یک هفته تعطیلی در تهران مشکلی ایجاد نمی‌کند/شهرداری با طرح ناموفق ترافیکی نتوانست در مقابله با آلودگی بایستد

چرا نمی شود پول مفت حقوق مفت میگیرد همه معلمان هر روز تعطیلن دهمتون شاغلین و پول مفت میگرد و براتون همش مفیده تعطیل بشود مایی که کار نداریم و شغل نداریم و هیچی ندارم و درامدی نداریم مراجعه میکنم برای کار و شغل گشتن همتون بهمون میگن کار نیس خب اگر شهر داری و اموزش پروزش و شما ها شغالتون رو دوست ندارید برید بیرون اگر کارتون رو نمیکند و از زیرش در میرید برید بیرون بزارید من میانسال که الان 33 سالم شد و هیچ دارمدی هیچ سابقه کاری نشد جایی برام بیمه هم درست کنم برین کنار ببابا شما سن من بودین هم کار هم خونه هم زندگی خوبی داشتین بسته دیگه برین کنار من الان با این سن هر جایی میرم میگن دیگه دیره من بدبخت چه کنم از 1 2 سالگی دارم برای این اون کارگری میکنم من از وقتی لیسانسم گرفتم دنبال کارم اما چون اشنا و رابطه و پارتی و سفارش کننده ندارم هیچ جایی جذب نشدم پس شمایی کع شورای شهری و بلد نیشتی طرح درست نمیدی و نمیتونی جلوی این همه ترافیک و ابودگی هوار و کاهش بدی بیا برو کنار بزار منم یه 20 سال اونجا کار کنم و خدمت کنم و منم مثل تو دقیقا بخورم و حقوق بگیرم اگر طرخ و ایده من کار من هم بعد 20 سال جواب نداد بیا منو بیرون کن بخدا قسم این شواری شهر و شهردای تهران با قوانینی که من تصویب کنم بدین دست من برای کوتاه مدت طرح دادن جوابگو نیست من برای شما تو عرض چند سال کوتاه ثابت میکنم چطوری کاهش بدم هم ترافیک و هم الودگی هوا رو کاهش بدم هم سیستم های حمل و نقل عمومی رو افزایش بدم هم به این مدارس و سازمانهای شهر تهران سازماندهی کنم و به بهترین وچه برای جانمایی تمام امکانات و تسهیلات شهری بپردازم چون این کار من هست این تخصص من هست من این همه راجب این رشته درس خوندم شما ها خوردین و بردین و همه اونایی دیگه که زیر دست مت بودن هیچی بلد نبود با دادن پایانامه و مقالات به انقلاب و جتی چاپ در ای اس ای ههمه شدین نخبه و حقوق بگیرو شاغل برتر مارو نا امید و افسرده و از علاقه و انگیزه علمی انداختین بخدا کاری کردین دیگه دستم نمیره سمت کار و پژوهش و تحقیقم اخه چرا به منی که دیدین از بدبختی از کارگری از روستایی و از بی پولی دارم میرم خونه مردم تمیز میکنم و دسشویی میشورم میام درس میخونم و نمیدوم به سختی پول خوابگاه و پول غذا فراهم میکنم حمایت نکردین و رفایت به دوستان من که پدرش مادرش کارخانه اهن و داره نمیدونم دکتر و مهندس هزارن پول داره حماین کردین چون اوم پولشم داشت داد انقلاب پایانامه های فراوان براش نوشتن و مقالات چاپ کردن و کتابها چاپ کردن خبر ندراید اینا همه پول دادرن و دادن که تونستن وگرنه از وقتی هر چیزی پولی شد منی که فقیر نشد درسم رو پژوهشم رو به کار برسانم شماها خودئتون به ما ظلم کردین و فک کردین با این کار من نمیفهمم کسی که سه سال فراغ التحصیل دانشگاه تهران بهش جایزه میده به منی که در حال تحصیلم نه خب انگیزه از کجا بید پول من از کجا بیارم بدم مجلات و نمیدوم هزارن چیزهایی که نیاز به هزینه دارند خب من کی سر کار برم کی من سابقه داشته باشم که جایی میرم شرکتی کار کنم میگه سابقه نداری من کی برام بیمه رد بشه من کی مثل شما زن و بچه و خونه و ماشین داشته باشم ها؟؟