استاد مطالعات شرق آسیای دانشگاه تهران، نقش پروژه یک کمربند- یک راه در کسب جایگاه ابرقدرت شدن چین در سال ۲۰۴۹ را تشریح کرد.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، شاهنده، امروز یکشنبه ۱۹ آبان ۹۸ در کنفرانس تخصصی یک کمربند- یک راه گفت: چینیها سرمایه گذاری سنگینی در بندر گوادر کرده اند و به زودی بندر گوادر پاکستان، به دوبی دوم تبدیل میشود؛ این در حالی است که در حال حاضر، صدها جرثقیل تخلیه و بارگیری کالا در این بندر فعال است و کالاهای صادراتی و وارداتی چین را جابجا میکند.
وی روابط سیاسی - اقتصادی چین و پاکستان را بسیار عمیق و استراتژیک دانست و افزود: چینیها به پاکستان به عنوان شریک و دوستی برای تمام فصول مینگرند.
استاد مطالعات شرق آسیای دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران، درباره پروژه یک کمربند- یک راه اظهار داشت: قرار نبود این پروژه در ابتدا به عنوان سیاست راهبری این کشور باشد؛ اما ناگهان از سال ۲۰۱۵ چینیها آن را جدی گرفتند و در حال حاضر به پروژه اصلی شی جی پینگ، رئیس جمهور چین تبدیل شده است.
به گفته این مدرس دانشگاه تهران، چینیها دو سده مهم را در برنامه ریزی خود دارند؛ نخست سال ۲۰۲۱ میلادی به عنوان صدمین سال تأسیس حزب خلق چین در شهر شانگهای که قرار است چین در این سال، کشور نسبتا پیشرفتهای باشد و سده دوم، سال ۲۰۴۹ و صدمین سالگرد بنیانگذاری جمهوری خلق چین و انقلاب در این کشور است که قرار بر این شده تا چین در این سال به یک ابرقدرت تبدیل شود.
وی GDP چین را همراه با قدرت خرید در این کشور ۲۷ تریلیون دلار عنوان و اظهار داشت: این رقم بسیار بالا است؛ چراکه آمریکا در حال حاضر ۱۸ تریلیون دلار جی دی پی (تولید ناخالص داخلی) دارد؛ اگرچه مجموع GDP و قدرت خرید در آمریکا بیشتر از چین است که نشان دهنده رقابت شدید این دو کشور بر سر ابرقدرت شدن در دنیا است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، سرمایه گذاری چینیها در پروژه یک کمربند- یک راه برای تأسیس صندوق اعتبارات این پروژه را ۴۰ میلیارد دلار و سرمایه گذاری آنها برای ایجاد بانک توسعه زیرساختهای آسیایی را ۱۰۰ میلیارد دلار معرفی کرد و یادآور شد: چینیها در حال حاضر سرمایه گذاری هنگفتی در پاکستان کرده اند که اگر پاکستانیها بتوانند بر مشکلات داخلی خود فائق آیند، آینده بسیار خوبی در انتظار اقتصاد این کشور خواهد بود.
به گفته این پژوهشگر شرق آسیا، تا کنون ۱۲۶ کشور و ۲۹ سازمان بین المللی به عضویت پروژه یک کمربند یک راه درآمده اند و دو اجلاس جهانی در سطح سران کشورهای مطرح دنیا برای این پروژه برگزار شده است؛ ضمن اینکه کشورهای حوزه این پروژه تاکنون ۶ تریلیون دلار در آن سرمایه گذاری کرده اند که ایجاد ۲۵۰ هزار شغل برای چین را در پی داشته است؛ ضمن اینکه چینیها با ۱۷۳ کشور سند همکاری در راستای اجرای پروژه یک کمربند یک راه به امضا رسانده اند که نشان دهنده اهمیت آن برای چینی هاست.
وی ادامه داد: چینیها تا کنون با ۵۰ شهر از ۱۵ کشور اروپایی برای حضور در این پروژه ارتباط گرفته اند و توانسته اند برای خود در برنامه توسعه اتحادیه آفریقا در سال ۲۰۵۳، جایگاه مناسبی به دست بیاورند؛ همچنین جایگاه چین در برنامههای توسعه اقتصادی ۲۰۵۱ روسیه و ۲۰۳۰ عربستان بسیار ارزشمند است.
شاهنده تصریح کرد: چینیها در راستای توسعه روابط با آسه آن (اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا) خط آهن لائوس - چین و تایلند - چین راساخته اند.
وی تأکید کرد: نقاط ضعف چینیها در دو حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات و همچنین انرژی است که کند عمل کرده اند.
این استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران، دیگر ضعف چینیها را سرمایه گذاری سنگین آنها در هنگ کنگ عنوان کرد و افزود: ۵۸ درصد ارتباطات کالایی و ترددهای اقتصادی چین از هنگ کنگ عبور میکند که با توجه به گذشت ۱۴ هفته از اعتراضات در این منطقه و گرفتن رنگ و بوی خشونت به خود، رشد تجاری چین را با کندی مواجه کرده است.
شاهنده خاطرنشان کرد: چینیها ظرف ۴۰ سال اخیر، توانسته اند ۸۵۰ میلیون نفر از شهروندان این کشور را از خط فقر مطلق نجات دهند، اما هنوز ۱۶ میلیون نفر دیگر از شهروندان چینی در خط فقر مطلق به سر میبرند. در این کشور درآمد سالانه کمتر از ۳۶۷ دلار به عنوان خط فقر مطلق تعریف شده است.