مشکل اصلی گلزارهاى شهدا نداشتن سند چشم انداز و اساسنامه است/ یکسان‌سازی‌ها معلول ضعف نیروهاى انقلابى در تعامل با بنیاد شهید

مهدى آیت، در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزارى دانشجو، اظهار کرد: با توجه به سخنان حضرت آقا در خصوص توقف یکسان سازى، مزار شهدا، لازم به ذکر است که پیش از منویات معظم له، پژوهش عمیق یکساله بر روى این موضوع انجام دادیم که حضرت آقا بخش مختصری از نتیجه آن را به صورت علنى بیان کردند.

وى ادامه داد: یکسان سازى گلزار‌های شهدا از سال ۷۷ شروع شد و تا حدود ۷۰ درصد مزار‌های شهدای کل کشور را در بر گرفت؛ اکثر اشخاص معترض و مخالف اند، اما باید بدانیم که "زمان" در این بحث بسیار تاثیرگذار است زیرا اگر دولت‌ها هم آن را خراب نکنند، گذر زمان و باد و باران آن را تخریب مى کند، لذا گلزارهاى شهدا نیاز به نگهداشتِ تخصصی و کارشناسی دارند.

فعال فرهنگى با اشاره به شروع یکسان سازى، خاطرنشان کرد: در سال ١٣٧٧ در شهر یزد، نخستین یکسان سازى با اصرار امام جمعه فقید یزد انجام شد و بعد از آن در سال ٩٢، مطابق قانون برنامه پنجم توسعه، تصویب آیین نامه موسوم به ساماندهی گلزار‌های شهدا به مصوبه هیئت وزیران موکول شد.

 

آیت تصریح کرد: مصوبه هیات وزیران کارگروه ساماندهی گلزار‌های شهدا را با ١٧ عضو در نظر گرفت و تامین بودجه این کارگروه از طریق وزارت کشور به توسط شهردارى‌ها مقرر گردید.

 

وى افزود: تمام اعضاء این کارگروه مدیران ادارى بودند که هیچ گونه تخصص فرهنگى نداشتند و هیچ جایی برای خانواده معظم شهدا و نخبگان فرهنگی انقلاب اسلامی و استاتید دانشگاهی در آن نبود.

 

فعال فرهنگى از یکسان سازى قطعه ٤٤، ٢١ و ٢٤ گلزارهاى شهدای بهشت زهرای تهران در سال‌های پیشین گفت و بیان کرد: در سال ٨٥، قطعه ۴۴ و در سال ۹۵ قطعه‌ی ۲۱ و بخشی از ۲۴ یکسان سازی شدند.

وى با بیان اینکه گلزارهاى شهدا فاقد سند چشم انداز و اساس نامه هستند، اضافه کرد: یکى از مشکلات بزرگ و اساسی گلزارهاى شهدا، فقدان سند چشم انداز یا اساسنامه است که نداشتن این سند موجب اعمال سلایق شخصی شده است.

 

فعال فرهنگى یادآور شد: اساسا بند‌هایی از مصوبه هیئت وزیران در سال ١٣٩٣ مضاف بر غیرتخصصی بودن، خلاف شرع و قانون بوده و به جای ٨ عضو اداری می‌بایست ٣٠ نفر کارشناس و متخصص از اساتید ممتاز دانشگاهی و نخبگان فرهنگی در نظر گرفته می-شد، لذا با این اوصاف، این کارگروه کاملا غیرتخصصی و غیر اصولی تلقی می‌شود.

 

آیت در پایان خاتمه داد: مدیر‌های اجرایى زودگذر نمى توانند براى مهمات فرهنگى تصمیم گیر باشند که امروزه نتیجه این تغییر سلایق به یکى از مشکلات اساسى تبدیل شده است.

 

ا‌ٓیت با اشاره به ضعف یکسان سازى گلزار‌های شهدا عنوان کرد: حقیقتا این یکسان سازی‌ها به خاطر ضعف نیروهاى انقلابى در ارایه راهکار و عدم تعامل با بنیاد شهید، و صرفا تکیه بر ادبیات اعتراض و گلایه و تنش بوده است. بانیان پویش مردمی برای شهید توانسته اند خروجی کار بیش از بیست کارشناس فرهنگی و اساتید دانشگاهی را در قالب یک گزارش و راهکار با پرهیز از هرگونه تخریب بنیاد شهید یا سایر دستگاه‌های اجرایی را بعنوان «راهکار کارشناسی» ارایه کند.