رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی گفت: از مداخلات ناروایی که باید به آن پرداخت تصمیمات غیراستاندارد استانداری درباره تعطیلی مدارس است. چند سال است بحث آلودگی هوا مطرح است، چرادستگاهها نباید پاسخگو باشند؟
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام علی ذوعلم، رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی شامگاه گذشته در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع تقویم آموزشی گفت: طبق قانون اساسی مجلس باید در همه امور نظر بدهد و نمیتوان این نهاد را زیر سوال برد و این نوع اظهارنظر یک نوع خودخواهی سازمانی است. قدرت کارشناسی آموزش و پرورش و قدرت اقناع وی است که باید بتواند مجلس را توجیه کند و همراهی مجلس را بگیرد.
وی افزود: رسانه ملی اولین دستگاهی است که آموزش و پرورش را چندان جدی نمیگیرد. کلیت نظام تعلیم و تربیت مظلوم واقع شده است.
ذوعلم با بیان اینکه علاوه بر دلایلی، چون تعطیلی به علت آلودگی هوا در از دست رفتن زمان آموزش، گاهی در خلال برنامه ریزی مدارس نیز در حق زمان آموزش اجحاف ایجاد میشود گفت: زنگها باید ۵۰ دقیقهای باشند، اما زنگها را ادغام و از ساعت آموزش کم میکنند و از اجرای کامل آن طفره میروند. ۳۰ هفته آموزشی نیز به ۲۹ و ۲۸ هفته در مدارس کاهش مییابد.
وی ادامه داد: یکی از راهکارها این است که خود شوراهای آموزش و پرورش میتوانند برحسب شرایط اقلیمی استان تصمیم گیری کنند.
معاون وزیر آموزش و پرورش با طرح این سوال که چرا باید موقع برف مدرسه را تعطیل کرد گفت: مگر دانش آموزان ما نباید بیاموزند که آموزش باید در اولویت باشد و آنها باید با مشکلات روبرو شوند؟ از مداخلات ناروایی که باید به آن پرداخت تصمیمات غیراستاندارد استانداری درباره تعطیلی مدارس است. چندین سال است بحث آلودگی هوا مطرح است، چرا دستگاههای دیگر نباید پاسخگو باشند؟ چرا مسائل را باید آموزش و پرورش با تعطیلی مدارس حل کند؟
وی درباره آسیبهای کاهش زمان آموزش گفت: این موضوع حتماً لطمه وارد میکند وقتی زمان کاهش یابد به کیفیت آموزش لطمه میزند. البته مدارس راهکارهایی برای جبران زمان آموزش دارند. از مدیران خواسته ایم بنا به اقتضائات درباره جبران روزهای تعطیلی تصمیم بگیرند.
ذوعلم افزود: در خود آموزش و پرورش نیز دیدگاههای مختلفی درباره تقویم آموزشی هست که میتوان پس از کار کارشناسی دقیق، آن را به نظرخواهی گذاشت. اشکال اصلی این است که در نهادهای برنامه ریز و سیاست گذار آموزش و پرورش در اولویتهای اصلی نیست.