به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، محمدجعفر قائمپناه معاون اجرایی رئیسجمهور در جلسه شورای برنامهریزی و توسعه استان تهران به نظرسنجیای اشاره کرد که اخیرا برگزار شده و جویای نظر شهروندان تهرانی درباره مهمترین مشکلات و ضایتمندی از زیرساختها شده است. به گفته این مقام مسئول ۴۵ درصد از پاسخدهندگان از وضعیت حمل و نقل عمومی رضایت داشتند. با این حال، این رقم نشاندهندهی آن است که بیش از نیمی از مردم هنوز از سیستم حمل و نقل عمومی ناراضی هستند. ترافیک سنگین، شلوغی وسایل نقلیه عمومی و کمبود امکانات در برخی مناطق از جمله دلایل این نارضایتی است.
اما بیشترین نارضایتی مردم در این نظرسنجی مربوط به آنتندهی موبایل و کیفیت اینترنت بود. بسیاری از شهروندان تهرانی از قطعیهای مکرر اینترنت، سرعت پایین و عدم پوشش مناسب شبکههای موبایل شکایت داشتند که در مناطق دورافتاده و برخی مناطق مرکزی تهران بیشتر احساس میشود.
با وجود نارضایتیهای مطرح شده درباره آنتندهی موبایل و اینترنت، مردم تهران مشکلات و موضوعاتی به مراتب بزرگتر و اساسیتر دارند که نیازمند توجه و برنامهریزی است.
تهران بهعنوان یکی از آلودهترین کلانشهرهای جهان، با معضل آلودگی هوا دستوپنجه نرم میکند. آلودگی هوا محصول مدیریتی است که امروزه باعث یه وجود آمدن مشکالات فراوان برای شهروندان شده است. تنها یکی از پیامدهای آلودگی هوا انواع بیماریهایی است که میتواند تمام عمر شهروندان را درگیر کند. سرطان ریه، حملات آسم، برونشیت مزمن، بیماری مزمن انسداد ریه و انواع بیمارهای قلبی از جمله این مشکلات جسمی است.
ترافیک سنگین و طولانیشدن زمان سفرهای درونشهری که باعث افزایش مصرف بنزین و ناترازیهای بیش از پیش این حامل انرژی میشود، از دیگر مشکلات بزرگ تهران است. بر اساس دادههای آماری شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی، ایران روزانه ۲۶۳ میلیون لیتر سوخت مصرف میکند که ارزشی معادل ۶۷ میلیارد دلار و دو برابر بودجه سالانه کشور دارد. ۴۰ میلیون لیتر بنزین و ۶۰ میلیون لیتر گازوئیل به طور روزانه هدر میرود و طبق دادههای غیررسمی حدود ۱۲ میلیون لیتر از این عدد میتواند مرتبط با ترافیک تهران باشد، عددی که احتمالا معادل مصرف روزانه بنزین برخی کشورهای کم مصرف است. این میزان مصرف نه تنها میزان قابل توجهی از منابع کشور را هدر میدهد، بلکه با افزایش آلودگی هوا سلامتی آنها را هم با خطر جدی مواجه میکند. کمبود وسایل نقلیه عمومی و فرسودگی آنها در کنار نبود سیستمهای حمل و نقل جدید از جمله دلایل این معضل هستند.
تهران بهعنوان پایتخت ایران، با مشکل گرانی مسکن و افزایش اجارهبها مواجه است. بسیاری از شهروندان، بهویژه جوانان و خانوادههای کمدرآمد، توانایی خرید یا اجارهی مسکن مناسب را ندارند. این موضوع باعث شده است که بسیاری از مردم به حاشیهی شهر یا شهرهای اطراف مهاجرت کنند، که خود مشکلات دیگری مانند افزایش زمان سفر و کاهش دسترسی به امکانات شهری را به همراه دارد. به گفته ایرج رهبر، رئیس انجمن انبوه سازان استان تهران، در یک سال گذشته مسکن در حالت رکود تورمی قرار دارد و متوسط قیمت در تهران به ۹۰ میلیون تومان در ازای هر متر رسیده است.
در نظرسنجی گفته شده میزان رضایتمندی مردم از زیرساختها در بخش بهداشت و درمان ۴۱ درصد، امکانات آموزشی ۳۳ درصد، وضعیت جوی ۳۱ درصد، وضعیت فضاهای آموزشی و تفریحی ۳۰ درصد، آب آشامیدنی ۳۰ درصد بود.
سوالی که در این بین مطرح میشود این است که این نظرسنجی دولتی در چه شرایطی انجام شده است؟ به طور کلی جامعه هدف انتحاب شده برای این نظرسنجی جزو کدام طبقه اقتصادی هستند که اصلیترین دغدغه آنها مسائل مرتبط با ارتباطات و آنتن دهی موبایل است؟ گشت و گذاری در محلات مرکزی و جنوبی شهر تهران و شهرهای حومه مطمئنا درصدهای این نظر سنجی را تغییر خواهد داد.
در نهایت پیشنهاد این است که دولت در نظرسنجی خود تجدید نظر کند یا حداقل بر مبنای این موضوع تصمیم سیاستی اتخاذ نکند.