به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، بدون شک یکی از بدترین اتفاقات برای فوتبال کشور طی سالهای اخیر از دست دادن میزبانی برای نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا و همچنین تیم ملی در راه مقدماتی جامجهانی است؛ اتفاقی که فوتبال ایران را به شوک برد و حالا نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان در جنگی نابرابر باید در عربستان، هند و... به میدان بروند. از طرفی تیم ملی که در 3 بازی از 4 مسابقه پیشرو میتوانست میزبان رقبای خود باشد، حالا باید در منامه به مصاف حریفانش در گروه C برود.
این اتفاق در روزهای اخیر بازتاب فراوانی در مجامع بینالمللی و البته داخل کشور داشت و اظهارات مختلفی صورت گرفت. عدهای از کارشناسان معتقدند ضعف دیپلماسی، عدم استفاده مناسب از کرسیهای بینالمللی، نداشتن زیرساختهای لازم، سوءمدیریت و... باعث چنین اتفاقی شده و عدهای هم در این بین سعی میکنند مسائل مختلف را به از دست رفتن میزبانی در رویدادهای مختلف فوتبالی ربط بدهند.
در این بین خیلی از کارشناسان معتقدند عدم نظارت مناسب و ورود بموقع وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش در اینگونه موارد حساس باعث از دست رفتن فرصتی به این مهمی شده تا جایی که صعود تیم ملی به جامجهانی آینده به خطر افتاده است؛ اتفاقی که خیلی از بازیکنان و حتی سرمربی تیم ملی هم نگرانی خود را نسبت به آن ابراز کردند اما مسعود سلطانیفر، وزیر ورزش سعی دارد این گاف بزرگ بینالمللی را به مسائل دیگر ربط دهد. سلطانیفر یکشنبه در بخشی از صحبتهای خود با اشاره به تصمیم AFC گفت: مجموعه مدیریت ورزش کشور شامل وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیون بر این باور هستیم که میزبانی حق مسلم ما است و پیگیریهای لازم را در این باره انجام خواهیم داد. ایران از همه لحاظ امن است و هیچ مشکلی برای میزبانی با رعایت پروتکلهای بهداشتی نداریم. «تحریمها» نیز بخشی از پازل فشاری است که کنفدراسیون آسیا روی آن دست گذاشته و تصمیم ناعادلانه خود را توجیه میکند.
این اظهارات نشان میدهد مسؤول اول ورزش کشور به جای بررسی موضوع به این مهمی، به دنبال بهانهای برای مشکلات پیدرپی مدیریتی در زیرمجموعه خود میگردد و توپ عدم توانایی در چنین رویدادهایی را به زمین تحریمها انداخته است. ناتوانی در پیگیری مسائل مهم بینالمللی، جلسات بدون فایده و فاقد خروجی، وعدههای بزرگ و شعارگونه و ...، همه و همه فوتبال کشور را به روزی انداخته که حالا صعود به جامجهانی برای هر ایرانی تبدیل به آرزو شده و باشگاهها نیز بهجای یک میزبانی ساده از رقبای خود در لیگ قهرمانان، باید سفرهای چند روزه و هزینههای سنگین را متحمل شوند. متاسفانه فوتبال و ورزش کشور در حالی به اسارت ناکاربلدها درآمده که میشد با تصمیمات مناسب، شاهد بروز چنین اتفاقاتی نباشیم.
مجموعهای که تاکنون چندین عضوش در استانهای مختلف بازداشت شدهاند، چگونه میتواند در مسائل مهم بینالمللی که نیاز به رایزنی و جلسات متعدد دارد موفق شود؟ رایزنیهای بینالمللی و استفاده از کرسیها در نهادهای مهمی چون AFC تنها با گرفتن عکس و ژستهای مختلف یا سفر برونمرزی برای تماشای مسابقات در جایگاه ویژه محقق نمیشود. اینگونه اقدامات در 6-5 سال اخیر نهتنها ثمرهای برای فوتبال ایران نداشته، بلکه فوتبال کشورمان را در سراشیبی سقوط قرار داده است. مسعود سلطانیفر که در راهبری ورزش کشور ناتوان بوده و این حوزه را به ورطه سقوط رسانده، اکنون در فوتبال که باید با تدبیر و درایت، مانع وقوع چنین فاجعهای میشد، کار را به جایی رسانده که باید متحمل چنین خسارت بزرگی شویم. اگر وی در اداره ورزش توانمندی و تمرکز لازم را داشت، در 6 ماه اخیر با همکاری مدیران فدراسیون مانع وقوع چنین آسیب و خسارتی میشد اما این افراد ناتوان و ناکاربلد، به جای قبول تقصیر و سپردن امور به اهلش، توجیهات واهی را مطرح میکنند که خود دلالت بر عمق فاجعه در مدیریت این حوزهها دارد.
وطن امروز