شرکت‌های فناوری شریک جنایات رژیم صهیونیستی؛ چگونه هوش مصنوعی منجر به کشتار غیرنظامیان فلسطینی شد؟

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از الجزیره؛ بین اوت ۲۰۲۴ و ژانویه ۲۰۲۵، ایالات متحده دو قرارداد تسلیحاتی به ارزش ۲۸ میلیارد دلار را با رژیم اسرائیل امضا کرد. این اقدام با وجود اعتراضات گسترده حقوق بشری که خواستار ممنوعیت ارسال سلاح به رژیم اسرائیل به دلیل حملات وحشیانه به غزه صورت گرفت.

اما این سلاح‌های مرگبار تنها ابزار رژیم صهیونیستی برای ارتکاب جنایات جنگی نبودند. مجموعه‌ای گسترده از فناوری‌های پیشرفته و هوش مصنوعی که عمدتاً از سوی شرکت‌های آمریکایی و غربی تأمین شده‌اند، هزاران غیرنظامی، مؤسسه و تأسیسات در غزه، کرانه باختری و حتی لبنان را به اهداف از پیش تعیین‌شده برای نابودی و ترور تبدیل کردند.

نقش شرکت‌های فناوری در جنگ رژیم اسرائیل

تحقیقات و گزارش‌های متعددی نشان می‌دهند که شرکت‌های بزرگ فناوری به طور مستقیم یا غیرمستقیم به رژیم اسرائیل ابزارهایی را ارائه کرده‌اند که در ارتکاب جنایات جنگی استفاده شده‌اند.

به‌عنوان نمونه، روزنامه واشنگتن پست فاش کرد که شرکت گوگل به طور مستقیم به ارتش اسرائیل در جنگ علیه غزه کمک کرده است. این افشاگری پس از آن صورت گرفت که کارکنان گوگل به قرارداد محاسبات ابری این شرکت با رژیم اسرائیل اعتراض کردند؛ قراردادی که منجر به اخراج ۴۹ کارمند شد.

بر اساس اسناد لو رفته، برخی کارکنان گوگل در هفته‌های نخست حملات به غزه، به ارتش اسرائیل دسترسی به جدیدترین فناوری‌های هوش مصنوعی این شرکت را ارائه دادند.

مجوز رسمی برای هوش مصنوعی قاتل

از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، یعنی پس از عملیات طوفان الاقصی، اسرائیل بیش از پیش از خدمات هوش مصنوعی گوگل برای اهداف نظامی بهره برد. به‌ویژه، پلتفرم "ورتکس" (Vertex) که به کاربران این امکان را می‌دهد اهداف موردنظر را شناسایی، رهگیری و نابود کنند.

طبق گزارش‌ها، تا نوامبر ۲۰۲۴ ارتش اسرائیل از گوگل برای دسترسی به جدیدترین فناوری‌های هوش مصنوعی، از جمله جمینای (Gemini) استفاده می‌کرد. این فناوری‌ها به ارتش در پردازش اسناد، داده‌ها و فایل‌های صوتی کمک می‌کردند.

با اینکه گوگل مدعی است که همکاری‌اش با رژیم اسرائیل به حوزه‌های حساس و نظامی مربوط به سلاح‌ها یا سرویس‌های اطلاعاتی مرتبط نیست، اما پروژه نیمبوس (Nimbus) که یک قرارداد ۱.۲ میلیارد دلاری میان گوگل، آمازون و رژیم اسرائیل است، در خدمت ارتش قرار دارد.

گابی بورتنوی، رئیس امنیت سایبری اسرائیل، در فوریه ۲۰۲۴ تأیید کرد که "نیمبوس" تأثیر مستقیم و تعیین‌کننده‌ای در جنگ علیه غزه داشته و یکی از عوامل پیروزی ارتش اسرائیل بوده است.

علاوه بر این، اسرائیل یک ابزار هوش مصنوعی فوق پیشرفته به نام حبسورا (Habsora) توسعه داده که اطلاعات هزاران هدف انسانی و زیرساختی را در اختیار ارتش می‌گذارد. این فناوری قابلیت شناسایی چهره و انتخاب روزانه ۱۰۰ هدف برای بمباران در غزه را دارد؛ در حالی که پیش از این، تحلیلگران انسانی تنها ۵۰ هدف را در سال شناسایی می‌کردند.

همکاری مخفیانه با واحد ۸۲۰۰ رژیم اسرائیل

مجله آمریکایی The Nation در گزارشی در آوریل ۲۰۲۴، نقش واحد ۸۲۰۰ اسرائیل را در توسعه هوش مصنوعی نظامی و جنگ سایبری فاش کرد.

این واحد، که در مرکز داده‌های "موشه دایان" مستقر است، به طور محرمانه با شرکت پالانتیر تکنولوژیز (Palantir Technologies) همکاری دارد. این شرکت، نرم‌افزارهای پیچیده‌ای را در اختیار اسرائیل قرار داده که بر اساس اطلاعات محرمانه، اهداف را شناسایی و نابود می‌کند.

واحد ۸۲۰۰ در محل روستای ویران‌شده اجلیل فلسطین مستقر شده است؛ روستایی که ساکنان آن کشته یا آواره شدند. اکنون در همین محل، متخصصان جنگ سایبری و تحلیلگران اطلاعاتی اسرائیلی، به کمک فناوری‌های آمریکایی، نسل‌کشی دیجیتالی را اجرا می‌کنند.

شرکت‌های فناوری چگونه در کشتار سهیم‌اند؟

پالانتیر: این شرکت آمریکایی، که رابطه نزدیکی با سیا دارد، به طور آشکارا از اسرائیل حمایت می‌کند و مدیرعامل آن، الکس کارپ، شخصاً در ژانویه ۲۰۲۳ قراردادی پیشرفته با وزارت دفاع اسرائیل امضا کرد.

مایکروسافت: در طول شدیدترین دوره بمباران غزه، پلتفرم ابری Azure این شرکت، با افزایش ساعات پشتیبانی فنی، در اختیار ارتش اسرائیل قرار گرفت.

آمازون: یکی از طرف‌های قرارداد نیمبوس که زیرساخت‌های محاسبات ابری اسرائیل را تأمین می‌کند.

شرکت بریتانیایی گاما (Gama Aviation): ارائه‌دهنده حمایت فنی از پروازهای جاسوسی بریتانیا بر فراز غزه که احتمالاً اطلاعات شناسایی را در اختیار رژیم اسرائیل قرار داده است.

هوش مصنوعی و لیست مرگ رژیم اسرائیل

تحقیقات منتشرشده در مجله 972+ و لوکال کال نشان می‌دهد که ارتش اسرائیل با استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته، هزاران غیرنظامی فلسطینی را به عنوان اهداف "قابل حذف" طبقه‌بندی کرده است.

یکی از این سیستم‌ها، لاوندر (Lavender)، افراد را بدون بررسی انسانی دقیق به عنوان مظنون به مبارزه دسته‌بندی کرده و آنها را در لیست کشتار ارتش اسرائیل قرار می‌دهد.

طبق این گزارش، در هفته‌های ابتدایی جنگ، این سیستم حدود ۳۷ هزار فلسطینی را به عنوان اهداف قابل حمله تعیین کرده بود. دقت این سیستم تنها ۹۰٪ است، اما ارتش اسرائیل به سرعت و بدون بررسی دقیق این لیست‌ها را اجرا کرد، که منجر به کشتار هزاران غیرنظامی شد.

 جنگ دیجیتال علیه فلسطینیان

در حالی که مردم جهان و حتی کارکنان این شرکت‌ها به نقش فناوری‌های غربی در جنایات اسرائیل اعتراض کرده‌اند، این شرکت‌ها همچنان به ارائه خدمات نظامی و اطلاعاتی به رژیم اسرائیل ادامه می‌دهند.

با این حال، استفاده از پیشرفته‌ترین ابزارهای جنگ دیجیتال نیز نتوانسته است مقاومت مردم غزه را درهم بشکند؛ و این نشان می‌دهد که حتی هوش مصنوعی نیز نمی‌تواند روحیه و ایستادگی ملتی را که برای آزادی خود می‌جنگد، از بین ببرد.