حادثه پلاسکو ۲۱ سال قبل پیش بینی شده بود/ ۲۲ هزار ساختمان در تهران شبیه پلاسکو داریم/ در موضوع ایمنی ساختمان ضعف قانونی وجود دارد

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، صبح روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ حدود ساعت ۷:۵۹ بود که طبقات هشتم و نهم ساختمان پلاسکو که بیشتر شامل تولیدی‌های لباس بودند، در آتش سوخت. ناگهان آتش از بخش شرقی ساختمان زبانه کشید و دیوار شمالی ساختمان پلاسکو نیز به طور کامل فرو ریخت و در این حادثه 16 آتش نشان ما به شهادت رسیدند از همین رو با محمود قدیری معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش نشانی به  گفتگوی تفضیلی نشستیم.

 

در زیر گفتگوی محمود قدیری با خبرگزاری دانشجو را مشاهده می کنید:

 

قدیری معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش نشانی ، با اشاره به حادثه تلخ پلاسکو گفت: سخن گفتن از آن حادثه و آن روز آسان نیست به هر حال برای ما که آنجا حضور داشتیم شرایط سخت و دشواری بودما آتش نشان‌ها شاهد شهادت همکارهایمان بودیم در صورتی که با اجرای یک دستاورد ساده از سوی مالکان می‌شد از وقوع این حادثه جلوگیری کرد.

وی ادامه داد: برای ایمنی ساختمان گزینه‌های بسیاری باید در نظر گرفته شود و اگر آن زمان در ساختمان پلاسکو ۴ تا ۵ مورد آن اجرا می‌شد یا پلکان و راه‌های خروجی درستی داشت این اتفاق تلخ رخ نمیداد و هیچ کدام از بچه‌های ما به شهادت نمی‌رسیدند و اکنون ساختمان داشت دوباره به مردم خدمت می‌رساند.

 

 

قدیری با بیان اینکه متاسفانه عدم تمکین مالکان یا ذی نفعان و دست کم گرفتن مسایل ایمنی منجر به وقوع این حادثه تلخ در کل دنیا شد عنوان کرد: انعکاس حادثه پلاسکو جهانی بود به طوری که در یک اتفاق ۱۶ آتش نشان جان خودشان را از دست دادند.

وی اضافه کرد: این حادثه می‌توانست تلفات بیشتری داشته باشد به خصوص از مردم عادی که آنجا بودند و حاضر نمی‌شدند ساختمان را ترک کنند، اما خوشبختانه ایثارگری آتش نشانان از این مساله جلوگیری کرد؛ من خودم شاهد بودم که طبقات بالا که داشت می‌سوخت، اما طبقات پایین خبر نداشتند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و تنها به فکر چک و سفته هایشان بودند که برخی نیروی‌های ما درگیر تخلیه این افراد از ساختمان شده بودند.

 

 

معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش نشانی تصریح کرد: مطابق شمارشی که انجام دادیم سال ۷۰-۷۲ نزدیک به ۵۰ مورد اخطاریه به شیوه‌های مختلف به هیات مدیره و مالک پلاسکوداده شده بود و هر زمان پاسخ‌های سرد و بی روح دریافت کرده بودیم حتی در سال ۷۴ یکی از اخطار‌هایی که داده بودیم گفته بودیم که فاجعه‌ای بزرگ رخ خواهد داد یعنی ما ۲۱ سال قبل این حادثه را هشدار داده بودیم.

وی با بیان اینکه در متن نامه از کلمه فاجعه استفاده شده بود اضافه کرد: در تهران ساختمان‌های دیگری هم هستند که ممکن است مشابه این اتفاق و بدتر برایشان پیش بیاید؛ ساختمان‌هایی که طبقات زیادی دارند راه‌های خروج آن تنگ و باریک است و افراد زیادی در آن مشغول بکار و زندگی اند که اگر بخواهند از ساختمان فرار کنند تعداد نفراتی که زیر دست و پا له می‌شوند از دیگران که بر اثر حادثه از بین می‌روند بیشتر است.

قدیری با اشاره به حریق روزانه که حدود ۲۵۰ حریق حادثه که ۳۰ تا حریق ساختمانی است اظهار کرد: با توجه به مطالباتی که در سطح بین المللی انجام شده شده و تجربیات شهری، سازمان آتش نشانی به عنوان یک سازمان فنی و کارشناسی نظریات کارشناسی را عنوان می‌کند که این ساختمان وقتی ساخته می‌شود باید این شرایط را داشته باشد خوشبختانه در موضوع مقاومت ملی ساختمان در مبحث سوم، ۱۳، ۱۷ و ۱۲ دستورات و آیین نامه‌های خوبی برای اطفای حریق داریم، ولی متاسفانه مورد کم توجهی سازندگان و مالکین و ذی نفعان می‌شود و همیشه ایمنی ساختمان را یک هزینه اضافی می‌بینند و نمی‌دانند که یک ساختمان سرمایه ملی است قرار است که ده‌ها سال به کسانی که از آن ساختمان استفاده می‌کنند سرویس دهد و دوم اینکه جان انسان‌هایی که در آن ساختمان زندگی می‌کنند به ایمنی و امنیتش بستگی دارد ثالثا که نکته مهمی است هزینه‌هایی که برای افراد تمام می‌شود برای ساخت و ساز ماکسیموم ۳ تا ۵/۳ درصد هزینه کل را دربرمی گیرد.

وی اضافه کرد: هر چه ساختمان بلندتر باشد هزینه ایمنی آن بیشتر می‌شود و اگر بهترین تمهیدات انجام شود هزینه اضافه حدود ۱ تا ۳ درصد بیشتر خواهد شد البته بعد از ساخت نگهداری هم بسیار مهم است اگر حریقی یا حادثه‌ای اتفاق بیفتد توسعه پیدا نمی‌کند و در مرحله اولیه باقی ماند و در نطفه خفه می‌شود و هیچ آتش نشان و فردی هم صدمه نخواهد دید.

معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش نشانی با بیان اینکه متاسفانه ما به لحاظ قانونی در کشور به شدت ضعف داریم تاکید کرد: در تهران چیزی نزدیک به ۲۲ هزار ساختمان شناسایی کردیم که برخی از آنان شبیه به پلاسکو هستند ۲۰۰ و خورده‌ای ساختمان از لحاظ فاکتور‌هایی مثل جمعیت، راه‌های خروج و فرار، بار اشباع و سیستم‌های اطفای حریق در همان سطح پلاسکو هستند، توانستیم ۳ تا ساختمان را مجاب کنیم، اما بقیه در شرف خطرند ساختمان آلومینیوم هم در همین مقوله می‌گنجد و هنوز ایمنی را تکمیل نکرده که تاییدیه را بگیرد.

وی ادامه داد: شرایط ساختمان‌ها متفاوت است و خیلی قدرت مانور و تغییر به ما نمی‌دهند تا طول و عرض معابر را افزایش دهیم با این حال شرایط ساختمان‌های جدید را هم می‌توان به گونه‌ای کرد تا ۷۰-۸۰ درصد خطر کمتر شود و من از همین جا این رو قول می‌دهم که این کار صورت بگیرد مگر اینکه ساختمان خیلی قدیمی و فرسوده و بد ساخته شده باشد، اما بحث بعدی اینکه چرا این اتفاق به زودی نمی‌افتد این است که ما همدیگر را متهم می‌کنیم که این نهاد و آن سازمان کوتاهی کرده و شعار استعفا و رها کن سر می‌دهیم.

قدیری تصریح کرد: عامل اصلی این مشکلات ضعف قانون است. قانون صراحت و شفافیت ندارد شخص حقوقی خاصی را معرفی نکرده می‌گویند شهرداری خودش رفع خطر کند بعد ۱۱۵ رسیدگی کند در صورتی که قانون ساختمان سازی برای سال ۱۳۳۰ است آن موقع‌ها خانه‌ها کوچک بودند و با تذکری می‌ترسیدند، ولی اکنون ساختمان‌ها ۲۰۰ واحد است اگر ۱۹۰ واحد موافق باشند و ۱۰ نفر مخالف، نمی‌شود کاری انجام داد.

 

وی ادامه داد: بحث خلاء قانونی این است که بعضی‌ها که در جایگاه قانونی نشسته اند بدون شناخت صورت مساله و تبیین آن، قضاوت می‌کنند و منتظر حادثه بعدی هستند که چه کسی را زمین بزنیم، چه کسی متهم است و چگونه انتقام جویی کنیم، با این تفاسیر شهر ایمن نمی‌شود و مهمترین مساله بر عهده مجلس است که این قانون را سریع اجرا کنند، بند ۱۴ را اصلاح کنند دو تا واژه کم و زیاد کنند تا ما هر روز شاهد حادثه نباشیم. ما در دوره‌ای به سر می‌بریم که روزبه روز مواد پرخطر، ماشین ها، اتوبوس‌های جدید یا همین ماشین‌های هیبریدی که مواد شیمیایی و ترکیبات خطرناک دارد به عرصه وارد می‌شوند مانند گذشته نیست که چوب و پارچه معمولی باشد اگر اتفاقی می‌افتاد تنها فرد سرفه می‌کرد و می‌مرد، ولی الان ترکیبات شیمیایی به این‌ها اضافه می‌کنند و زمانی که حریق اتفاق می‌افتد به خاطر بحث سمیت حریق با ۵ ثانیه استنشاق از فوری دچار مرگ می‌شویم.

قدیری بیان کرد: باید متناسب با این تکنولوژی باید پیش برویم و دقت داشته باشیم تا قانون به روزرسانی شود؛ ما آنقدر تعدد قوانین داریم به و به جای اینکه از این مساله به عنوان فرصت استفاده کنیم تبدیل به تهدید می‌کنیم، اما باید بگوییم قوانین موجود ۵۰ سال است که پاسخگو نبوده و به مساله ایمنی شهری توجه نداشته؛ باید بگوییم بعد از حادثه پلاسکو خیلی‌ها با ما همدردی کردند، اما می‌گوییم همدردی فایده‌ای ندارد و منتظر حادثه جدید هم باشید، بعضی از دوستان توجهی به مساله قوانین نمی‌کنند و مساله را جدی نمی‌گیرند و باید منتظر حوادث بزرگتر باشند و اخلاقا باید پاسخگو باشند.

معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش نشانی در بحث اضافه شدن تجهیزات آتش نشانی گفت: قبل از این گرانی‌ها خوشبختانه ما تعدادی نردبان که هر کدام به قیمت ۱۵ میلیارد تومان است خریداری کردیم، اما باید بگوییم در دنیا مانند کشور ما در بحث امکانات پاسخ اینقدر تاکید نشده است به طوری که هیچکدام از شهر‌های بزرگ به اندازه ما نبردبان و بالابر ندارند مگر همچین حادثه‌ای برای گرندفیل اتفاق نیافتاد؟ چند نفر مردند؟ اصلا آتش نشان‌ها داخل ساختمان نرفتند، اما ما در ایران وجدان اخلاقی و ملی و مذهبیمان اجازه نمی‌دهد که شهروندی گرفتار باشد و به دادش نرسیم.

وی ادامه داد: نسبت پاسخ به پیشگیری در ایران ۱۰ به ۹۰ است. البته باید پاسخ درست و به روز باشد اولا تجهیزات خیلی گران است و اثربخشی هم خیلی کم در ساختمان‌های بلند حتی اگر نردبان ۵۰۰ متری هم داشته باشید نیرویی که به جک‌های زمین می‌آید خیلی زیاد است ممکن است هم آدمی که روی نردبان هست و هم ۱۰ نفر دیگر کشته شوند. خوشبختانه آتش نشانی تهران در تعداد ایستگاه‌ها و تجهیزات پیشرفته شرایط مناسب دارد و دلیلش این است که مدیران شهرداری تهران و حتی شورای شهر به این مساله توجه ویژه و حساسیت خاص داشتند، ولی چیزی که بیشتر توجه می‌طلبد مساله بزرگی است ۳-۴ میلیون واحد بهره برداری داریم که باید از شرایط ایمنی اولیه برخوردار باشند که اتفاقی نیافتد تا اگر اتفاقی افتاد قابل پیشگیری باشد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: مشکل اساسی که در دنیا مطرح است بحث فرهنگ می‌باشد چرا می‌گوییم قانون، چون قانون جزوی از ملزومات توسعه فرهنگی هر شهر و شهروند است اگر شهروندی زباله بریزد اگر ۱۰۰ هزار تومان جریمه شد دیگر آشغال نمی‌ریزد بنابراین در موضوعات مختلف بحث فرهنگ بیشتر آموزش است و موضوع دوم الزام قانونی است فکر نکنیم که اگر ما به مردم آموزش دادیم همه حرف ما را گوش خواهند داد، در مساله ایمنی باید جدی‌تر برخورد کنیم به طور مثال ما در مساله ساختمان آلمینیوم قبل از پلاسکو شروع بکار کردیم، اما هنوز به جایی نرسیدیم و شاید بعد از ایمن سازی و تاییدیه گرفتن دوباره شرع به تغییرات در داخل خواهند کرد؛ در اینجا باید بگویم ما به خاطر نبود قانون بحث نگهداری و نظارت بعد از ایمنی هم نداریم پس نیاز اساسی ایمنی شهر تهران یک قانون محکم است.