به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حدود یک ساعت پس از نماز ظهر در ۲۱ آبان ماه سال ۱۳۹۰، تهران و حومه آن با صدای مهیبی به لرزه درآمد. لرزش انفجار در بیشتر شهرهای استانهای تهران و البرز و چند نقطه دیگر احساس شد، اما دقایقی بعد انتشار خبر شهادت «پدر موشکی» ایران، مردم متعهد و وفادار ایران اسلامی در سراسر کشور را تکان داد.
ایران اسلامی یکپارچه در سوگ و ماتم فرو رفت، سایه سنگینی بر سر صنعت موشکی ایران گسترده شد، جبهه مقاومت هم همسو با اندیشه و آرمان بلند ملت ایران داغدار یکی از اسطورههای مقاومت شد، مردی که نابودی اسرائیل را بار دیگر و بهنوعی دیگر فریاد زد.
تاریخ جبهه مقاومت شهادت میدهد که چگونه «حاج حسن» با ایستادگی، صبر و استقامت، فرمولهای فناوری موشکی را برای متخصصان و نخبگان این جبهه هجی کرد. «حاج حسن طهرانیمقدم» ایدۀ خواستن را در ذهن آنان بارور کرد و اکنون نظام سلطه وحشت و نگرانی خود را از قدرت موشکی یاران حاج حسن در داخل ایران و گستره جبهه مقاومت ابراز میکند.
همزمان با دهمین سالگرد شهادت پدر موشکی جمهوری اسلامی ایران، حاج حسن طهرانیمقدم، حجتالاسلامالمسلمین محمدنقی زحمتکش اولین نماینده، ولی فقیه در یگان موشکی سپاه پاسداران و از همرزمان شهید طهرانیمقدم در گفتگو با تسنیم به ماجرای دفن این شهید بزرگوار اشاره کرد و گفت: چندین سال قبل از شهادت حاج حسن، با توجه به اینکه برادر قالیباف رئیس پلیس کشور شده بودند قرار بود به همراه شهید طهرانیمقدم جهت عرض تبریک خدمت ایشان برویم. در طول راه شهید حرفهایی را به من زدند که تا به حال نزده بودند و وصیتی پیش من کردند.
وی ضمن تشریح این وصیت به روز خاکسپاری این شهید اشاره کرد و گفت: قراری نبود که من ایشان را دفن کنم، اما شهید وضعیت را به گونهای پیش برد که به دستور سردار سلامی من ایشان را دفن کنم. وقتی پیکر را دیدم یاد همان وصیت افتادم.