به گزارش گروه استانها خبرگزاری دانشجو، آموزش و پرورش از مهمترین نهادهای هر کشوری برای تربیت نیروی انسانی نسل آینده از نظر علمی و فرهنگی است و ارتباط این نهاد با نهادهای دیگر اجتماعی دارای اهمیت است.
در جهان امروزی نظام آموزشی یکی از ارکان اصلی توسعه انسانی است و اگر قبول کنیم که بنیاد حیات جمعی انسان را تعلیم و تربیت تشکیل میدهد، آموزش و پرورش خطیرترین مسئولیت تربیت نیروی انسانی مولد و نقشآفرین در جامعه را برعهده دارد.
عدالت آموزشی بی شک یکی از مهمترین مولفههای نظام آموزش و پرورش محسوب میشود که منظور از تحقق عدالت در آموزش و پرورش تامین فرصت های یکسان برای دسترسی عموم افراد جامعه به آموزش و پرورش است؛ فرصت مساوی در معنای عام به موقعیتی اطلاق می شود که درآن حتی افرادی که از پایگاه ثروت و یا عضویت در گروههایی که از امکانات و امتیازات ویژهای برخوردار نیستند و امکان تحرک اجتماعی را از طریق آموزش و تحصیل کسب نمایند.
اما متاسفانه در کشور ما نابرابریها علاوه بر حوزههای مشهور مانند حوزه اقتصادی در حوزههای اجتماعی مانند درمان و آموزش و پرورش نیز وجود دارد که این امر ناظر به یک اقتصاد سیاسی نامتوازنی است که در سطح کشور شکل گرفته است.
یکی از نمونههای این جنس از نابرابری مسئله آموزش و پرورش در استان سیستان و بلوچستان است؛ استانی که علی رغم ظرفیتهای شگرف و بی نظیری که دارد، متاسفانه نمونه اعلایی از انواع و اقسام محرومیتها و تبعیضها شده است که قبلا نیز به آن پرداختهایم.
بیشتر بخوانید:
مسائل پرستاران در مناطق محروم / از عدم اجرای وعدههای کرونایی تا شیفتهای سنگین کاری
برخی مسئولین ارتقای شأن خود را در نزول منزلت معلم میدانند
استان سیستان و بلوچستان پهناورترین استان ایران محسوب میشود اما تراکم شهرها در این استان بسیار کم است و فاصله زیاد شهرستانهای استان باعث به وجود آمدن مشکلات بسیاری شده است و امکانات به سختی به برخی از نقاط استان میرسد که امکانات آموزشی و مشکلات نیروی انسانی نیز از این دست است.
میانگین پایین سرانه آموزشی در استان سیستان و بلوچستان
ابوبکر دشتی، فعال دانشجویی و پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو درباره مسائل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان گفت: میانگین سرانه فضای آموزشی در کشور ۵.۵ و در سیستان و بلوچستان ۳.۲ مترمربع است و نبود فضاهای آموزشی یکی اساسی از علت های بازماندگی تحصیلی دانشآموزان این استان بوده است و نیاز است مسئولین امر برای بهبود شرایط و زمینه ترمیم شاخص های فضای آموزشی استان تصمیم جدی اتخاذ نمایند.
وی افزود: نیروی انسانی به عنوان پیشران توسعه همه جانبه، دارای اهمیت است که این مهم در آموزش و پرورش با توجه به نقش آن در تعلیم و تربیت نسلهای آینده از اهمیت مضاعفی برخوردار است.
کمبود ۱۲ هزار معلم
این پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت اظهار کرد: بنابر اعلام مسئولان اداره کل آموزش و پرورش استان، این شاخص در سیستانوبلوچستان با وضعیت بحرانی مواجه است و در حال حاضر با معضل بیش از ۱۲ هزار کمبود معلم دستوپنجه نرم میکند.
دشتی ادامه داد: شمار پرتعداد نیروهای خرید خدمات آموزشی و سرباز معلمان خود گواه این مدعاست و این در حالیست که سیستانوبلوچستان همواره در ردیف استانهایی قرارداشته که بالاترین آمار بیکاران را دارند.
اصلیترین راه حل تامین نیروی انسانی، دانشگاه فرهنگیان است
ابوبکر دشتی، فعال دانشجویی با اشاره به راه حل مسئله آموزشی در استان سیستان و بلوچستان توضیح داد: موثر ترین مسیر تامین نیروی انسانی آموزش و پرورش دانشگاه فرهنگیان است که مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است و براساس مفاد سند تحول بنیادین ارتقاء نیروی انسانی و رسیدن به حیات طیبه هدف اصلی آموزش وپرورش و یکی از بسترهای آن دانشگاه فرهنگیان است.
وی در پایان افزود: توسعه دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان خصوصاً واحدهای آموزشی سطح استان فرصتی ویژهای برای تامین نیروی انسانی آموزش و پرورش خواهد بود؛ بنابراین ضروری است مسئولین و نمایندگان برای توسعه این دانشگاه خصوصاً مراکز آموزشی آن در سطح استان و اصلاح سهمیههای تخصیصی استان تلاش نمایند.
بیشتر بخوانید:
بی شک مهمترین اصل برای حل مسئله آموزش و پرورش، حل معضل نیروی انسانی است و مجموعه آموزش و پرورش در استان سیستان و بلوچستان با همکاری دانشگاه فرهنگیان همچون استان های دیگر میتوانند با تلاش برای تخصیص کد رسمی برای مراکز آموزش عالی این دانشگاه در نقاط مختلف استان خصوصا با اولویت در مناطقی که شرایط مساعدتر است در جهت حل مسئله کمبود نیرو انسانی قدم بردارند زیرا که وسعت استان سیستان و بلوچستان باعث شده است که بسیاری از افراد علاقه مند به معلمی، دسترسی به محل مناسب تحصیل و تدریس را نداشته باشند و با تاسیس این مراکز آموزشی نیروی انسانی برای فعالیت در آموزش و پرورش ترغیب میشود و همچنین تخصیص اعتبارات برای این امر میتواند قسمت اعظمی از مسائل و مشکلات نیروی انسانی آموزش و پرورش را در استان سیستان و بلوچستان را بر طرف کند.