ارتش جمهوری اسلامی ایران عملیات «کربلای ۷» را در اسفند ۱۳۶۵، در منطقه عمومی حاج‌عمران در خاک عراق اجرا کرد و با تصرف و آزادسازی اهداف به پایان رساند.
عملیات آفندی کربلای ۷، با هدف وارد کردن خسارت به نیرو‌های عراق، کاهش فشار بر منطقه عملیاتی کربلای ۵ و ۶، زمینه‌سازی برای عملیات‌های بعدی قرارگاه رمضان، انتقام خون شهدای بمباران شهر‌های ایران، بازپس‌گیری ارتفاعات حساس ۲۵۱۹ و تپه شهدا و گردمند و تسلط بر محور حاج‌عمران ـ چومان مصطفی ـ گلاله طراحی و اجرا شد.
نیرو‌های لشکر ۶۴ ارومیه به فرماندهی سرهنگ غضنفر آذرفر، با پشتیبانی هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی این عملیات را با رمز یا مولای متقیان ادرکنی‌علیه‌السلام، در ساعت ۲۴:۰۰ بامداد چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۶۵، در غرب پیرانشهر و منطقه عمومی حاج‌عمران و در عمق بیست کیلومتری خاک عراق آغاز کرد. سربازان لشکر با راهپیمایی ۲۴ساعته در میان برف‌ها، نیرو‌های عراقی را غافلگیر کردند.
این عملیات از نوع تک نیمه‌گسترده به شمار می‌آید. محدوده منطقه این عملیات شامل مناطق حاج‌عمران، تنگه دربند، ارتفاعات گردمند، تپه‌سرخی، یال کله‌اسبی و دامنه جنوبی ارتفاعات گردی‌کو معروف به تپه شهدا بود. منطقه حاج‌عمران کوهستانی و صعب‌العبور و دارای بریدگی‌های زیاد است. ارتفاع ۲۵۱۹ در حاج‌عمران همراه با ارتفاعات واراس، شهدا، نصر و گردمند، به‌خاطر تسلط کامل به تمامی مناطق چومان مصطفی، ممی‌خلان، ناوپردان، تپه شهدا، ارتفاعات نصر و صدر که باعث کاهش تلفات و ضایعات نیرو‌های ایرانی می‌شد، اهمیت حیاتی داشتند. تسلط نیرو‌های ایران بر ارتفاعات سیدکان، تنها محور ارتباطی بین ایران و عراق یعنی جاده پیرانشهر ـ رواندوز را تهدید می‌کرد.
با استقرار روی قله ۲۵۱۹ و قله‌های مجاور این ارتفاع، شهرک‌ها و روستا‌های شیورش، حاج‌عمران، زینو، میوتان، رایات، دربند، نو پوردان، گلاله، چومان مصطفی و پادگان حاج‌عمران زیر دید مستقیم نیرو‌های ایران قرار می‌گرفت و منطقه برای نیرو‌های عراقی ناامن و ادامه پیشروی به عمق خاک عراق در این ناحیه آسان می‌شد.
در ساعت اولیه عملیات، نیرو‌ها و تکاوران لشکر ۶۴ ارومیه به سوی مواضع عراقی‌ها پیشروی کردند. این یگان پس از حدود یک‌ساعت‌وچهل دقیقه اعلام کرد نیرو‌ها با آرایش جنگی در نزدیکی مواضع عراقی‌ها مستقر و تیم مهندسی و افراد متخصص مشغول ایجاد معبر و خنثی‌سازی مین‌ها و بریدن سیم‌های خاردار هستند.
گردان تکاوران پس از حدود دو روز نبرد سنگین و در مواردی تن‌به‌تن که با آتش یگان‌های توپخانه و بالگرد‌های هوانیروز پشتیبانی می‌شد، موفق شدند اهداف از پیش‌تعیین شده را تصرف، پاتک‌های دشمن را سرکوب و مواضع خود را روی اهداف تصرف‌شده تثبیت کنند.
پایگاه هوانیروز کرمانشاه با استقرار در پادگان پسوه، با سه تیم آتش، سنگر‌ها و ده‌ها دستگاه از ادوات زرهی نیرو‌های عراقی را منهدم کرد. گردان ۴۰۷ مهندسی و جهاد سازندگی قم نیز در ایجاد استحکامات و احداث جاده به منظور تحکیم و تثبیت اهداف تصرفی، نقش مهمی در حفظ دستاورد‌های عملیات داشتند.
در این عملیات بیش از ۲۳۰۰ نفر از نیرو‌های دشمن کشته و زخمی شدند و ۱۸۵ نفر به اسارت درآمدند.
ارسال نظرات