بی‌مسئولیتی معاون امور زنان رئیس جمهور در قبال بی‌پناه‌ترین زنان کشور

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ به جرئت میتوان گفت که زنان بیخانمان و آسیب دیده از معضلات اجتماعی چون اعتیاد جزو یکی از بی دفاع‌ترین اقشار جامعه محسوب می‌شوند و نیازمند دریافت خدمات و حمایتهای ویژه‌ای هستند.

معضل اعتیاد در زنان به مراتب تخریب گسترده‌تر و وسیع‌تری را به نسبت مردان به جا می‌گذارد و طرد زنانی که در زندگی خود به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند از طرف خانواده آن‌ها بیشتر است و از این رو بازگشت زنان معتاد به خانواده و زندگی بسیار سخت‌تر از مردانی است که اعتیاد دارند.

در حال حاضر در سطح کشور مراکز متعددی به عنوان مراکز ارائه خدمات به زنان آسیب دیده و همچنین زنان در معرض آسیب‌های اجتماعی در حال فعالیت هستند که در کنار تلاش شبانه روزی بسیاری از پرسنل خدوم و زحمتکش این مراکز که دلسوزانه پای کار هستند، از عدم مسئولیت پذیری مدیران در راس و رده بالای حوز زنان نمیتوان چشم پوشید.

کافی است برای دقایقی کوتاه از محله‌های پر آسیب شهر تهران گذر کنید؛ آنوقت چشمتان به دیدن صحنه‌های دردناک و غم انگیزی می‌خورد که باورش برایتان مشکل است.

تنها چند صحنه کوتاه شمال دیدن زنان و دختران جوانی است که در گرداب اعتیاد گرفتار شده‌اند و علاوه بر آنکه راه تباهی و نیستی را در پیش گرفته‌اند در بسیاری از مواقع، طفل خردسالی را هم در آغوش خود جای داده‌ و آن فرزندان خردسال را هم به مصرف موادمخدر معتاد کرده‌اند.

آیا زنان کارتن خواب حق زندگی ندارند؟

متولیان حوزه مقابله و مبارزه با اعتیاد به ویژه اعتیاد زنان و کاهش آسیب‌های وارده به این افراد، علاوه بر داشتن تخصص در این خصوص باید با دلسوزی بیشتری کار کنند و نه اینکه مثل معاون امور وزنان خانواده ریاست جمهوری با فرافکنی مسئولیتهای خود ، به روی زخم کهنه بیخانمانی و بی پناهی زنان معتاد متجاهر نمک بپاشد.

پنجم آذر ماه سال جاری بود که معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به صراحت اعلام کرد که این معاونت هیچ مسئولیتی در قبال زنان معتاد ندارد.

ابتکار وظیفه رسیدگی به زنان معتاد و کارتن خواب را از جمله وظایف ستاد مبارزه با مواد مخدر و همچنین سازمان بهزیستی کشور برشمرده و با اعلام این خبر شانه خالی کردن این معاونت از این مسئولیت مهم را اعلام کرد.

با یک جستجوی ساده تصاویر حضور ابتکار در مراکز کاهش آسیب و ارائه خدمات به زنان معتاد و کارتن خواب در کنار سایر مسئولان بهزیستی، شهرداری و سایر مسئولان حوزه آسیب‌های اجتماعی دولتی و خصوصی را میتوان مشاهده کرد.

مسئولی که اگر چه در حال حاضر مدتی است که در سمت معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری مشغول به کار است، در دوران مسئولیتی خود در سازمان محیط زیست و در روزهای افتتاح مراکز بازتوانی مادران معتاد و کودکانشان، پای ثابت میهمان مراکز دولتی و خصوصی آن زمان بود.

اظهار نظر فعلی معصومه ابتکار در سمتی که هم اکنون بر دوش وی است مبنی بر نداشتن مسئولیت در قبال زنان معتاد، ناقض حضور وی به عنوان میهمان برنامه‌های مرتبط با زنان دارای اعتیاد آسیب دیده نیست و از این اظهارنظر چنین به نظر می‌رسد که فرافکنی بهترین راه چاره برای خانوم معاون است.

ظاهرا طی تمام این سالها بیشتر مسئولان، راه کاهش آسیب‌های اجتماعی را در یک جمله دیدند و آن هم فرافکنی و عدم وجود هماهنگی، میان آن‌ها بوده و  به همین دلیل خبری از کاهش معضلات اجتماعی نیست.

نادیده گرفتن زنان معتاد کارتن خواب و بیخانمان و محروم کردن آن‌ها از حقوق حداقلی که سایر شهروندان برخوردار هستند اقدامی غیر اخلاقی و به دور از شعارهای خوش آب و رنگی است که مسئولانی چون ابتکار در مراسم افتتاح سرپناه این افراد به زبان می‌آورند.

افزایش آمار زنان معتاد، نتیجه فرصت طلبی قاچاقچیان مواد مخدر

بر اساس آخرین آمار موجود و به گفته اسکندر مومنی دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر در حال حاضر 5.4 درصد معتادان کشور را بانوان شامل می‌شوند و این آمار طی سال‌های گذشته کمتر از میزان فعلی آن بوده است.

به گفته مومنی قاچاقچیان مواد مخدر طی سال‌های اخیر، زنان را در گرایش به موادمخدر مورد هدف قرار داده‌اند و یکی از دلایل افزایش تعداد زنان معتاد نیز همین فرصت طلبی سوداگران مرگ بوده است.

آمار فوق در حالی اعلام شده است که برخی از مسئولان فعال در حوزه مبارزه با اعتیاد آمار زنان معتاد را 6 تا 10 درصد مجموع معتادان کشور برمی‌شمرند و با توجه به این آمار تعداد زنان معتاد متجاهر که به نوعی اغلب آن‌ها بیخانمان و کارتن خواب هستند نیز افزایش پیدا می‌کند.

مسئولان ستاد مبارزه با موادمخدر که در حال حاضر به عنوان یکی از متولیان ساماندهی زنان معتاد محسوب می‌شوند تعداد زنان معتاد کارتن خواب را 1500 نفر می‌دانند و هم اکنون برخی از این زن‌ها در مراکز اقامتی و درمانی کاهش آسیب‌های اجتماعی اختیاری و اجباری فعال در سطح شهر تهران دوره ترک اعتیاد و بهبودی خود را سپری می‌کنند.

ای کاش مسئولان و متولیان حوز کاهش آسیب در کنار گرفتن عکسهای یادگاری در مراکزی که سرپناه زنانی است که به گفته خودشان اموراتشان با معاونت آن‌ها ارتباطی ندارد، کمی هم به فکر جامعه هدف درد کشیده و رنج دیده و مستاصل خود باشند.