ظلم‌های موجود در پالایشگاه تبریز

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهره پورفرج؛ * این دانشجوی مطالبه گر، محمد حسن رضایی فعال عدالتخواه و انقلابی پیگیر ظلم‌های کارگری پالایشگاه نفت تبریز است. اگر بخواهیم این داستانِ رایجِ دانشجویان مطالبه گر را در ۲ بخش بررسی کنیم، نتیجه این است:

۱. اتفاقاتی که در پالایشگاه نفت تبریز در حال رخ دادن است

۲. بازجویی و احضار محمد حسن رضایی

آقای رضایی می‌گوید ۳ تخلف در پالایشگاه تبریز در حال انجام است:

تضییع حقوق چندصد میلیون تومانی از کارگران (ماهانه حدود ۱ میلیون تومان از حقوق قانونی کارگران پالایشگاه تبریز پرداخت نمی‌شود)

دسترسی پالایشگاه تبریز به استعلام املاک کارکنان خود،بیرون کردن نماینده کارگران پالایشگاه تبریز از خانه‌ی سازمانی.

این فعال دانشجویی با انتشار سلسله مقاله‌هایی با عنوان ظلم‌های موجود در پالایشگاه تبریز و فرستادن نامه‌هایی به سازمان بازرسی کل کشور، اتفاقات ناگوار پالایشگاه را به گوش مسئولین و مردم رسانده و تقاضای پیگیری و حل این مشکلات را داشته است، اما اتفاقی که برای ایشان در حال رخ دادن است (اتهام دخالت در امور غیر! و احضار ایشان) چندان هم برای دانشجویان و فعالین دانشجویی و امثال او تعجب آور نیست.

این اولین بار نیست که شکایت، احضار، بازجویی، تحت تعقیب بودن و ... برای دانشجویان مطالبه گر اتفاق می‌افتد. نیازی نیست برای ذکر مثال به شهر‌های دیگر و پایتخت سری بزنیم. مثال‌های متعددی در استان آذربایجان شرقی و شهر تبریز برای این محنت‌ها وجود دارد. مثال بارزش برمیگردد به دانشجویان مطالبه گر در مورد خیانت واگذاری کارخانه ماشین سازی تبریز که علی سنبلی، مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی سهند به اتهام افشای اطلاعات تحت تعقیب قرار گرفته است.

مسئله احضار آقای رضایی باعث می‌شود بار دیگر در مورد برخی مسائل تامل ژرف تری داشته باشیم. چیزی که ما انتظار داریم حرکت قوه قضائیه به سمت عدل حقیقی اسلامی مخصوصا با انتصاب ریاست جدید قوه قضائیه و شکل گیری تجمعات برحق مدنی (با توجه به اشاره صریح قانون اساسی در اصل ۲۷) است.

در نهایت این واقعه تلنگری بر ما عدالت خواهان است که اشاره‌ای تقریبا واضح به مسیر سخت و آشفته و پرمقاومت عدالت خواهی دانشجویان مطالبه گر دارد.

زهره پورفرج- دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز