گزارش|
گروه استان‌ها خبرگزاري دانشجو- محمدجواد سمیعی؛ امنيت شايد آن دست آورد مهمی باشد که در این چهل و خرده‌ای سال به آن بیش از هر چیز دیگری افتخار کردیم. چیزی که حاصل رشادت مردان بزرگ و خون‌های ریخته شده جوانان این مرز و بوم بوده است. اما جایی در همین سرزمین مادری مردمانی وجود دارند که به علت وجود یک رسم غلط که به نا هنجاری‌های بزرگ تبدیل شده است، مدتی است که سایه امنیت را آن طور که در شان نظام جمهوری اسلامی است، بالای سر خود نمی‌بینند.
یک فیلم از محله کوی رمزان در حوالی ساعت ۱۴، یعنی درست وسط روز روشن که نشان دهنده زورگیری چند سارق مسلح از یک موتور سوار و ربودن موتور وی بود، باعث شد تا سید عماد موسوی، فعال اجتماعی در استان خوزستان، جملات بالا را در پستی اعتراض گونه به زبان بیاورد.
سید عماد در ادامه هم به این موضوع اشار کرد که یکی از مشکلات بزرگ خوزستان در کنار تمام مشکلات دیگر این استان از جمله مشکل آب و ... در واقع وجود اسلحه‌های غیر مجاز سازمانی یا همان جنگی و غیر مجاز که به راحتی خرید و فروش می‌شود و به راحتی در دستان افراد مختلف وجود دارد است. استفاده از این سلاح‌ها در مراسماتی مثل عروسی، عزا و استقبال یک رسم شده که باعث بروز آسیب‌های جدی اجتماعی در این استان شده است. که مدتی پیش در خبرگزاری فارس به آن اشاره شده بود.
تبعات در دسترس بودن اسلحه در جامعه
آسیب‌شناسی دسترسی آسان به اسلحه نشان می‌دهد تبعات مسلح شدن و استفاده از اسلحه فقط به کشته و زخمی شدن برخی افراد در مراسمات عروسی و عزا منجر نشده است و در مواقع نادری امنیت ملی ما را نیز تهدید کرده است.
به عنوان مثال در سال ۹۶ درگیری بین دو طایفه در روستای پتک جلالی بخش میداود شهرستان باغملک در مدت زمان کوتاهی آنقدر شدت گرفت که به کشته و زخمی شدن چند نفر از اهالی منطقه منجر شد و برای جلوگیری از گسترده شدن ابعاد این درگیری، وزارت کشور به این قضیه ورود کرد.
در حادثه تروریستی سال ۹۷ در اهواز نیز در حالی یک تیم چهار نفره تروریستی موفق به شهادت رساندن ۲۵ نفر و زخمی شدن ۶۹ نفر از افراد نظامی و غیر نظامی حاضر در رژه نیرو‌های مسلح شدند که این افراد از مدت‌ها قبل با تجهیز خود به انواع اسلحه مهمات به این اقدام تروریستی دست زدند.
لزوم اجرای طرح جمع‌آوری اسلحه از جوامع محلی
اگر چه حذف و برخورد با سنت‌های غلط استفاده از اسلحه در مراسمات، درگیری‌ها، همچنین افراد مجرمی که در اختلافات خانوادگی و طایفه‌ای از اسلحه به عنوان یک اهرم فشار و عامل بازدارنده استفاده می‌کنند علاوه بر ضرورت همکاری و مشارکت کلیه اقشار جامعه به خصوص افراد بانفوذ محلی و برخورد قاطع و جدی‌تر دستگاه‌های امنیتی و انتظامی را می‌طلبد.
اما سوال اساسی و مهمی که در اینجا مطرح می‌شود این است که این همه اسلحه غیر مجاز دست مردم محلی چه می‌کند؟ یکی از دلایلی که برای وجود اسلحه در دست جوامع محلی به ویژه مناطق جنگی مطرح می‌شود این است که اغلب مردم در زمان جنگ برای دفاع از خود مسلح شدند و اغلب سلاح‌ها را از همان زمان پیش خود نگه داشته‌اند!
این در حالی است که در سال ۷۵ طرحی اجرا شد که دارندگان سلاح غیر مجاز داوطلبانه سلاح خود را تحویل پاسگاه‌ها و کلانتری‌ها دادند و این طرح به نسبت بسیار بالایی موفق بود.
سهولت دسترسی به اسلحه
آنچه بیش از هر چیزی احتمالات در دسترس بودن سلاح غیر مجاز را تقویت می‌کند قاچاق سلاح گرم و خرید و فروش آن در بازار زیر زمینی است. اما با وجود اینکه خرید، فروش و نگهداری سلاح در استان و کشور مجاز نیست پس چنانچه کسی قصد خرید و تهیه آن را دارد قطعاً مسیر دشواری را طی نخواهد کرد.
برخی کانال‌ها و پیج‌های اینستاگرام با به روز رسانی پست‌های خود نیز انواع اسلحه از قبیل کلت گازی، وینچستر، اسلحه شکاری و... را معرفی می‌کنند و در خصوص چگونگی تحویل سلاح مورد نظر این گونه تبلیغ می‌کنند که «درخواست انواع اسلحه به صورت پیامک و قرار حضوری است و مبلغ آن به صورت نقدی است.
بازتاب اخبار قربانیان تیراندازی‌ها در رسانه‌های خوزستان
در ادامه بخشی از اخبار هولناکی که در سطح استان و به واسطه وجود اسلحه‌های جنگی در دستان مردم به وجود آمده است را خواهیم دید.
تیراندازی در مجلس عزا در آبادان یک قربانی گرفت (ایرنا، بهمن ۹۷)
رسم غلط تیراندازی در ماهشهر دو قربانی گرفت (صداو سیما، دی ۹۹)
تیراندازی در مراسم عروسی در یک روستایی در شادگان جان یک نفر را گرفت (ایرنا، فروردین ۹۶)
کشته و زخمی شدن هفت نفر در دو حادثه تیراندازی در مسجدسلیمان (فارس، فروردین ۹۶)
درگیری مسلحانه بین سرنشینان پراید و پژو ۴۰۵ در مسجدسلیمان (فارس، اردیبهشت ۹۶)
سومین شرور درگیری مسلحانه باغملک دستگیر شد (مهر، مرداد ۹۸)
درگیری خونین در باغملک با ۱۲ کشته (شهریور ۹۴)
وقتی حرف از سنت‌ها و اصلاحشان به میان می‌آید، باید بدانیم که مسئله به پیچیده ترین حالت ممکن خود تبدیل می‌شود. یقینا نمی‌توان یک باور و سنت اجتماعی را که مدت‌های طولانی بر یک جامعه متمرکز بوده است را با یک حرکت سلبی و در مدت زمان کوتاه اصلاح کرد یا تغییرش داد. برای این کار ابتدا باید نخبگان و فعالین اجتماعی استان، شروع به روشن‌گری و این مسئله را به یک گفتمان و مطالبه مهم تبدیل کنند. سپس با حضور معتمدین و ریش‌سفیدان مناطق مختلف استان و با یک شیب ملایم باید اقدام به تغییر و یا حذف این سنت آسیب‌زا و مخرب اقدام نمود. سوال مهم و اساسی این است که آیا وقت آن نرسیده که مطالبه گران سطح استان برای اصلاح ساختار‌های نادرست در این استان کمی دقیق تر و واقع بینانه تر عمل کنند؟
ارسال نظرات