گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ندا زارعی: با وجود شرایط دشوار و محاصره تاریخی که در غزه وجود دارد، عوامل بسیاری در نحوه تامین انرژی آن دخیل هستند و رساندن حامل‌های انرژی از جمله برق و گاز به مردم این نوار، کار آسانی نیست. به عنوان مثال یکی از مشکلاتی که در تامین انرژی این منطقه وجود دارد، محاصره اقتصادی، مشکلات سیاسی و کمبود زیر ساخت است. این موضوع باعث شده که در نهایت تامین انرژی در غزه به شدت به شرایط سیاسی و امنیتی حاکم وابسته باشد.
اما سوالی که وجود دارد این است که گاز و برق مردم این منطقه به چه صورت تامین می‌شود؟
میزان مصرف گاز در غزه، وابسته به عوامل مختلفی از جمله جمعیت، نیاز خانگی، نیاز صنعتی و... است. با توجه به مشکلات و محدودیت‌هایی که وجود دارد، مصرف سالانه گاز در غزه ثابت نبوده و دچار نوسان می‌شود. اما به صورت کلی تخمین زده می‌شود که نیاز روزانه آن به ۲۵۰ الی ۳۰۰ تن گاز مایع برسد. مقدار گازی که برای مصارف خانگی مخصوصا در ایام سرد سال ضروری است.
با توجه به شرایط خاصی که در غزه وجود دارد، به طور عمده گاز مورد نیاز خود را از طریق واردات از مصر تامین می‌کند. به این صورت که خط لوله‌ای تحت عنوان «خط لوله گاز غزه» از مصر تا این نوار باریک کشیده شده است و مصر از این طریق صادرات گاز به غزه را انجام می‌دهد. مقدار دقیقی از گاز صادر شده به غزه در منابع عمومی منتشر نمی‌شود. البته که این خط لوله به دلیل مشکلات سیاسی و امنیتی که وجود دارد، به صورت دائمی فعالیت ندارد و گاهی اوقات انتقال گاز از مصر به غزه قطع می‌شود.
رژیم صهیونیستی نیز در کنار مصر، یکی دیگر از گزینه‌های تامین گاز طبیعی در غزه محسوب می‌شود. این رژیم با استخراج گاز از میادین گازی سرزمین‌های اشغالی از جمله میدان لویاتان و تامار، مقدار کمی از نیاز مردم را در این نوار باریک تامین می‌کند. بر اساس برخی گزارش‌ها، رژیم صهیونیستی در برخی از زمان‌ها حدود ۱۰ الی ۳۰ میلیون متر مکعب گاز طبیعی در طول ماه به غزه صادر می‌کند. البته این صادرات تحت نظارت‌های شدید امنیتی صورت می‌گیرد و با محدودیت‌های جدی مواجه است به طوری که صادرات به صورت مستمر انجام نمی‌شود و روند ناپایداری دارد.
یکی دیگر از راه‌های تامین نیاز مردم غزه، استفاده از گاز مایع است. به علت مشکلات فراوانی که برای تامین گاز طبیعی وجود دارد، مردم این نوار به استفاده از گاز مایع روی آورده‌اند که برای واردات آن نیز به مصر و رژیم صهیونیستی وابسته‌اند. تخمین‌های نشان می‌دهد که حدود ۶۰ الی ۷۰ درصد از مردم غزه از گاز مایع برای پخت و پز استفاده می‌کنند. البته در غزه منابع طبیعی گاز نیز وجود دارد که به دلیل محدودیت‌های موجود، موفق به استفاده از آن نشده‌اند. در نهایت غزه برای تامین انرژی گازی خود به کشور‌های دیگر وابستگی ندارد و اندک گازی که وارد می‌کند هم از طریق مصر و رژیم صهیونیستی تامین می‌شود.
وضعیت برق در غزه
برق یکی دیگر از حامل‌های انرژی است که تامین آن در غزه با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است. ظرفیت تولید برق نیروگاه‌های غزه حدود ۶۰ مگاوات است که به هیچ وجه پاسخگوی نیاز‌های مردم این منطقه نیست. در صورتی که مجموع مصرف برق روزانه در غزه حدود ۵۰۰ مگاوات است. علاوه بر این، زیرساخت‌ها و تاسیسات برقی غزه در جریان درگیری‌ها دچار آسیب شده و تعمیر کردن آن‌ها در این شرایط غیرممکن است. در نتیجه غزه برای تامین برق نیز وابسته به واردات از رژیم صهیونیستی و مصر است.
غزه برق مورد نیاز خورد را از طریق واردات از سرزمین‌های اشغالی تامین می‌کند. این حامل انرژی از طریق خطوط انتقال برق از رژیم صهیونیستی به غزه صادر می‌شود و سهم عمده‌ای از برق مورد نیاز آن را تامین می‌کند. میزان برق وارداتی غزه از سرزمین‌های اشغالی ۱۲۰ الی ۱۳۰ مگاوات عنوان شده است.
مصر نیز در کنار این رژیم منحوس که به محاصره این نوار باریک پرداخته‌اند، در صادرات برق به غزه سهیم است. البته میزان صادرات برق توسط مصر محدود است و صرفا حدود ۳۰ مگاوات از برق مورد نیاز را تامین می‌کند. البته که این صادرات نیز به شدت به عوامل سیاسی و امنیتی وابسته است؛ روند ثابت و پایداری ندارد و بسته به وضعیت منطقه و درگیری‌ها ممکن است کاهش پیدا کرده یا به طور کل قطع شود.
با وجود اینکه رژیم صهیونیستی و مصر دو صادرکننده برق به غزه محسوب می‌شوند، اما نیاز مردم این منطقه تامین نشده و قطعی برق به یک مشکل اساسی و دائمی در غزه تبدیل شده است. البته که این موضوع در ایام سرد سال بیش از پیش شرایط دشواری را برای مردم این منطقه رقم خواهد زد.
ارسال نظرات