به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آخرین گفت و گوی شبانه سی امین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان شب گذشته با حضور چند تن از فیلمسازان خارجی و تعدادی از داوران بخش مسابقه فیلمنامه نویسی، تنی چند از سینماگران ایرانی و اهالی رسانه در سالن چشم انداز هتل کوثر اصفهان برگزار شد.
فیلمساز هلندی در این نشست بیان کرد: ما جشنواره ای در هلند داریم که در آن بازی های رسانه ای می سازیم و همین طور تولید فیلم هایی در ژانر وحشت داریم و البته هدف اصلی این است که بتوانیم از فرهنگ های مختلف فیلم هایی انتخاب کرده و در هلند به نمایش بگذاریم تا کودکان در هلند با دیکر فرهنگ ها هم آشنا شوند. از این جشنواره هم قرار است فیلم های ایرانی انتخاب کنیم تا در آن جا به نمایش گذاشته شود.
فیلمساز آلمانی نیز که دبیر یک موسسه پخش فیلم های کودک در آلمان است، در معرفی خود و فعالیت سینمایی کشور خود گفت: ما نیز در آلمان جشنواره ای داریم که به فیلم هایی که انتخاب و پخش می شود جوایز زیادی اختصاص می دهیم و سال پیش به فیلمی با نام «سکوت رعنا» که از ایران آمده بود جایزه دادیم. امسال هم اینجا هستم که از فیلم های ایرانی جشنواره انتخاب کنم و به کشورم ببرم تا در جشنواره مان پخش کنیم. فیلم اول «۲۱ روز بعد» و فیلم دوم «پایان رویاها» نام دارد. معیار انتخابم فیلم هایی ست که فرهنگ های مختلف را به بچه ها در آلمان معرفی کند. فیلم «پایان رویاها» شانس بزرگی در آلمان و در اروپا دارد و فیلم دارای یک زبان جهانی است.
در ادامه مهمان هلندی جشنواره بیان کرد: فیلم هایی که در این جشنواره دیدم بیشتر درباره کودکان بود تا برای کودکان. زمانی که ما در زمینه سینمای کودک کار می کنیم رده سنی کودکان را باید در نظر بگیریم بچه ها در گروه های سنی مختلف جای می گیرند که باید این مسئله را در ساخت اثر مدنظر قرار داد.
انسیه شاه حسینی از حاضران در این مراسم پرسش و پاسخ، با اشاره به اینکه اقدام آلمان در حمایت از آوارگان سوریه جای تقدیر و تشکر دارد، گفت: چقدر می تواند حضور این کودکان روی آینده سینمای کودک آلمان تاثیر بگذارد و این تاثیر از چه جهات برای سینماگران آلمانی مورد توجه قرار می گیرد؟
سینماگر هلندی، اظهار کرد: سوال مهمی پرسیدید که به آینده نگری سینمای المان مرتبط است. سوال شما من را یاد یکی از فیلم های سینمای هلند انداخت در این فیلم کودکی بود که زندگی اش تحت تاثیر جنگ قرار گرفته و آواره است این کودک به ذنبال مادرش می گردد، سینمای هند تحت تاثیر این داستان این فیلم را ساخته و از بازیگران هلندی استفاده کرده است. ما برنامه ای در جشنواره مان در هلند داریم که به بحث آوارگی و جنگ زدگی می پردازیم و این فقط در جشنواره نه بلکه باید در کل سینمای هلند مورد توجه قرار بگیرد.
در این زمینه هنرمند آلمانی اشاره کرد: ما در آلمان معلم های سینمایی را دعوت می کنیم تا به مدارس بیایند و همراه بچه ها فیلم ببینند و این فیلم دیدن همراه با بچه ها تمرین شود. در جشنواره بعدی مان هم یک فیلم از فیلیپین داریم که به جنگ زده گی می پردازد. این وظیفه ماست که فیلم ها را برای بچه ها به نمایش دربیاوریم. بچه ها فیلم های هالیوودی می بینند و ما باید برای آن ها فیلم بسازیم.
در ادامه صحبت هایی در خصوص بحث خشونت در سینما و ژانر وحشت و لزوم بودن و نبودن ان مطرح شد که هر دو مهمان نقطه نظرات خود را بیان کرده و گپ و گفت با پرداختن به این موضوع پایان گرفت.
ازجمله نکاتی که مطرح شد، سینماگر آلمانی، عنوان کرد: فیلم های کودک باید بچه ها را جدی بگیرد نه اینکه فقط نگاه کمدی داشته باشد. مسائلی چون خشونت و تلخی ها هم از زندگی جدا نیست. گاهی وقت ها لازم است خشونت در فیلم ها به کودکان نشان داده نشود نمی شود کامل آن را حذف کرد.