به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی نواحی که چندی پیش به دعوت دست‌اندرکاران برگزاری سوگواره تعزیه مازندران به شهرستان آمل سفر کرده بود از نحوه برخورد و میزبانی تعدادی از مدیران برگزاری این سوگواره در شهرستان آمل انتقاد کرد و گفت: با وجود تمام تلاشی که از سوی هنرمندان شریف عرصه نمایش‌های آیینی و هنر والای تعزیه برای برگزاری هرچه بهتر این سوگواره تعزیه صورت گرفته بود، اما متاسفانه به دلیل برخی از کارشکنی‌ها و کم توجهی تعدادی از مدیران فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان آمل ماجرا به سمتی رفت که بنده و تعدادی از دوستان شاهد برخورد‌ها و میزبانی نامطلوبی بودیم که واقعاً مرا دل آزرده و کاری کرد که بخواهم این گلایه‌ها را با اهالی رسانه مطرح کنم.
وی افزود: از بدو اینکه دوستان به ما اعلام کردند که قرار است چنین ویژه برنامه‌ای در آمل برگزار شود، به حرمت تلاش و زحمت بسیار ارزشمند مردم و هنرمندان شریف آمل که در حوزه تعزیه فعالیت‌های ارزشمندی دارند، پذیرفتم که در این رویداد به عنوان یکی از اعضای هیات کارشناسی حضور داشته باشم. اگرچه قبل از برگزاری این رویداد هیچ حکمی به ما ابلاغ نشد، اما من سعی کردم به این موضوع بی توجه باشم و به حرمت نام «تعزیه» در این برنامه کنار هنرمندان باشم. اما از بدو ورود به شهر با وضعیت میزبانی بسیار نامناسبی مواجه شدیم.
این پژوهشگر شناخته شده موسیقی نواحی ایران با اشاره به اینکه دلیل طرح چنین انتقادی در رسانه‌ها مورد توجه قرار دادن مدیران و مسئولان نظارتی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر نحوه عملکرد ادارات ارشاد شهرستان‌هاست ادامه داد: درباره ماجرای پذیرایی و برخورد در مسافرخانه محل استقرارمان سعی می‌کنم چیزی به میان نیاورم، چون ممکن است ملهم از تصورات شخصی‌ام باشد که دوستان بخواهند در پی آن من را به بی انصافی متهم کنند. اما حالا که پذیرایی و میزبانی فقط تا این حد مقدور است، آیا نحوه برخورد آقایان با مهمانان دعوت شده هم تا این حد مقدور است که حتی برای خوشامدگویی هم نمی‌توانستند به سراغ ما در مسافرخانه‌ای بیایند که حتی مکان جغرافیایی‌اش هم در موقعیت نامطلوبی بود؟ آیا شأن بنده و دوستان در این حد بود؟ آیا اساساً نمی‌توانستیم برای چنین رویداد مهمی افتتاحیه یا اختتامیه‌ای داشته باشیم؟ آیا نمی‌شد مدیران ارشاد غیر از بیلان کاری به هرچه بهتر برگزار کردن یک رویداد به این مهمی اقدام می‌کردند؟ آیا واقعاً کسی قرار نیست به این شیوه مدیریتی دوستان ما در اداره ارشاد شهرستان آمل نظارتی داشته باشد؟ البته که اگر مساعدت دوستانم در حوزه هنری شهرستان نبود شاید ماجرا بدتر از این هم می‌شد.
جاوید ادامه داد: بسیار متاسفم که با وجود خاطرات بسیار ارزشمندی که از هنرمندان و مردمان شریف این منطقه دارم، شاهد چنین وضعیت مدیریتی هستم که این چنین من را از دوستان در ارشاد ناراحت کرده است. جالب آنکه عزیزانی که در بخشی از حوزه اجرایی سوگواره بودند مطالبی را به من گفته‌اند که واقعاً از شنیدن آن ناراحت شدم.
وی در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: بنده از دوستان در بنیاد علمی و فرهنگی تعزیه گلایه‌ای ندارم، چون می‌دانم این عزیزان هم در معذوریت قرار گرفته‌اند. اما روی صحبت من به مدیران ارشاد شهرستان آمل است که چرا وقتی توانایی برگزاری و میزبانی از مهمان را ندارید این چنین فضا را به سمتی می‌برید که جز دلخوری و انتقاد چیز دیگری به یادمان نیاید. چرا از شرایط میزبانی چنین رویداد‌های مهمی آگاه نیستید که بدترین رفتار را با مهمانانش داشتید؟ بنده به هیچ وجه تمایلی به نق زدن‌های رایج در این رویداد‌ها ندارم، اما فضای میزبانی رویداد به حدی بود که این چنین من را به مرز انتقاد و طرح آن در رسانه‌ها برد تا شاید دوستان در برابر آن لااقل واکنشی نشان دهند.
منبع: مهر
ارسال نظرات