یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محمدامین خشت زر؛ * در کشور ما، بسیاری از افراد بعد از وفاتشان، قهرمان می‌شوند. اما حاج قاسم ما فرق می‌کرد؛ او شناخته شده بود و حالا شناخته‌تر شده است. او محبوب بود و اکنون محبوب‌تر است.
قاسم سلیمانی، فرمانده محور مقاومت منطقه بود و اکنون شهید سرفراز، حاج قاسم سلیمانی، فرمانده محور مقاومت کل سیطره جهانی است.
حادثه تلخ ترور سردار، فقط به کشتن یک نفر ختم نمی‌شود. این تروریست‌های جهانی به یک جریان حمله کردند، یک آرمان را زدند، سعی در انداختن علم داشتن، اما هیهات هیهات، که مگر ما مرده باشیم. ما همان جوانان حیدری هستیم که عمویی، چون عباس (ع) داریم. از ما بترسید و گور‌های خود را آماده کنید.
به قول دیالوگ ماجرای نیمروز که فرمانده به نیروهایش می‌گفت:: «امروز اگر قرار به گریه باشه، من از همه شما مستحق ترم به گریه، اما اکنون جای آن نیست، پاشین، روی پاهاتون بایستین، باید از همین الان راهشو ادامه بدیم...»
اگر قرار به گریه باشد، قائد ما مستحق‌تر است به گریه. رفقا، پاشید، برخیزید، کمرهایتان را ببنید، نباید علم بر زمین بیافتد. اشک‌های خشک شده بر گوشه چشمانتان را پاک کنید. این راه ادامه دارد و باید به سرانجام برسد. راه سردار ما، راه ولایت بود. این مهم بر هیچکس مخفی نیست. اگر نبود که تمام عمر خود را در این مسیر نمی‌گذشتند. اگر می‌خواهیم خشنودی روح پاک و مطهر عزیز دلمان را بدست بیاوریم، راهش را باید ادامه بدهیم.
به وعده رهبرمان ایمان داشته باشید؛ به سنن قطعی الهی باور داشته باشید. رژیم منحوس صهیونیستی، محکوم به زوال و نابودی است. دیری نیست که باز فخری‌ها سرود بخوانند. اما نه برای فتح خرمشهر، برای فتح قدس که حاج قاسم، نبودی که قدس، آزاد گشت... و خوشا به حال آنان که تا آن روز پای کار بمانند و مانند سردارشان، از جان مایه بگذارند…
محمدامین خشت زر- دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اهواز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات