به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محمود علیگو درباره روز جهانی منع کار کودک با شعار «منع کار کودک با حمایتهای اجتماعی خانواده محور از طریق حلقههای میانی» افزود: بیش از ۴۴ یا ۴۵ درصد از کودکان کار با بعد خانوار بین ۴ تا ۶ نفر هستند. این خودش بخش نگران کننده دیگری را ایجاد میکند که باید به آن توجه کرد.
وی افزود: موضوع درآمدهای کودکان کار نیز مهم است. رقمی را نمیگویم، اما باید به نکتهای توجه کنیم. هر یک ریالی که شما به کودکان کار میدهید منجر به فرو رفتن این کودکان در سطح آسفالت خیابانها و سلب امکان توانمندسازی آنها خواهد شد. باید به این موضوع توجه کنیم که این مدل خوبی برای کمک کردن به کودکان کار نیست.
علیگو ادامه داد: ما در سازمان بهزیستی بالغ بر ۱۴ هزار کودک را در مجموعه فعالیتهای مرتبط با حوزه کودکان کار سازماندهی کرده ایم.
وی گفت: هم اکنون ۶۷ مرکز آموزشی و حمایتی داریم که این مراکز با همکاری ان جی اوها اداره میشود. اینها مجوز سازمان بهزیستی دارند. همچنین ۳۱ مرکز شبانه روزی داریم که به صورت دولتی اداره میشوند. البته ما در سازمان، دستورالعمل مراکز شبانه روزی کودکان کار و خیابان را درماده ۲۶ قانون آماده کرده ایم تا از ظرفیت ان جی اوها در نگهداری شبانه کودکان کار هم بهرهمند شویم.
مدیرکل امور اسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اظهار داشت: لازم است به این نکته اشاره کنم که مسئله کودکان کار و کار در خیابان و حتی زباله گردی هر کدام شرایط و اقدامات مداخلاتی خاص خودش را دارد. اینها یکی از جلوههای آسیب زای اجتماعی ماست. این اتفاق حاصل فرآیندهای متعدد و مسائل اقتصادی در منطقه و کشورهای همسایه است. چه مسائل اقتصادی و چه مسائل سیاسی و فرهنگی به شدت موثر است.
علیگو یادآور شد: در موضوعات کودکان کار و زباله گردی ما سه دستگاه مسئول داریم. شهرداری ها، وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی و سازمان بهزیستی کشور. سیاستهای این نهادها در مواجهه با کودکان کار بسیار مهم است و اینکه چقدر با هم هماهنگی دارند.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: وضعیت فعلی که در آن به سر میبریم به اینگونه است که قرارگاههایی شکل گرفته است که در این قرارگاهها دوستان و همکاران ما در شهرداری، وزارت کار و وزارت دادگستری به تعاملات سازندهای رسیده اند. اینکه سیاستهای ما در مواجهه با این پدیده چگونه باید باشد از مهمترین مسائل و مدلهای حل مسئله در رابطه با این معضل است.
علیگو افزود: قطع یقین توجه به حلقههای میانی، ان جی اوها، گروههای مردمی و گروههای جهادی و گروههایی که دولتی نیستند و از بطن مردم بیرون آمده اند از روشها و مسیرهای حل برون رفت از این وضعیت است.
وی گفت: مسئله دوم نوع نگاه به این کودکان است. اول از همه باید بپذیریم کودکان مقصر این فرآیند نیستند و یکی از معلولین این فرآیند اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی محسوب میشوند. پس ما با کودک قصد برخورد نداریم و هر سیاستی که حاکی از برخورد با کودکان کار است قطعا سیاستی غلط است.
علیگو خاطرنشان کرد: مسئله دیگر این است نگاه ما تا زمانی که برای حل مسئله کودکان کار معطوف به خود کودک باشد و دنبال توانمندی سازی کودک میگردد منجر به نتیجههای مطلوب نخواهد شد. به این دلیل که بستر خانوادههایی که این موضوع را شکل داده همچنان پابرجاست. پس در سیاست دوم نگاه خانواده محوری در حمایت بسیار اهمیت دارد.
وی ادامه داد: برخی از طرحهای مختلف در کشور ایجاد و منجر به آسیب بیشتر به کودکان شده است. ما به دنبال حمایتهای اجتماعی از خانوادههای کودکان کار هستیم. همچنین در کنار آن باید به توانمندسازی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بپردازیم. قطعا فرآیندههای اقتصادی مهم هستند، اما لزوما همه خانوادههای فقیر کودکان آنها در خانوادهها حاضر نیستند.
علیگو گفت: مدل سیاست خانواده محور و در گام دوم مدل توجه به ان جی اوها بسیار مهم هستند. فرایندههای سازمان بهزیستی بر اساس این الگو استوار است.
مدیرکل امور اسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: خوشبختانه در کشور به یک همزبانی بین دستگاهها رسیده ایم. همه دستگاهها اذعان دارند که روشهای ضربتی و دفعی برای حل مسئله کودکان کار جوابگو نیست و باید مدلهای عمیق و مددکارانه و البته خانواده محور را در پیش گرفت. در همین راستا اقدامات خوبی انجام شده است و جلسات استانداری در این رابطه شکل میگیرد. سازمان بهزیستی نیز برنامه اقدام و عملی را تدوین کرده است.
علیگو اضافه کرد: این برنامه با رویکرد مددکارانه طراحی شده است و برای طراحی حمایتهای مستمر تلاش میکند. شکل گیری الگوهای خانواده محور نیز جزو این برنامه است. با این روش تا حد مطلوبی مسئله کودکان کار ساماندهی میشود.
وی یادآور شد: مسئله ورود اتباع به کشور بسیار قابل توجه است. بیش از ۸۰ درصد این کودکان اتباع هستند. اما در برنامه اقدام و عمل مراکز و مجموعهها را تجهیز میکنیم تا سنجش عنبیه را راه بیندازیم تا از طریق شاخصهای بیومتریک افراد را شناسایی و کد دار کنیم. این مسئله کمک میکند تا کودکان را به صورت سیستماتیک شناسایی کنیم و در بانک اطلاعات این مشخصات را نگه میداریم. هم اکنون یکی از چالشهای مهم درباره کودکان کار نداشتن اوراق هویتی است.
مدیرکل امور اسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: چالشهای پیش روی حل مسئله کودکان خیابان در سه بخش قابل تقسیم بندی است که اولین بخش مرتبط با مردم است. خواهش میکنیم مردم ضمن احترام به شانیت کودکان کار حتما با رعایت اخلاق به این موضوع توجه کنند هر مقدار کمک شما به آنها منجر به افزایش آنها خواهد شد.