به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه صبحنو گفتوگویی با حجتالاسلام رسول منتجبنیا، دبیرکل حزب جمهوریت انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
* اصلاحطلبان در انتخاباتهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ مضطر بودند
مردم از اصلاحطلبان انتظار ندارند که کاندیدای اصولگرا یا حتی از آن طرف، از اصولگرایان انتظار ندارند که کاندیدای اصلاحطلب معرفی کنند.
با این حال زمانی هم ممکن است که ضرورت و اضطرار ایجاب کند که یک جناح برای ماندن و پیروزشدن و خدمت به مردم، از اصل اول، کوتاه بیاید و به سراغ گزینه یا گزینههای دیگر برود. در انتخابات سالهای۹۲، ۹۴ و ۹۶ اصلاحطلبان اینطور عمل کردند.
* تیمم، بعد از عجز از وضو است!
هنوز کاندیداها و رأی هیاتهای اجرایی نظارت و شورای نگهبان مشخص نشده است. چه بسا کاندیدای اصلاحطلب قوی و مقبولی که احتمال رد صلاحیتش هم کم باشد، از سوی اصلاحطلبان انتخاب شود. در این صورت دیگر به سمت اضطرار نباید رفت. در مسائل شرعی هم میگویم که تیمم، بعد از عجز از وضو است.
* به جای دست مریزاد میگویند اصلاحطلبان در پیروزی روحانی نقش نداشتند!
بعضی از آقایان (واعظی و...) در جلساتی بعد از انتخابات سال۹۲ و حتی بعد از انتخابات سال۹۶، با اینکه زمین و زمان میدانستند رمز پیروزی آقای روحانی حمایت اصلاحطلبان بود، ادعا میکردند که اصلاحطلبها رأی چندانی ندارند و آقای روحانی با رأی شخصی خودش پیروز شد. من خواهش میکنم دیگر این صحبتها را مطرح نکنند که کسی از آنها نمیپذیرد.
این نوع صحبتها، تقویت آقای روحانی نیست بلکه موجب تضعیف ایشان و رنجش خاطر کسانی است که بیشاز هفت سال است دارند هزینه حمایت از ایشان را میپردازند.
به جای دست مریزاد میگویند که اصلاحطلبان در پیروزی آقای روحانی نقشی نداشتند یا اینکه میگویند اصلاحطلبان در دولت حضور دارند.
* دولت آقای روحانی، دولت اصلاحطلب نیست!
اصلاحطلبان در کجای دولت حضور دارند؟ چند تا از وزرا و استاندارها از اصلاحطلبان هستند؟ چقدر با اصلاحطلبها مشورت شد؟ چقدر به دیدگاههای اصلاحطلبها عمل شد؟ چنددرصد آن قولها و شعارهای اصلاحطلبانه در سالهای۹۲ و ۹۶، اجرایی شد؟
دولت آقای روحانی، دولت اصلاحطلب نیست و اصلاحطلبان نقش کمی در دولت دارند و آنهایی هم که حضور دارند، اصلا مجاز به اظهارنظر یا بهکارگیری کادر اصلاحطلبی نیستند.
* باید پاسخگوی عملکرد روحانی باشیم/ رئیسجمهور به وعدههای خود عمل نکرد
من با رفع مسوولیت مخالفم. بنده بارها به صراحت و با صدای رسا گفتهام که اصلاحطلبان نمیتوانند از خودشان رفع مسوولیت کنند و بگویند که دولت، دولت اصلاحطلبان نیست و ما مسوولیتش را نمیپذیریم.
بالاخره ما در آن شرایط اضطراری و با علم به اینکه آقای روحانی اصلاحطلب نیست، از ایشان حمایت کردیم. بنده که در انتخابات سال۹۲ سه تا استان همراه آقای روحانی بودم و در انتخابات سال۹۶ هم بیشترین سفر تبلیغی در حمایت از آقای روحانی را داشتم، چطور میتوانم از خودم سلب مسوولیت کنم؟
ما باید با شجاعت و صراحت به مردم بگوییم که دلیل حمایتمان از آقای روحانی، شعارهای اصلاحطلبانه ایشان بود، اما ایشان به وعدههای خود عمل نکرد.
* از روحانی حمایت نمیکردیم دچار بحرانی بدتر از بحران فعلی میشدیم!
اگر ما در سال۹۲ از آقای روحانی حمایت نمیکردیم، تفکری بسیار رادیکال بر کشور حاکم میشد و کشور از نظر بینالمللی و داخلی دچار بحرانی به مراتب بدتر از بحران فعلی، میشد.
ما برای پیشگیری از آن خطر بزرگ، رفتیم از آقای روحانی که در هر دو دوره (۹۲ و ۹۶) تمام شعارها و برنامههایش اصلاحطلبانه بود، حمایت کردیم.
* اصلاحطلبان قاصر هستند، نه مقصر!
ما اصلاحطلبان نمیتوانیم مسوولیت دولت را از خود سلب کنیم و بگوییم که مقصر نیستیم؛ البته ما مقصر به آن معنا نبودیم بلکه قاصر بودیم، چون بر کشور اضطرار حاکم بود. اما برویم سراغ عملکرد دولت.
این بحران وضعیت امروز را آیا باید معلول حمایت اصلاحطلبها بدانیم یا معلول عملکرد دولتی که شعارهای اصلاحطلبانه داد و برای رفع مشکلات اقتصادی، کلید نشان داد، اما به آن شعارها عمل نکرد؟ پس ما عملکرد دولت را نمیپذیریم و به عملکرد دولت، انتقاد شدید داریم.
* دولت متاسفانه گوش شنوایی برای حل مسائل ندارد
این دولت، دولتی است که در مجموعهای خلاصه میشود که نه اصلاحطلبها را و نه نخبگان و صاحبنظران کشور را چندان به بازی نمیگیرد.
دولت متاسفانه گوش شنوایی برای حل مسائل ندارد. این را هم بگویم که دولت کاملا عاجز و ناتوان نبوده است.
* نامزدی علی لاریجانی از طرف اصلاح طلبان به صلاح نیست
نامزدی علی لاریجانی از طرف اصلاح طلبان را به صلاح نمیدانم. آقای لاریجانی اصلاحطلب نیست؛ ایشان اصولگراست. ایشان شخص بسیار شخیصی است که بنده سالها شاگرد درس اصول پدر لاریجانیها شیخ میرزاهاشم آملی بودم. با وجود همه ایراداتی که به لاریجانیها وارد است، اما من به این خاندان ارادت دارم.
اصل اولی آن است کهاصلاحطلبها کاندیدای اصلح را از بین اصلاحطلبها انتخاب کنند و سراغ تیمم نروند.
اگر آن کاندیدای ایدهآل پیدا نشد یا تأیید نشد، آن وقت باید فرد نه ۱۰۰درصد بلکه ۸۰درصد یا ۷۰درصد را انتخاب کنند.
در حالی موج انتقاد از عملکرد روحانی در میان اصلاحطلبان بهراه افتاده است که این جریان در انتخابات ۹۲ و ۹۶ تمامقد از وی حمایت کردند و حالا برای آلودهنشدن دامان اصلاحات به لکه ناکارآمدی دولت روحانی آن حمایت را از روی ناچاری و اضطرار عنوان میکنند.
روز گذشته نیز محمدجواد حق شناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی گفت: اصلاحطلبان سال ۹۲ برای فرار و گریز از شرایطی که سال ۸۸ ایجاد شده بود و گریبانگیر جامعه و اصلاحطلبان شده بود و هزینههای زیادی برایشان متحمل شده بود، حسن روحانی را انتخاب کردند، انتخابی شاید از سر ناچاری، اما هوشمندانه.
این در حالی است که چندی پیش محمود واعظی، رییس دفتر رییسجمهوری گفت: «اگر اصلاحطلبان انتقادی به دولت دارند، مراعات دوستان خود در دولت را بکنند.»
منبع: روزنامه صبح نو