به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه "هامبورگر ابند بلات" آلمان در مطلبی نوشت: انگلیس از زمان برگزیت در یک بحران عمیق قرار گرفته و در این شرایط تأیید سلطنت هم در این کشور در حال فروپاشی است.
صد‌ها نفر از مخالفان سلطنت در قلب لندن در روز تاجگذاری پادشاه انگلیس به خیابان‌ها آمدند. آن‌ها لباس زرد پوشیده بودند و شعار "نه پادشاه من" سر می‌دادند. آن‌ها به جای پرچم‌های کوچک در حمایت از سلطنت بنر‌هایی را در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود لغو سلطنت.
پلیس لندن روز شنبه اعلام کرد ۵۲ نفر در مراسم تاجگذاری چارلز سوم پادشاه جدید انگلیس دستگیر شده اند. در میان آن‌ها گراهام اسمیت، رئیس گروه ضد سلطنت "جمهوری" هم بود. نیرو‌های امنیتی انگلیس در توجیه این اقدام خود اعلام کردند که وظیفه آنهاست که جلوی هر گونه خطر ایجاد اختلال در این رویداد را بگیرند.
سازمان دیده بان حقوق بشر به شدت از این دستگیری‌ها انتقاد کرد.
با این حال تصاویر تلویزیونی که اکنون در گوشه و کنار جهان به نمایش گذاشته شد مردمی شاد و ملتی سرافراز را نشان می‌داد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: با این وجود، این اعتراضات یادآوری ظریفی است که چارلز سوم با یک وظیفه دلهره آور و سخت روبرو است: او باید پیوند‌های بین تاج و تخت و مردم را تجدید کند. موافقت برای سلطنت در انگلیس در حال فروپاشی است و به ویژه جوانان از سلطنت رویگردان هستند. در اینجا این پرسش اساسی مطرح است که یک سلطنت موروثی در قرن بیست و یکم چقدر به روز است و آیا می‌توان به راحتی از مالیات دهندگان انتظار داشت که سبک زندگی مجلل یک خانواده سلطنتی را تامین کنند.
در ادامه این مطلب آمده است: بخش قابل توجهی از بریتانیایی‌ها فکر می‌کنند که بهتر است مردم بتوانند رئیس دولت خود را انتخاب کنند. درست مانند همسایگان در جمهوری ایرلند، برای مثال، یا همسایگان خود در آن سوی کانال مانش در فرانسه.
همه این‌ها در زمانی اتفاق می‌افتد که جامعه بریتانیا از قبل عمیقاً دچار دو دستگی و از هم گسیختگی شده است و این کشور پس از برگزیت و همه‌گیری کرونا در بحران عمیقی قرار دارد. مادر چارلز، ملکه الیزابت دوم تلاش کرد ملت را در کنار هم نگه دارد. حالا وظیفه پادشاه جدید تثبیت سلطنت در این کشور است.. در عین حال، او باید به کشور کمک کند تا از بحران عمدتاً خودساخته خود عبور کند. اما همانطور که آرزو‌های اسکاتلند برای استقلال نشان می‌دهد، حتی ادامه حیات خود بریتانیا نیز امن نیست.
موسسه نظرسنجی یوگو که مرتباً نگرش بریتانیایی‌ها را نسبت به سلطنت بررسی می‌کند، چند روز قبل از تاجگذاری پادشاه جدید انگلیس به نتیجه قابل توجهی رسید و آن این بود که از هر ده شهروند شش نفر هنوز معتقدند که کشور باید سلطنتی باقی بماند. این میزان تأیید بسیار بالایی است، اما در عین حال به طور قابل توجهی کمتر از گذشته است. ده سال پیش، ۷۵ درصد از افراد مورد بررسی هنوز از سلطنت حمایت می‌کردند.
در حال حاضر از هر چهار بریتانیایی یک نفر بر این عقیده است که رئیس دولت باید انتخاب شود، به این معنی که کشور به عنوان مثال نیاز به رئیس جمهور دارد. سال هاست که تعداد افرادی که این دیدگاه را دارند در حال افزایش است. با نگاهی به گروه‌های سنی فردی، مشخص می‌شود که تعهد به سلطنت یا نپذیرفتن آن در درجه اول مسئله نسل هاست. هر چه افراد مسن‌تر باشند، تعهد آن‌ها به تاج و تخت قوی‌تر است. هر چه جوانتر باشند، طرد سلطنت از طرف آن‌ها بیشتر است.
در گروه سنی افراد بالای ۶۵ سال، از هر ده بریتانیایی هشت نفر می‌خواهند سلطنت را حفظ کنند. از طرفی در گروه ۱۸ تا ۲۴ سال از ده نفر چهار نفر هم چنین دیدگاه ندارد.. زمانی که اندکی قبل از تاجگذاری از شهروندان پرسیده شد که آیا سلطنت برای بریتانیا خوب است یا بد، ۷۷ درصد از افراد مسن گفتند که خوب است -، اما فقط ۳۲ درصد از افراد جوان چنین دیدگاهی داشتند. در تمام گروه‌های سنی، ۵۸ درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی گفتند که سلطنت به کشور سود می‌رساند.
"چارلز" همچنین باید در جای دیگری یعنی در رابطه با نقش بریتانیا در جهان هم مبارزه کند. مادر او، ملکه الیزابت، بیشتر وقت و انرژی خود را صرف حفظ کشور‌های مشترک المنافع و پیوند بریتانیا با مستعمرات سابق خود در سراسر جهان کرد. پس از مرگ الیزابت، حرکات دور شدن از تاج و تخت و یافتن جایگزینی برای آن رو به افزایش است. کشور‌هایی مانند استرالیا و جامائیکا به مسئله همه پرسی در مورد اینکه آیا باید جمهوری شوند یا نه می‌پردازند. بنابراین، در بلندمدت، سلطنت بریتانیا می‌تواند منسوخ شده و به نمونه‌ای برای دیگر کشور‌ها تبدیل شود.
ارسال نظرات