به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، عزیز، اولین رمان سعید نجفی، یک عاشقانه_ اجتماعی است که حول محور پیرزنی خوش مشرب، که با نوه خود، در خانهای دوطبقه در یکی از محلات قدیمی تهران زندگی میکند، شکل گرفته است. مستاجرهای جدید این پیرزن، چهار دختر دانشجو هستند و حضور آنها منجر به حوادثی میشود که داستان را پیش میبرد. نویسنده سعی برآن دارد، تا با روایت خاطراتی از پیرزن، که همه او را عزیز صدا میزنند، پلی از گذشته به حال زده، و یادآوری کند، حضور افراد سالمند در کنار نسل جوان، نه تنها، الزاما کسالت آور نیست، بلکه در بسیاری از موارد، تجربیات ایشان راهگشاست. پرداختن به حال و هوای مجالس مذهبی و مراسمات آیینی، از دیگر ویژگیهای این رمان است که نویسنده، از تجربیات شخصی خود در این زمینه بهره برده است.