گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو: در نشستی با عنوان «مکتب مقاومت و ریشه‌های آن در باورهای منطقه»، که به همت مجمع جهانی قادمون برگزار شد، مسعود اسداللهی، کارشناس برجسته غرب آسیا، به تحلیل تحولات منطقه‌ای در پی فروپاشی ارتش‌ها و نظام‌های سیاسی پرداخت. وی با اشاره به موج سنگین جنگ روانی علیه محور مقاومت پس از فروپاشی ارتش سوریه، این رویداد را در چارچوبی گسترده‌تر از تحولات منطقه‌ای بررسی کرد.
جنگ روانی علیه محور مقاومت
اسداللهی سخنان خود را با اشاره به تبلیغات گسترده‌ای که پس از سقوط ارتش سوریه شکل گرفت، آغاز کرد. وی گفت: «پس از این حادثه، رسانه‌های غربی و برخی شبکه‌های عربی و فارسی‌زبان خارج از کشور، فروپاشی ارتش و نظام سیاسی سوریه را به‌عنوان شکستی بزرگ برای محور مقاومت تبلیغ کردند. این رسانه‌ها تلاش کردند این رویداد را نشانه‌ای از ناکارآمدی راهبردهای جمهوری اسلامی ایران جلوه دهند.»
به گفته او، محور این تبلیغات این بود که سقوط سریع ارتش و نظام سوریه پس از سال‌ها تلاش جمهوری اسلامی ایران، نشان‌دهنده ناکامی در راهبرد مقاومت است. این روایت با هدف زیر سؤال بردن مشروعیت محور مقاومت و تمسخر سیاست‌های ایران ترویج می‌شود.
آیا سوریه استثناء است؟
کارشناس ارشد غرب آسیا با طرح این سؤال که «آیا فروپاشی ارتش سوریه یک استثنا بوده است؟» تلاش کرد تصویر گسترده‌تری از تحولات منطقه ارائه دهد. وی با اشاره به نمونه‌های مشابه در عراق و افغانستان، تأکید کرد که چنین فروپاشی‌هایی تنها به سوریه محدود نبوده و در دو دهه اخیر نمونه‌های متعددی در منطقه رخ داده است.
نمونه اول: فروپاشی ارتش عراق
اسداللهی به بررسی وضعیت ارتش عراق پرداخت و گفت: «پس از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و انحلال حزب بعث و ارتش این کشور توسط آمریکایی‌ها، ارتش جدیدی تحت نظارت مستقیم غرب و با تسلیحات و آموزش‌های آمریکایی تشکیل شد. این ارتش که با سرمایه‌گذاری سنگین کشورهای غربی ساخته شده بود، در نخستین آزمون واقعی خود در سال ۲۰۱۴، هنگام حمله داعش به موصل، به‌طور کامل فروپاشید.»
وی افزود: «نیروهای ارتش عراق، بدون مقاومت معناداری، موصل را ترک کرده، سلاح‌های خود را رها کردند و لباس‌های نظامی را از تن درآوردند. این فروپاشی نه‌تنها به سقوط موصل، بلکه به پیشروی داعش تا نزدیکی بغداد و مرز ایران منجر شد. اگر فتوای آیت‌الله سیستانی و حمایت‌های سردار شهید قاسم سلیمانی نبود، نظام سیاسی عراق نیز فروپاشیده بود.»
اسداللهی با اشاره به نقش فتوای آیت‌الله سیستانی و تشکیل نیروی حشد الشعبی گفت: «این نیرو که با حمایت ایران تشکیل شد، توانست در نهایت داعش را شکست دهد و کنترل موصل را بازپس گیرد.»
نمونه دوم: فروپاشی ارتش افغانستان
وی در ادامه به فروپاشی ارتش و نظام سیاسی افغانستان پرداخت و توضیح داد: «پس از حمله ناتو به رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۱ و سرنگونی طالبان، ارتش جدید افغانستان با حمایت و آموزش غربی‌ها تأسیس شد. با این حال، این ارتش نیز در آزمون واقعی خود ناکام ماند. در سال ۲۰۲۱، پس از خروج آمریکا از افغانستان، ارتش این کشور و نظام سیاسی آن به‌سرعت فروپاشیدند و طالبان بدون هیچ مقاومتی وارد کابل شد.»
او این رویداد را نمونه دیگری از ناکارآمدی راهبردهای آمریکا و غرب در منطقه دانست و گفت: «فروپاشی ارتش و نظام افغانستان نشان داد که علی‌رغم ۲۰ سال سرمایه‌گذاری سنگین غرب، این ساختارها نتوانستند پایدار بمانند.»
مقایسه با محور مقاومت
اسداللهی با مقایسه این دو نمونه با وضعیت سوریه، تأکید کرد که نظام سیاسی و ارتش سوریه توسط جمهوری اسلامی ایران تأسیس نشده بود. وی گفت: «ارتش سوریه توسط شوروی سابق شکل گرفت و نظام حزب بعث دهه‌ها پیش از انقلاب اسلامی در این کشور قدرت گرفت. بنابراین، فروپاشی این ساختارها نمی‌تواند به معنای شکست محور مقاومت تلقی شود.»
رسانه‌ها و سکوت در برابر ناکامی‌های غرب
وی با انتقاد از استانداردهای دوگانه رسانه‌های غربی افزود: «رسانه‌های تحت سلطه غرب هیچ‌گاه از فروپاشی ارتش‌های عراق و افغانستان و شکست راهبردهای آمریکا و ناتو در این کشورها سخن نمی‌گویند. اما با تمرکز بر حوادث سوریه، سعی دارند محور مقاومت را شکست‌خورده نشان دهند.»
مقاومت همچنان پابرجاست
در پایان، اسداللهی تأکید کرد که فروپاشی ارتش سوریه ضربه‌ای به محور مقاومت بود، اما این محور همچنان پابرجاست. وی افزود: «محور مقاومت از این تجربه‌ها درس گرفته و با بازنگری در راهبردها و تاکتیک‌ها، به حرکت خود ادامه می‌دهد. این ضربه‌ها نه‌تنها موجب نابودی مقاومت نشده، بلکه آن را برای مواجهه با چالش‌های آینده آماده‌تر کرده است.»