سختی‌های طبیعت‌گردی در گلستان/ ۵ ساعت پیاده‌روی در کوه و رود برای رسیدن به آبشار رنگو!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- اعظم ذوالفقاری منظری؛ * ایرانیان سهم مهمی از سفر‌های نوروزی خود را به طبیعت گردی اختصاص می‌دهند؛ هم سنتی دیرینه است و هم بعد از هوای سرد و خشکی که در اکثر نقاط ایران در زمستان تجربه می‌شود، هوای مرطوب و بهاری فرصت مناسبی برای استراحت و بازگرداندن هوای پاک به ریه‌ها است.

در این میان، استان گلستان مقصد به عنوان یکی از مهم‌ترین مقاصد مسافرت مردم ایران در ایام نوروز است؛ به ویژه اهالی نیمه شمالی کشور که در مسیر زیارت مشهد، سری هم به استان‌های شمالی می‌زنند یا راه خود را از میانه آب و جنگل انتخاب می‌کنند تا زیارت و سیاحت را با هم داشته باشند.

اما با اینکه گلستان از سراسر ایران گردشگر دارد، همه مناطق آن شناخته شده نیست. گردشگران عمدتا همان مناطقی را که سر راه می‌بینند، انتخاب می‌کنند و رفتن به مکان‌هایی را که کمی ناشناخته است، با تردید انتخاب می‌کنند یا برای رفتن به آنجا از ساکنان مشورت می‌گیرند.

 با یکی از دانشجویان دانشگاه گلستان گفتگو کردیم و کمی درباره مکان‌هایی که برای خانواده‌های ایرانی ناشناخته مانده، پرسیدیم.

 

علی قربانی یکی از این مکان‌ها را آبشار‌های دره تل انبار معرفی می‌کند و می‌گوید: یکی از دلایلی که مردم توجه کمی به این منطقه نشان می‌دهند، مسیر‌های دست یابی به آن‌ها است؛ معمولا رسیدن به این مکان‌ها سخت است و رفتن به آنجا برای کودکان و بانوان گاهی غیرممکن می‌شود؛ به همین دلیل خانواده‌ها کمتر به آن‌ها توجه می‌کنند.

این دانشجوی گلستانی با بیان اینکه آبشار‌های دره تل انبار در نزدیکی روستای زیارت واقع شده، می‌گوید: روستای زیارت که این روز‌ها تبدیل به یک مقصد گردشگری شده، در ۱۷ کیلومتری جنوب گرگان قرار گرفته و برای رسیدن به ابتدای این دره باید از روستای زیارت به سمت دوراهی آبشار زیارت در یک جاده خاکی، مسیر را طی کنید.

وی با بیان اینکه از این قسمت، دو مسیر برای دستیابی به دره وجود دارد، می‌گوید: یکی چشمه شهربت و دیگری چمازچال است که مسیر اول در گذشته محل تردد مردم روستای چهارباغ و شاهکوه به روستای زیارت و در نهایت گرگان بوده است.

قربانی ادامه می‌دهد: برای رسیدن به این دره باید به چشمه سیاه خانی در ارتفاع ۲۳۰۰ متری برسید و پس از آن حرکت خود را به سمت شرق ادامه دهید تا به دره تل انبار برسید.

وی با بیان اینکه پس از چشمه سیاه خانی دیگر مسیر مشخصی وجود ندارد، تأکید می‌کند: به دلیل همین سخت بودن عبور از این مناطق، تنها افرادی که آموزش‌های خاص طبیعت گردی را دیده اند، می‌توانند به این مسیر‌ها رفت و آمد کنند.

این دانشجوی گلستانی بیان می‌کند: با این حال طبیعت این منطقه، بسیار زیبا و چشم نواز و البته هوای بسیار تمیزی دارد که باعث تقویت جسم و روح انسان می‌شود؛ به همین دلیل طبیعت گردان به عنوان یکی از مکان‌های سخت و البته پرهیجان، این منطقه را برای خود انتخاب می‌کنند.

وی می‌گوید: در این دره بیش از ۵۰ آبشار است که ارتفاع بلندترین آن‌ها به ۴۰ متر می‌رسد. بیشترین آبشار‌های این منطقه ارتفاعی حدودا ۱۰ متری دارند.

 

قربانی می‌گوید: مکان‌های دیگری هم در استان گلستان وجود دارد که بیشتر ساکنان استان به این مناطق سفر می‌کنند؛ مثلا آبشار لوه که در نزدیکی روستایی به همین نام قرار دارد.

وی با بیان اینکه آبشار لوه در ۲۰ کیلومتری گالیکش و ۵ کیلومتری جاده اصلی گلستان-مشهد واقع شده، ادامه می‌دهد: آبشار در جنگلی انبوه قرار دارد و همجواری آن با پارک جنگلی گلستان باعث شده مسیر دسترسی آن برای خانواده‌ها به مراتب بسیار ساده‌تر از مکان‌هایی مانند دره تل انبار باشد.

 

این دانشجوی گلستانی به توصیف آبشار لوه می‌پردازد و می‌گوید: این آبشار ۷۵ متر ارتفاع دارد که در امتداد شیبی پلکانی به صورت طبیعی از روی صخره به پایین فرو می‌ریزد.

وی با بیان اینکه آبشار لوه پنج طبقه است، توضیح می‌دهد: اطراف آبشار را درختان جنگلی معرز، افرا و توسکا پوشانده اند و به دلیل نوع پوشش گیاهی در بهار و تابستان طبیعتی زیبا برای استراحت ایجاد می‌کند.

 

این دانشجوی گلستانی با اشاره به اینکه آبشار رنگو، یکی دیگر از آبشار‌های دیدنی در استان است، می‌گوید: این آبشار هم نزدیک گرگان و در ۱۵ کیلومتری شهر واقع شده و اطراف آن را درختان سربه فلک کشیده پر کرده است؛ که همین باعث ایجاد فضایی دلنشین و سرسبز شده و برای استراحت و گذراندن زمان در طبیعت بسیار مناسب است.

وی با بیان اینکه رنگو مانند لوه مرتفع نیست، تصریح می‌کند: رنگو بستری نیم دایره‌ای تشکیل داده و محل ریزش آب را به یک قسمت اصلی و چندین قسمت فرعی با حجم آب قابل توجه تقسیم کرده و همین منظره‌ای دیدنی را فراهم کرده است.

قربانی ادامه می‌دهد: با اینکه این منطقه امکانات تفرجگاهی ندارد، اما به دلیل همجواری با جنگل رنگو که امامزاده ابراهیم را دارد، می‌تواند مقصد گردشگران و به خصوص خانواده‌ها باشد.

وی به توصیف مسیر دسترسی به آبشار رنگو می‌پردازد و می‌گوید: در آغاز ورود به جنگل، ویرانه‌های یک گرمابه قدیمی قرار دارد و پس از آن به گورستان قدیمی روستا می‌رسید و پس از آن باید مسیر رودخانه را به سمت دره ادامه دهید.

این دانشجوی گلستانی ادامه می‌دهد: پس از آن دره‌ای به ارتفاع بیش از ۵۰ متر نمایان می‌شود که اطراف آن را درخت‌های بلندی وجود دارد که شاخه هایشان درهم تنیده است. پس از حدود پنج ساعت پیاده روی در امتداد این دره و مسیر رودخانه، آبشار رنگو از بالای صخره‌های بزرگی پیدا می‌شود که با صدای مهیبی روی تخته سنگ‌ها پایین کوه فرو می‌ریزد.

وی با بیان اینکه رسیدن به این آبشار پرهیبت با اینکه سخت است، اما لذتی وصف ناشدنی دارد، ادامه می‌دهد: مسیر رسیدن به آبشار سخت و گمراه کننده است و باید حتما از راهنمایان محلی کمک بگیرید.