به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، نماز عید فطر امروز در شهرستان لواسان برگزار شد که اهم خطبه های امروز در ادامه می می‌آید:
عجز از بندگی
عید سعید فطر را به همۀ شما تبریک عرض می‌کنم. پس از ماه بزرگ رمضان که ماه مهمانی خداست و همگی به ضیافت الهی دعوت بودیم، خدای تبارک تعالی امروز را برای ما عید قرار دادند تا عید ضیافۀ الله باشد. در حقیقت عید فطر، عید جشن یک ماه بندگی خداست.
البته خدا بزرگ‌تر از آن است که ما بتوانیم خدا را آن‌گونه که حق عبادت است، عبادت کنیم: «ما عَرَفْناکَ حَقَّ مَعْرِفَتِکَ، و ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ» [بحارالانوار: ۶۸/۲۳]اصل عبادت هم آن است که ما بفهمیم عاجز هستیم که خدا را بشناشیم و عبادت کنیم. زیرا هیچ نیستیم، و عبادت فرع معرفت است و ما مگر چقدر فهم و معرفت داریم؟ بنابراین عبادت ما این است که از خدای تعالی خجالت بکشیم که ما کوچک‌تر از آن هستیم که تو را عبادت کنیم و اگر دستور تو نبود، ما را چه با اظهار بندگی خدا؟
بنابراین وقتی از عید صحبت می‌کنیم، بدانیم و حواس‌مان را جمع کنیم که اظهار عجز و تقصیر و قصور به خدا ببریم. اما خود خدا به ما اجازه و جرئت داده که او را عبادت کنیم و یک ماه در خانۀ او مهمان باشیم و امروز را هم عید بگیریم و او را یاد کنیم. حالا که این نعمت بزرگ را به ما داده است، قدر بدانیم و از آن استفاده کنیم. راهش هم تهذیب نفس و تقواست. اغیار را از قلب خودمان بیرون کنیم.
خدای سبحان ما را به این دنیا آورده است تا او را بندگی کنیم و به مقصد اصلی یعنی قرب الهی برسیم و فطرت پاک توحیدی هم به ما عنایت فرموده است و قرآن و اسلام و پیامبر خدا و ائمۀ اطهار علیهم السلام را هم نازل کرده تا ما را هدایت کنند. پس راه باز است و از باید مراقب شیطنت‌های باطنی باشیم که متأسفانه اکثر ما انسان‌ها به آن مبتلا هستیم، و از خودمان مراقبت کنیم و تقوا داشته باشیم تا خدای تعالی به لطف و کرم خودش ما را به هدف و مقصد برساند. این حقیقت عید است که «الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً» [الفقیه: ۱/۵۱۳]خدای تبارک و تعالی آن را عید بندگی قرار داده است و ما را به آن مشرف فرموده است.
خطبۀ دوم
مقصد: پیاده‌کردن اسلام
مقصد ما در دنیا پیاده‌کردن اسلام است، ما باید تلاش کنیم اسلام را با همۀ جوانبش اقامه کنیم و در زمین تحقق بخشیم. همۀ پیامبران الهی آمده‌اند برای همین هدف اسلام در زمین تحقق پیدا کند و دین خدا اقامه شود. دین که اقامه شد، انسان‌ها از اسارت طاغوت‌ها رها می‌شوند و معنویت در زمین تجلی پیدا می‌کند و عدالت در زمین بسط پیدا می‌کند.
پیامبران دو کار مهم داشتند: اول این‌که مردم را از اسارت نفس خارج کنند، و از اسارت شیطان بیرون بیاورند و انسان را آزاد کنند و آزادی انسان هم به بندگی اوست. پیامبران آمده‌اند انسان را فقط بندۀ کنند و راه تقوا و تهذیب نفس را به او بیاموزند. دوم انسان‌ها را از گیر ستم‌گران نجات دهند؛ و حکومت خدا را برپا کنند. [صحیفۀ امام: ۱۷/۵۲۸ ـ. ۵۲۹]و خداوند به ما توفیق داد به برکت امام خمینی بتوانیم راه انبیاء را برویم.
امام خمینی و دو کار مهم ایشان
امام زنده است، سی سال از رحلت امام گذشته است، اما امام زنده‌تر از گذشته است. دربارۀ امام و داغی که رفتن ایشان بر قلب ما گذاشت چه بگویم. بهتر است لب فرو بندم و فقط بگویم، باید مکتب امام را در عمل فردی و اجتماعی خودمان پیاده کنیم که موجب رستگاری و کمال و سعادت ماست.
حضرت امام نمونۀ عینی آیۀ شریفۀ «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُون» [سجده: ۲۴]امامی که مردم را به امر خدا ـ. به دین خدا ـ. دعوت کرد و در این راه استقامت داشت و یقین تام هم به خدا و نشانه‌های خدا و یاری خدا داشت. امام ملت را هم به توحید و معنویت دعوت کردند و هم از طاغوت پهلوی نجات دادند و هم با تشکیل نظام جمهوری اسلامی از طاغوت آمریکا و غرب نجات دادند و به این ملت اقتدار بخشیدند. این امام ماست که این‌گونه همۀ ما را واله و حیران خودشان کرده‌اند.
امام را در سیرۀ عملی و گفتارشان باید جستجو کرد. اما تابع پیامبران الهی بود، تابع پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و نایب امام زمان سلام الله علیه بود و برای اقامۀ عدل حکومت اسلامی تأسیس کرد و از این امر کوتاه هم نیامدند. امام وظیفۀ خودشان را انجام دادند و دست ستم‌گران و مفسدان را کوتاه کردند؛ و این ملت را نجات دادند، بلکه همۀ ملل مسلمان را نجات دادند، فلسطین مظلوم و مسلمانان را بیدار کردند تا دست ظالمان و ستم‌گران از مقدرات کشور‌های اسلامی قطع شود.
اما ماییم و وظیفۀ الهی‌مان. بحمدلله جانشین امام، یعنی امام خامنه‌ای هم همان راهی را می‌رود که راه امام بود، یعنی راه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم را تداوم می‌دهند؛ و اگر فراست مومنانۀ ایشان نبود، الان امریکا و اسرائیل چه فساد‌هایی در منطقۀ ما نمی‌کردند. اما ایشان ایستادند و با ارباب‌های ستم مقابله کردند و می‌کنند. جوانانی هم دنبال ایشان آمدند و مدافع حرم شدند و عدالت را فریاد زدند. الحمدلله که داریم پیش می‌رویم و خسته هم نمی‌شویم.
ضرورت اقامۀ عدل.
اما ما وظیفه داریم اقامۀ عدل کنیم، و با فساد مبارزه کنیم. چند روز پیش خواندید، نهاد ریاست جمهوری به سرپرستی برادر رئیس جمهور می‌خواسته خانۀ یک شهروند را کنار کاخ سعدآباد تصرف کند، و با همۀ قوا هم وارد میدان شد، اما با حضور به موقع رسانه‌ها و پیگیری جدی حقوقی، الحمدلله ناکام ماند.
اما سوال من آن است که نهاد ریاست جمهوری در کاخ سعدآباد چه می‌کند؟ کاخ‌نشینی چه بلایی طی قرن‌ها بر سر ما آورده است؟ کاخ‌نشینی به هر بهانه‌ای غلط است و خلاف مبانی اسلام و انقلاب اسلامی و راه امام است. همین می‌شود که هرکسی به خودش اجازه می‌دهد در لواسان و امثال لواسان هر غلطی بخواهد بکند و وقتی هم که اعتراض می‌کنیم، عصبانی می‌شوند، توجیه می‌کنند و فرافکنی می‌نمایند.
ما موظف هستیم احکام اسلام را پیاده کنیم، قوای سه‌گانه باید متعهد به اسلام باشند، اسلام یعنی برقراری عدالت و مبارزه با فساد؛ اسلام یعنی مقابله با کاخ‌نشینی و ستم به مردم؛ اسلام یعنی برداشتن فاصله‌های طبقاتی؛ اسلام یعنی مبارزه با فقر؛ اسلام این نیست که ما در کاخ بنشینیم و مردم در کوخ زندگی کنند. این جاه‌طلبی‌ها و این قدرت‌طلبی‌ها و این فسادها، همه دلیل است که شیطنت‌های باطنی انسان جلوه‌گری می‌کنند و ما هنوز مهذب نشده‌ایم.
راه امام
راه امام، راه تهذیب نفس است و امام به ما آموخت که جز با تهذیب نفس و تقوا نمی‌توان این راه را پیمود. خودمان را نجات بدهیم از نفسانیت و شیطان؛ آن‌وقت بینیم چه راحت و آسان می‌توانیم در جهت دین خدا حرکت کنیم و به کشور و مردم بی‌منت خدمت نماییم و عدالت را برقرار کنیم و با فساد مقابله نماییم.
ماه رمضان به ما آموخت و عید سعید فطر می‌آموزد که ما باید برای تقویت معنویت و سرکوب نفسانیت کوشش و جهاد مستمر داشته باشیم. وگرنه گرفتار می‌شویم و به جای خدمت به اسلام و مردم و کشور و نظام خیانت می‌کنیم و بترسیم از خدا: «وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِیر» [آل‌عمران: ۲۸]از انتقام خدا بترسیم؛ و این نظام اسلامی را که خدا به ما هدیه داده است، پاسداری کنیم و با همۀ قوا عدالت را در کشور برپا کنیم. اگر عدالت می‌خواهیم نباید خودمان را بازی دهیم. عدالت بدون تقوا و تهذیب نفس مسئولان و کارگزاران نظام به دست نمی‌آید.
اگر خودمان را تهذیب نکنیم، آن‌وقت به جای اصلاح امور افساد خواهیم کرد: «وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ» [بقره: ۱۱ ـ. ۱۲]ریشۀ فساد را باید خشکاند و ریشۀ فساد در قلب خودمان است، باید اول قلب خودمان را معالجه کنیم و فساد درون خودمان را سرکوب کنیم و آن‌گاه خدا به ما توفیق دهد با فساد بیرونی مبارزه نماییم و عدالت را اقامه کنیم.
این راه امام عزیز ماست و این راه همۀ پیامبران الهی است و این حکمت عبادت است و حکمت روزه و عید سعید فطر است که خدا توفیق بدهد ما هم در همان جهت قدم برداریم. آن‌وقت می‌بینیم با فساد بزرگ یعنی امریکا و صهیونیست‌ها هم می‌توان جنگید و آن‌ها را منکوب کرد و از هیچ‌کس هم ترس نداشت.
شما به مقام معظم رهبری نگاه کنید، بدون ترس و خستگی پرچم مبارزه با آمریکا را به دست گرفته‌اند و پیش می‌روند و آمریکا هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. دلیلش را در مناجات‌ها و گریه‌های شبانه و مراقبت‌های شدید از نفس و تهذیب نفس و تقوای ایشان جستجو کنیم. خدایش چه نعمتی به ما داده است و باید قدر این نعمت بزرگ را بدانیم.
عجز از بندگی
عید سعید فطر را به همۀ شما تبریک عرض می‌کنم. پس از ماه بزرگ رمضان که ماه مهمانی خداست و همگی به ضیافت الهی دعوت بودیم، خدای تبارک تعالی امروز را برای ما عید قرار دادند تا عید ضیافۀ الله باشد. در حقیقت عید فطر، عید جشن یک ماه بندگی خداست.
البته خدا بزرگ‌تر از آن است که ما بتوانیم خدا را آن‌گونه که حق عبادت است، عبادت کنیم: «ما عَرَفْناکَ حَقَّ مَعْرِفَتِکَ، و ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ» [بحارالانوار: ۶۸/۲۳]اصل عبادت هم آن است که ما بفهمیم عاجز هستیم که خدا را بشناشیم و عبادت کنیم. زیرا هیچ نیستیم، و عبادت فرع معرفت است و ما مگر چقدر فهم و معرفت داریم؟ بنابراین عبادت ما این است که از خدای تعالی خجالت بکشیم که ما کوچک‌تر از آن هستیم که تو را عبادت کنیم و اگر دستور تو نبود، ما را چه با اظهار بندگی خدا؟
بنابراین وقتی از عید صحبت می‌کنیم، بدانیم و حواس‌مان را جمع کنیم که اظهار عجز و تقصیر و قصور به خدا ببریم. اما خود خدا به ما اجازه و جرئت داده که او را عبادت کنیم و یک ماه در خانۀ او مهمان باشیم و امروز را هم عید بگیریم و او را یاد کنیم. حالا که این نعمت بزرگ را به ما داده است، قدر بدانیم و از آن استفاده کنیم. راهش هم تهذیب نفس و تقواست. اغیار را از قلب خودمان بیرون کنیم.
خدای سبحان ما را به این دنیا آورده است تا او را بندگی کنیم و به مقصد اصلی یعنی قرب الهی برسیم و فطرت پاک توحیدی هم به ما عنایت فرموده است و قرآن و اسلام و پیامبر خدا و ائمۀ اطهار علیهم السلام را هم نازل کرده تا ما را هدایت کنند. پس راه باز است و از باید مراقب شیطنت‌های باطنی باشیم که متأسفانه اکثر ما انسان‌ها به آن مبتلا هستیم، و از خودمان مراقبت کنیم و تقوا داشته باشیم تا خدای تعالی به لطف و کرم خودش ما را به هدف و مقصد برساند. این حقیقت عید است که «الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً» [الفقیه: ۱/۵۱۳]خدای تبارک و تعالی آن را عید بندگی قرار داده است و ما را به آن مشرف فرموده است.
خطبۀ دوم
مقصد: پیاده‌کردن اسلام
مقصد ما در دنیا پیاده‌کردن اسلام است، ما باید تلاش کنیم اسلام را با همۀ جوانبش اقامه کنیم و در زمین تحقق بخشیم. همۀ پیامبران الهی آمده‌اند برای همین هدف اسلام در زمین تحقق پیدا کند و دین خدا اقامه شود. دین که اقامه شد، انسان‌ها از اسارت طاغوت‌ها رها می‌شوند و معنویت در زمین تجلی پیدا می‌کند و عدالت در زمین بسط پیدا می‌کند.
پیامبران دو کار مهم داشتند: اول این‌که مردم را از اسارت نفس خارج کنند، و از اسارت شیطان بیرون بیاورند و انسان را آزاد کنند و آزادی انسان هم به بندگی اوست. پیامبران آمده‌اند انسان را فقط بندۀ کنند و راه تقوا و تهذیب نفس را به او بیاموزند. دوم انسان‌ها را از گیر ستم‌گران نجات دهند؛ و حکومت خدا را برپا کنند. [صحیفۀ امام: ۱۷/۵۲۸ ـ. ۵۲۹]و خداوند به ما توفیق داد به برکت امام خمینی بتوانیم راه انبیاء را برویم.
امام خمینی و دو کار مهم ایشان
امام زنده است، سی سال از رحلت امام گذشته است، اما امام زنده‌تر از گذشته است. دربارۀ امام و داغی که رفتن ایشان بر قلب ما گذاشت چه بگویم. بهتر است لب فرو بندم و فقط بگویم، باید مکتب امام را در عمل فردی و اجتماعی خودمان پیاده کنیم که موجب رستگاری و کمال و سعادت ماست.
حضرت امام نمونۀ عینی آیۀ شریفۀ «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُون» [سجده: ۲۴]امامی که مردم را به امر خدا ـ. به دین خدا ـ. دعوت کرد و در این راه استقامت داشت و یقین تام هم به خدا و نشانه‌های خدا و یاری خدا داشت. امام ملت را هم به توحید و معنویت دعوت کردند و هم از طاغوت پهلوی نجات دادند و هم با تشکیل نظام جمهوری اسلامی از طاغوت آمریکا و غرب نجات دادند و به این ملت اقتدار بخشیدند. این امام ماست که این‌گونه همۀ ما را واله و حیران خودشان کرده‌اند.
امام را در سیرۀ عملی و گفتارشان باید جستجو کرد. اما تابع پیامبران الهی بود، تابع پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و نایب امام زمان سلام الله علیه بود و برای اقامۀ عدل حکومت اسلامی تأسیس کرد و از این امر کوتاه هم نیامدند. امام وظیفۀ خودشان را انجام دادند و دست ستم‌گران و مفسدان را کوتاه کردند؛ و این ملت را نجات دادند، بلکه همۀ ملل مسلمان را نجات دادند، فلسطین مظلوم و مسلمانان را بیدار کردند تا دست ظالمان و ستم‌گران از مقدرات کشور‌های اسلامی قطع شود.
اما ماییم و وظیفۀ الهی‌مان. بحمدلله جانشین امام، یعنی امام خامنه‌ای هم همان راهی را می‌رود که راه امام بود، یعنی راه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم را تداوم می‌دهند؛ و اگر فراست مومنانۀ ایشان نبود، الان امریکا و اسرائیل چه فساد‌هایی در منطقۀ ما نمی‌کردند. اما ایشان ایستادند و با ارباب‌های ستم مقابله کردند و می‌کنند. جوانانی هم دنبال ایشان آمدند و مدافع حرم شدند و عدالت را فریاد زدند. الحمدلله که داریم پیش می‌رویم و خسته هم نمی‌شویم.
ضرورت اقامۀ عدل.
اما ما وظیفه داریم اقامۀ عدل کنیم، و با فساد مبارزه کنیم. چند روز پیش خواندید، نهاد ریاست جمهوری به سرپرستی برادر رئیس جمهور می‌خواسته خانۀ یک شهروند را کنار کاخ سعدآباد تصرف کند، و با همۀ قوا هم وارد میدان شد، اما با حضور به موقع رسانه‌ها و پیگیری جدی حقوقی، الحمدلله ناکام ماند.
اما سوال من آن است که نهاد ریاست جمهوری در کاخ سعدآباد چه می‌کند؟ کاخ‌نشینی چه بلایی طی قرن‌ها بر سر ما آورده است؟ کاخ‌نشینی به هر بهانه‌ای غلط است و خلاف مبانی اسلام و انقلاب اسلامی و راه امام است. همین می‌شود که هرکسی به خودش اجازه می‌دهد در لواسان و امثال لواسان هر غلطی بخواهد بکند و وقتی هم که اعتراض می‌کنیم، عصبانی می‌شوند، توجیه می‌کنند و فرافکنی می‌نمایند.
ما موظف هستیم احکام اسلام را پیاده کنیم، قوای سه‌گانه باید متعهد به اسلام باشند، اسلام یعنی برقراری عدالت و مبارزه با فساد؛ اسلام یعنی مقابله با کاخ‌نشینی و ستم به مردم؛ اسلام یعنی برداشتن فاصله‌های طبقاتی؛ اسلام یعنی مبارزه با فقر؛ اسلام این نیست که ما در کاخ بنشینیم و مردم در کوخ زندگی کنند. این جاه‌طلبی‌ها و این قدرت‌طلبی‌ها و این فسادها، همه دلیل است که شیطنت‌های باطنی انسان جلوه‌گری می‌کنند و ما هنوز مهذب نشده‌ایم.
راه امام
راه امام، راه تهذیب نفس است و امام به ما آموخت که جز با تهذیب نفس و تقوا نمی‌توان این راه را پیمود. خودمان را نجات بدهیم از نفسانیت و شیطان؛ آن‌وقت بینیم چه راحت و آسان می‌توانیم در جهت دین خدا حرکت کنیم و به کشور و مردم بی‌منت خدمت نماییم و عدالت را برقرار کنیم و با فساد مقابله نماییم.
ماه رمضان به ما آموخت و عید سعید فطر می‌آموزد که ما باید برای تقویت معنویت و سرکوب نفسانیت کوشش و جهاد مستمر داشته باشیم. وگرنه گرفتار می‌شویم و به جای خدمت به اسلام و مردم و کشور و نظام خیانت می‌کنیم و بترسیم از خدا: «وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِیر» [آل‌عمران: ۲۸]از انتقام خدا بترسیم؛ و این نظام اسلامی را که خدا به ما هدیه داده است، پاسداری کنیم و با همۀ قوا عدالت را در کشور برپا کنیم. اگر عدالت می‌خواهیم نباید خودمان را بازی دهیم. عدالت بدون تقوا و تهذیب نفس مسئولان و کارگزاران نظام به دست نمی‌آید.
اگر خودمان را تهذیب نکنیم، آن‌وقت به جای اصلاح امور افساد خواهیم کرد: «وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ» [بقره: ۱۱ ـ. ۱۲]ریشۀ فساد را باید خشکاند و ریشۀ فساد در قلب خودمان است، باید اول قلب خودمان را معالجه کنیم و فساد درون خودمان را سرکوب کنیم و آن‌گاه خدا به ما توفیق دهد با فساد بیرونی مبارزه نماییم و عدالت را اقامه کنیم.
این راه امام عزیز ماست و این راه همۀ پیامبران الهی است و این حکمت عبادت است و حکمت روزه و عید سعید فطر است که خدا توفیق بدهد ما هم در همان جهت قدم برداریم. آن‌وقت می‌بینیم با فساد بزرگ یعنی امریکا و صهیونیست‌ها هم می‌توان جنگید و آن‌ها را منکوب کرد و از هیچ‌کس هم ترس نداشت.
شما به مقام معظم رهبری نگاه کنید، بدون ترس و خستگی پرچم مبارزه با آمریکا را به دست گرفته‌اند و پیش می‌روند و آمریکا هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. دلیلش را در مناجات‌ها و گریه‌های شبانه و مراقبت‌های شدید از نفس و تهذیب نفس و تقوای ایشان جستجو کنیم. خدایش چه نعمتی به ما داده است و باید قدر این نعمت بزرگ را بدانیم.
ارسال نظرات