به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، پیتر اوبورن ضمن تحلیل در «میدل ایست‌آی»، تأمین سوخت مورد نیاز لبنان از طریق ایران را پیروزی بزرگ برای حزب‌الله دانسته و نوشت: این اقدام در بحبوحه بحران اقتصادی و اجتماعی لبنان یک موفقیت و دستاورد بزرگ بود. در شرایط سخت لبنان، تنها حزب‌الله بوده که در وسطِ میدان ایستاده است. امری که حمایت افکار عمومی لبنان از حزب‌الله را نیز به همراه داشته و در نوع خود می‌تواند نشان دهنده تغییرات گسترده‌تر در بُعد منطقه‌ای باشد. پیش از این صف‌های یک مایلی بنزین تشکیل شده بود و بسیاری منتظر بودند تا بتوانند برای وسیله نقلیه خود سوخت‌گیری کنند.
بسیاری از رانندگان هیچ سوختی در لبنان پیدا نمی‌کنند. فضا در پمپ‌بنزین‌های لبنان نیز به شدت متشنج است. در این چهارچوب، درگیری‌ها و دعوا‌های زیادی نیز در این مکان‌ها روی می‌دهد. من از هتل خود خارج و با برخی از رانندگان و دارندگان وسیله نقلیه که در صف سوخت‌گیری حضور داشتند صحبت کردم، برخی شغل خود را از دست داده بودند. من از آن‌ها می‌پرسیدم که چگونه شکم خود و خانواده‌هایشان را سیر می‌کنند؟ چطور هزینه‌های عادی زندگی نظیر پول قبوض آب و برق را می‌پردازند؟ آن‌ها هیچ پاسخی برای این پرسش‌ها نداشتند.
دوباره، من داستان‌های مشابهی را در لبنان می‌شنیدم. داستان‌هایی که تاکید داشتند پولی نیست، برق نیست، و آینده روشنی هم نیست. در این راستا، بسیاری از مردم لبنان شدیدا از دولت لبنان که مورد حمایت آمریکا و عربستان سعودی است، انتقاد داشته و عصبانی بودند.
اغلب افرادی که در صفوف بنزین انتظار می‌کشند به من گفتند که از سیاستمدارانی که کشورشان را اداره می‌کنند به هیچ عنوان راضی نیستند. با توجه به اینکه لبنان یکی از بدترین بحران‌های اقتصادی جهان را سپری می‌کند.
در شرایط کنونی، یک سؤال لبنان را بیش از پیش به خود مشغول کرده: آیا مدل اقتصادی و سیاسی که لبنان پس از جنگ‌های داخلی این کشور آن را اتخاذ کرد و در قالب آن، به وام‌هایی از عربستان سعودی و حمایت‌های آمریکا و اتحادیه اروپا وابسته بود، می‌تواند همچنان ادامه یابد؟ در ادامه این سؤال مطرح می‌شود که چه گزینه مناسبی می‌تواند جایگزین این مدل باشد؟
چه بخواهیم چه نخواهیم (اگرچه بعضی‌ها این موضوع را نمی‌پسندند)، تنها یک سازمان و گروه توانسته از دل بحران کنونی لبنان، با قدرت برخیزد و بیش از انتظار‌ها کنش‌ورزی کند: «حزب‌الله لبنان». دراین رابطه تنها یک چهره برجسته وجود دارد: «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان.
در شرایطی که نظامِ سیاسی لبنان با توجه به بحران سوختی، فلج شده، نصرالله شخصا جهت واردات سوخت از ایران و رفع مشکلات لبنان وارد عمل شد. در ابتدا، بسیاری وی را مسخره کردند با این حال اکنون‌تانکر‌های سوختی ایران از طریق سوریه، وارد خاک لبنان می‌شوند. باید پذیرفت که آمریکا در جریان بحران اخیر لبنان، تسلیم حزب‌الله شد. حزب‌الله به لبنان در شرایط وخیم آن کمک قابل توجهی کرد.
حزب‌الله لبنان اقدام خود در وارد کردن سوخت ایران از طریق سوریه را بر خلاف آمال و خواسته‌های طبقه سیاسی حاکم در لبنان و همچنین دولت آمریکا انجام داد. حزب‌الله لبنان با این اقدام خود عملا قانون تحریمی سزارِ آمریکا علیه سوریه را مورد بی‌اعتنایی قرار داد.
جسارت سید حسن نصرالله کارساز بوده و از اکنون می‌توان چشم‌انداز سیاسی جدیدی را که به سرعت در خاورمیانه پدیدار می‌شود مشاهده کرد. یک معماری منطقه‌ای جدید به سرعت در حال ظاهر شدن است و افرادی که در صف‌های طولانیِ بنزین در لبنان منتظر می‌مانند، سرانجام با بارقه‌ای از امید رو به رو می‌شوند.»
منبع: کیهان
ارسال نظرات