حسینیه دانشجو | با شعرای آئینی ۴
رضا اسماعیلی، شاعر آئینی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو ضمن تأکید بر قوت ادیبات شعری آئینی و عاشورایی کشورمان و با ابراز گلایه نسبت به عدم رجوع ذاکرین به این اشعار عنوان کرد: به نظرم عدم تعامل شعرای آئینی سرا و ذاکرین و مداحان دقیقا حلقه مفقوده جریان شعر عاشورایی و مذهبی کشور است چنانکه مثل دو جزیره مستقل از هم فعالیت می‌کنند.
وی افزود: کمتر مداحی پیدا می‌شود که با شاعر آئینی حرفه‌ای در ارتباط باشد؛ این جماعت واقعا محدودند. نهایت ارتباط ما زمانی است که ذاکر یا مداحی آن هم برحسب سلیقه یا ذوق شخصی سراغ شاعری می‌رود که برایش ابیاتی را بسراید.
اشعار دینی ما همگی در کتاب‌ها و کتابخانه‌ها بایگانی می‌شود
اسماعیلی در عین حال گفت: ذاکران ما اگر به واقع دغدغه نوحه و شعر فاخر داشته باشند که از همه نظر کامل باشد، چنین پتانسیلی در ادبیات شعر دینی ما پیدا می‌شود. اما متاسفانه دوستان چندان همتی برای بکاربستن شعر فاخر ندارند.
وی همچنین بیان کرد: ما اشعار و شعرای کاربلد و توانمندی داریم که در چارچوب انقلاب اسلامی کار می‌کنند، اما اشعارشان همگی در کتاب‌ها و کتابخانه‌ها بایگانی شده و به اصلاح خاک میخورد و خیلی وارد فضای عمومی مردم نشده است؛ بنابراین می‌توان در مناسبت‌هایی مثل محرم بیشتر از این ابیات عاشورایی سراغ گرفت.
این شاعر با یادآوری این نکته که گاه با نوحه‌ها مواجه می‌شویم که زبان و ساختار مقبولی ندارند، گفت: بالاخره هیئات محرم نیازمند شور حسینی (ع) هم هست و از این نکته نباشد غافل شد؛ اما می‌بینیم اشعاری که ساختار قابلی ندارند از این جهت که صرفا توسط ذاکرین ما با صدای خوش و ضرب آهنگی خوانده می‌شود، مورد استقبال قرار می‌گیرد.
به پاتوقی برای دورهمی ذاکرین اهل بیت (ع) و شاعران مذهبی نیازمندیم
اسماعیلی این چنین نیز اعتقاد داشت: وقتی ما محتوا و مضمون لازم و کافی را داریم چه بسا می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد و در هیئات نیز مخاطب را با شعری محترم جذب کرد تا ذهنش جدای از ریتم و شور مداحی، با مضمون عاشورایی نیز درگیر شود.
این شاعر آئینی اضافه کرد: باید در جمع‌های مذهبی از این تساهل و تسامح در انتخاب و خوانش اشعار دوری کنیم. کاش نهادی در این بین متولی میشد و پاتوقی را ایجاد می‌کرد که ذاکرین اهل بیت (ع) و شاعران مذهبی بیشتر دور هم جمع می‌شدند و از این ارتباط به نفع جریان مذهبی استفاده می‌کردند.
وی همچنین گفت: شعرای حرفه‌ای ما نباید سرودن مرثیه و نوحه را کسر شان بدانند و بدین شکل نیز فضا را برای شعرایی که خیلی اهل فن و آشنا به این ماجرا نیستند، باز و رها بگذارند.
رضا اسماعیلی این چنین نیز خاطرنشان ساخت: پس چه بهتر که در ایام حسینی (ع) و محرم سیدالشهدا (ع) کاری کنیم که عزادار حضرت نیز سطح سلیقه اش ارتقا یابد. محتوای خوب مثل شعر خوب ائینی اگر به او بدهیم از ان پس خود اوست که شعر قابل محترم را طلب می‌کند.
وی افزود: کمتر مداحی پیدا می‌شود که با شاعر آئینی حرفه‌ای در ارتباط باشد؛ این جماعت واقعا محدودند. نهایت ارتباط ما زمانی است که ذاکر یا مداحی آن هم برحسب سلیقه یا ذوق شخصی سراغ شاعری می‌رود که برایش ابیاتی را بسراید.
اشعار دینی ما همگی در کتاب‌ها و کتابخانه‌ها بایگانی می‌شود
اسماعیلی در عین حال گفت: ذاکران ما اگر به واقع دغدغه نوحه و شعر فاخر داشته باشند که از همه نظر کامل باشد، چنین پتانسیلی در ادبیات شعر دینی ما پیدا می‌شود. اما متاسفانه دوستان چندان همتی برای بکاربستن شعر فاخر ندارند.
وی همچنین بیان کرد: ما اشعار و شعرای کاربلد و توانمندی داریم که در چارچوب انقلاب اسلامی کار می‌کنند، اما اشعارشان همگی در کتاب‌ها و کتابخانه‌ها بایگانی شده و به اصلاح خاک میخورد و خیلی وارد فضای عمومی مردم نشده است؛ بنابراین می‌توان در مناسبت‌هایی مثل محرم بیشتر از این ابیات عاشورایی سراغ گرفت.
این شاعر با یادآوری این نکته که گاه با نوحه‌ها مواجه می‌شویم که زبان و ساختار مقبولی ندارند، گفت: بالاخره هیئات محرم نیازمند شور حسینی (ع) هم هست و از این نکته نباشد غافل شد؛ اما می‌بینیم اشعاری که ساختار قابلی ندارند از این جهت که صرفا توسط ذاکرین ما با صدای خوش و ضرب آهنگی خوانده می‌شود، مورد استقبال قرار می‌گیرد.
به پاتوقی برای دورهمی ذاکرین اهل بیت (ع) و شاعران مذهبی نیازمندیم
اسماعیلی این چنین نیز اعتقاد داشت: وقتی ما محتوا و مضمون لازم و کافی را داریم چه بسا می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد و در هیئات نیز مخاطب را با شعری محترم جذب کرد تا ذهنش جدای از ریتم و شور مداحی، با مضمون عاشورایی نیز درگیر شود.
این شاعر آئینی اضافه کرد: باید در جمع‌های مذهبی از این تساهل و تسامح در انتخاب و خوانش اشعار دوری کنیم. کاش نهادی در این بین متولی میشد و پاتوقی را ایجاد می‌کرد که ذاکرین اهل بیت (ع) و شاعران مذهبی بیشتر دور هم جمع می‌شدند و از این ارتباط به نفع جریان مذهبی استفاده می‌کردند.
وی همچنین گفت: شعرای حرفه‌ای ما نباید سرودن مرثیه و نوحه را کسر شان بدانند و بدین شکل نیز فضا را برای شعرایی که خیلی اهل فن و آشنا به این ماجرا نیستند، باز و رها بگذارند.
رضا اسماعیلی این چنین نیز خاطرنشان ساخت: پس چه بهتر که در ایام حسینی (ع) و محرم سیدالشهدا (ع) کاری کنیم که عزادار حضرت نیز سطح سلیقه اش ارتقا یابد. محتوای خوب مثل شعر خوب ائینی اگر به او بدهیم از ان پس خود اوست که شعر قابل محترم را طلب می‌کند.
ارسال نظرات