیم گفت: حال یدالله صمدی رو به بهبودی است و دو ماه از پیوند کبدش می‌گذرد. اما هنوز تحت مراقبت است و برایش دعا کنید. اما به یک باره الان خبر درگذشت او را شنیدیم.
سعید کریمی به روحیات و خصوصیات اخلاقی و رفتاری او در عرصه فیلمسازی این طور اشاره کرد: "یدالله صمدی همیشه با اعتقاد می‌گفت: «شوق پرواز» قسمتش شده! چون قسمت شد همه کاراکتر‌ها و عوامل به خوبی در کنار هم قرار گرفتند. جالب است بدانید وقتی این کار به یدالله صمدی پیشنهاد شد او به جهت تجربه کم در این حوزه با اکراه می‌پذیرد، چون همیشه دوست داشته و دارد کاری که قبول می‌کند با تمام پرداخت‌های مطلوب و استاندارد ساخته و پرداخته شوند.
وقتی فیلمنامه را یدالله صمدی خواند آنقدر خوب نوشته شده بود این کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون را دلباخته خودش کرد. به همین خاطر با تمام قوا پای این کار ایستاد. یکی از نقاط قوت سریال «شوق پرواز» این بود که اصلاً درباره نمایش قهرمان داستان که شهید بابایی باشد دنبال اغراق‌های کلیشه‌ای و مرسوم نبود. چون بیننده با این نگاه‌های مصنوعی که از ابتدا انگار شهید آسمانی مادرزاد بوده، هیچ همزادپنداری پیدا نمی‌کند و اگر «شوق پرواز» به عنوان یک سریال پربیننده از نگاه مردمی در دهه ۸۰ انتخاب شد، چون عاری از این نوع پرداخت‌های کلیشه‌ای بود.
کاری درباره شهید بروجردی به یدالله صمدی پیشنهاد شد، اما خودش خواست یک فاصله‌ای میان «شوق پرواز» بیفتد که خدایی ناکرده نوع پرداخت‌مان تکراری و کلیشه‌ای نشود. در ادامه هم کار شهید باکری به ایشان پیشنهاد شد که بسیار استقبال کردند، چون هم در جریان خصوصیت‌های رفتاری، اخلاقی و سبک زندگی ایشان هستند و هم قرابت زادگاهی با هم دارند. "
اجل مهلت نداد تا یدالله صمدی بتواند تحفه دیگری هم برای دنیای تصویر داشته باشد و شهید باکری را هم به تصویر بکشد.
ارسال نظرات