گزارش بیست|
گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، فرزانه کرمی- برای شرکت در اختتامیه سومین جشنواره کسب‌وکار و ایده‌های فن آورانه سری به دانشگاه خواجه نصیر زدیم، اختتامیه در دانشکده عمران دانشگاه خواجه نصیر که با اندکی فاصله در مجاورت دانشگاه مرکزی قرار داشت، برگزار می‌شد.
در محوطه دانشگاه دو ساختمان روبه روی یکدیگر قد برافراشته بودند، یکی به نام دانشکده عمران و دیگری بانام دانشکده نقشه‌برداری، برای حضور در اختتامیه مسئولان جشنواره کاغذ‌های سفیدی را بر روی زمین چسبانده بودند که نمایان گر جهت حرکت به سمت سالن برگزاری مسابقه بود.
ساعت یک و نیم بعدازظهر هنوز مسابقه آغاز نشده بود، عده‌ای به سالن انتظار رفته و مطالب خود را برای ارائه بار‌ها و بار‌ها با صدای بلند تکرار می‌کردند. استرس در بین دانشجویان نمایان بود، مسابقه‌ای تنگاتنگ میان ۱۲ گروه در دو بخش کسب‌وکار و ایده‌های فناورانه. هر تیم متشکل از پنج الی چهار نفر بود، سرپرست گروه موظف به ارائه ایده خود در پنج دقیقه ناقابل بر روی صحنه بود، بسیاری از دانشجویان از زمان اندک داده‌شده برای ارائه ایده‌شان ناراضی بودند و می‌گفتند چطور تمام زحمات چندین ماهه خود را در پنج دقیقه ارائه دهیم؟ اینگونه کار ناتمام می‌ماند و ارائه کامل نمی‌شود.
مسابقه با موسیقی آغاز شد، موسیقی‌ای که نه تنها آرامش‌بخش نبود، بلکه استرس فراوانی را هم به مخاطبین القا می‌کرد، اساتید دانشگاهی به همراه سرمایه‌گذارانی که برای داوری ایده‌ها و سرمایه‌گذاری آمده بودند در صندلی‌هایی به نام جایگاه ویژه مستقر شدند.
سرپرست گروه اول با آمدن روی سن به مدت پنج دقیقه ایده نوآورانه خودش را ارائه داد، حقا هم ایده جالبی بود، ایده‌اش را اینگونه معرفی می‌کنم «پیاده‌روی کنید و به ازای پیاده‌رویتان درآمد کسب کنید».
در محوطه دانشگاه دو ساختمان روبه روی یکدیگر قد برافراشته بودند، یکی به نام دانشکده عمران و دیگری بانام دانشکده نقشه‌برداری، برای حضور در اختتامیه مسئولان جشنواره کاغذ‌های سفیدی را بر روی زمین چسبانده بودند که نمایان گر جهت حرکت به سمت سالن برگزاری مسابقه بود.
ساعت یک و نیم بعدازظهر هنوز مسابقه آغاز نشده بود، عده‌ای به سالن انتظار رفته و مطالب خود را برای ارائه بار‌ها و بار‌ها با صدای بلند تکرار می‌کردند. استرس در بین دانشجویان نمایان بود، مسابقه‌ای تنگاتنگ میان ۱۲ گروه در دو بخش کسب‌وکار و ایده‌های فناورانه. هر تیم متشکل از پنج الی چهار نفر بود، سرپرست گروه موظف به ارائه ایده خود در پنج دقیقه ناقابل بر روی صحنه بود، بسیاری از دانشجویان از زمان اندک داده‌شده برای ارائه ایده‌شان ناراضی بودند و می‌گفتند چطور تمام زحمات چندین ماهه خود را در پنج دقیقه ارائه دهیم؟ اینگونه کار ناتمام می‌ماند و ارائه کامل نمی‌شود.
مسابقه با موسیقی آغاز شد، موسیقی‌ای که نه تنها آرامش‌بخش نبود، بلکه استرس فراوانی را هم به مخاطبین القا می‌کرد، اساتید دانشگاهی به همراه سرمایه‌گذارانی که برای داوری ایده‌ها و سرمایه‌گذاری آمده بودند در صندلی‌هایی به نام جایگاه ویژه مستقر شدند.
سرپرست گروه اول با آمدن روی سن به مدت پنج دقیقه ایده نوآورانه خودش را ارائه داد، حقا هم ایده جالبی بود، ایده‌اش را اینگونه معرفی می‌کنم «پیاده‌روی کنید و به ازای پیاده‌رویتان درآمد کسب کنید».
بعد از ارائه ایده توسط شرکت‌کنندگان، دودقیقه‌ای نیز به استادان اختصاص داده شد تا پرسش و پاسخی را از دانشجویان داشته باشند و اگر ابهامی در مسئله باقی‌مانده بود کاملاً رفع شود و در این بین حق کسی ضایع نشود. اساتید در انتقاد از ایده‌ها بسیار صریح بودند و اگر ایده‌ای قابلیت اجرایی نداشت، دانشجو را برای ارائه ایده‌ای نوین در زمان دیگر ترغیب می‌کردند.
اوضاع به همین منوال گذشت، جو سنگینی سالن را احاطه کرده بود، برای تغییر این حالت بعد از ارائه پنج ایده، بیست دقیقه‌ای را برای تنفس اختصاص دادند، دانشجویان که عموماً هم از مقطع کارشناسی ارشد بودند سالن را ترک کردند و مشغول پذیرایی از خود شدند.
به سراغ یکی از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر رفتم، رضا مرادی کارشناس ارشد مهندسی مکانیک اهدافش را از حضور در این جشنواره، دیده شدن ایده گروه و به نمایش گذاشتن آن برای کسب افتخار دانست و گفت: متأسفانه در کشور امکان ارائه ایده وجود ندارد به همین منظور بیشتر افرادی که فناوری‌های نوینی دارند موردتوجه واقع نمی‌شوند.
مرادی افزود: دانشجویان در این جشنواره ایده‌های خود را به نمایش می‌گذارند و می‌توانند از مشکلات احتمالی استارتاپ خود جلوگیری کنند. برای شرکت در اینوکاپ رقابت‌های نفس‌گیری را تا به امروز تجربه کرده‌ایم، زیرا دانشجویان ایده‌های بسیار عالی را ارائه داده‌اند.
زمان استراحت دانشجویان به پایان رسید، هفت نماینده باقی‌مانده ایده‌های خود را به ترتیب بر روی صحنه آوردند و بعد از اتمام مراسم، منتظر مشخص شدن برندگان نهایی ماندند. کسی ناراضی به نظر نمی‌آمد گویا همه منتظر پرنده اقبال خود بودند تا روی شانه‌هایشان بنشیند.
بعد از مشورت داوران برندگان نهایی را مشخص کردند. سکوتی سنگین فضای سالن را پر کرده بود تا اینکه درنهایت مجری نام برندگان را برای دریافت جوایزشان فراخواند. شش تیم به‌عنوان گروه‌های برتر از جوایز میلیونی برخوردار شدند. کمی ناراحت‌کننده بود، زیرا شش گروه دیگری که ایده‌های قابل‌توجهی داشتند و توانسته بودند تا این مرحله از کار بیایند، دست‌خالی ماندند.
در همین فکر بودم که مجری اعلام کرد به تمام شرکت‌کنندگان از سوی شرکت همراه اول هدیه داده خواهد شد و کسی دست‌خالی از این جشنواره بیرون نخواهد رفت. حقیقتش را بخواهید انتظار دست و جیغ و هورای شنوندگان را داشتم، اما هیچ صدای از هیچ‌کسی بلند نشد، شاید دلیلش استرس بالایی بود که مخاطبان داشتند و نفس‌ها را در گلو حبس کرده بود.
از انتخاب شش تیم و اهدای جوایز که بگذریم به بهترین خبری خواهیم رسید که توسط معاون توسعه و تعاون کسب‌وکار در این جشنواره داده شد. حقی معاون شتابدهنده هاب گفت: ما با تمام توان در کنار شما برای رشد ایده‌هایتان هستیم و تمام حمایت‌های لازم را خواهیم کرد.
برگزاری جشنوار‌هایی همچون اینوکاپ برای نشان دادن ایده‌های دانشجویان این مرز و بوم بسیار موثر واقع خواهد شد، چرا که افراد بسیاری ایده‌های خلاقانه دارند و برخی در آزمایشگاه‌های زیرزمینی ایده‌های خود را تولید می‌کنند و از هیچ حمایتی برخوردار نیستند، در حقیقت برگزاری این نوع جشنواره‌ها کمک شایانی به معرفی ایده‌های دانشجویی و جذب حمایت سرمایه گذاران می‌کند که توسعه روزافزون آنها را انتظار داریم.
در همین فکر بودم که مجری اعلام کرد به تمام شرکت‌کنندگان از سوی شرکت همراه اول هدیه داده خواهد شد و کسی دست‌خالی از این جشنواره بیرون نخواهد رفت. حقیقتش را بخواهید انتظار دست و جیغ و هورای شنوندگان را داشتم، اما هیچ صدای از هیچ‌کسی بلند نشد، شاید دلیلش استرس بالایی بود که مخاطبان داشتند و نفس‌ها را در گلو حبس کرده بود.
از انتخاب شش تیم و اهدای جوایز که بگذریم به بهترین خبری خواهیم رسید که توسط معاون توسعه و تعاون کسب‌وکار در این جشنواره داده شد. حقی معاون شتابدهنده هاب گفت: ما با تمام توان در کنار شما برای رشد ایده‌هایتان هستیم و تمام حمایت‌های لازم را خواهیم کرد.
برگزاری جشنوار‌هایی همچون اینوکاپ برای نشان دادن ایده‌های دانشجویان این مرز و بوم بسیار موثر واقع خواهد شد، چرا که افراد بسیاری ایده‌های خلاقانه دارند و برخی در آزمایشگاه‌های زیرزمینی ایده‌های خود را تولید می‌کنند و از هیچ حمایتی برخوردار نیستند، در حقیقت برگزاری این نوع جشنواره‌ها کمک شایانی به معرفی ایده‌های دانشجویی و جذب حمایت سرمایه گذاران می‌کند که توسعه روزافزون آنها را انتظار داریم.
ارسال نظرات